ThymeshiftAlbum

Thymeshift ontstond in 2010 als het geesteskind van de Zweedse muzikanten Johan Björklund (drums), Thomas Gunillasson (gitaar) en Thomas Backman (saxofoon). Als trio timmerde men vooral aan de weg met muziek in het genre jazzrock en fusion. Dat leverde twee albums op, te weten “Beyond Horizons” uit 2015 en “Dark Lights” uit 2021.

Daarna voegde toetsenist John Lönnmyr zich bij de groep. Deze Lönnmyr kennen de ‘proggers’ van zijn deelname aan Simon Says en zijn soloalbum “Aftonland” uit 2023. Met Lönnmyr aan boord schoof de muziek iets op richting progressieve rock en muziek met elektronische invloeden. Dat valt allemaal te horen op dit derde album “Layers Of In Between”.

Het album telt veertien nummers met een speelduur van minder dan een minuut tot iets boven de zes minuten. De jazzinvloeden zijn zonder meer gebleven en komen voor rekening van Backman die met zijn saxofoon soms flink uit deze hoek blaast. Daarom is dit vooral een album voor de liefhebbers van dit vaak ten onrechte verguisde instrument.

Na de ultrakorte opener Layer 1 pakken zowel Lönnmyr als Backman de hoofdrol met een portie groovy en jazzy muziek die mij doet denken aan Spin (een Nederlandse jazzrockgroep die voortkwam uit Ekseption). In het tweede deel van het nummer horen we voor het eerst Gunillasom met een portie overstuurd en ruig klinkende gitaar. Ook deze man horen we nog regelmatig op het vervolg van dit album.

Dat de heren van veel markten thuis zijn hoor je in Synedoche, dat een fraaie opbouw kent met lichtvoetige en geïmproviseerd aandoende jazzrock, via toetsen naar een lange en meeslepende gitaarsolo. Een ander hoogtepunt is Becka. Het begint orkestraal met een dubbele laag aan toetsen en gitaar, die vrij ruw wordt onderbroken door een schurende en piepende saxofoon, waarna het geheel eindigt zoals het begon.

Op Hunters Theme wordt uit weer een ander vaatje getapt. Het rockt, is uptempo en klinkt bijzonder vrolijk met een zomers aandoende melodie en een afwisseling van saxofoon en toetsen. Met Qamara vinden we nog een pareltje. Het is progrock met invloeden van fusion, dat weliswaar droevig klinkt, maar zich sluimerend en subtiel ontwikkelt tot een magnifiek slot met gitaarsolo.

Verspreid over het album staan zes nummers met als titel Layer. Het zijn korte intermezzo’s, waarbij Layer 2, Layer 3 en Layer 6 zich in de elektronische hoek begeven met invloeden van Tangerine Dream.

Met “Layers Of In Between” klopt Thymeshift aan de progressieve rockdeur. Met name de liefhebbers van instrumentale muziek met sterke invloeden van jazzrock en vleugjes prog moeten eens gaan luisteren.