Toxic Smile is een Duitse band die al sinds 1996 aan de weg timmert zonder daarbij overigens veel aan bekendheid te winnen. Zoals de discografie al verklapt is de band het na een serieuze start sinds 2007 rustiger aan gaan doen en gaat tegenwoordig door het leven als studioproject terwijl de individuele bandleden ieder voor zich aan het werk zijn.
In 1996 opgericht door een clubje verveelde jazzmuzikanten laat de ep die ik hier bespreek niet toevallig een uiterst aangename mix van jazz en gevoelige progrock horen die het midden houdt tussen het Carptree ten tijde van “Man Made Machine” en het eveneens Duitse Seven Steps To The Green Door, twee bands die ik prima verdraag trouwens. Men slaagt er daarbij uitstekend in focus te houden op de door toetsen gedomineerde songs en instrumentale krachtpatserij te laten voor wat het is. Niet dat er niet lustig gemusiceerd wordt trouwens, men hapt de speelse arrangementen weg als koek. Luister bijvoorbeeld eens naar het fraaie Peak Of Delight met Sieges Even invloeden. Trouwens, ik spreek van ’toetsen gedomineerd’ maar op deze song laat gitarist Uwe Reinholz zich zeker niet onbetuigd met heerlijk eigenwijze loopjes en een prima solo. De meer dan prettige zang van Larry B. is tenslotte een continue zichtbaar baken waardoor “Overdue Visit” zich heel gemakkelijk laat beluisteren.
Toxic Smile weet goed hoe je een progsong schrijft, speelt en op cd krijgt, zoveel is duidelijk. Ik ben benieuwd of de huidige inspanningen die men in de studio levert het nog eens tot een volwaardig nieuw album brengen. Als die toekomstige 60 minuten even plezierig worden als de 23 minuten op dit tussendoortje, houd ik mij in elk geval van harte aanbevolen.
Govert Krul