Je kent dat wel: de ene expresvervoerder heeft je pakketje net afgeleverd of de volgende transporteur staat al wel weer met gehaaste spoed het volgende pakketje achter je deur te droppen. Dat gevoel krijg ik ook bij Karfagen, Marillion en zeker Neal Morse. De folie heb ik amper verwijderd om zijn laatste CD in de wisselaar te stoppen of de nieuwe CD wordt alweer deugdelijk verpakt afgegeven. En wat voor een deze keer. Het is ditmaal het optreden van Transatlantic op het Morsefest 2022 wat resulteerde in een boxset waar 37 nummers in ruim 4 en een half uur aan ultieme prog porno verdeeld zijn over 5 cd’s. En als u de beelden wilt zien: er worden 2 extra Blu-ray´s bijgeleverd.
Verwar deze live-release overigens niet met de show in Parijs: The Final Flight: Live at L’Olympia uit 2023. Getuige de gecombineerde album titel is er niet alleen aandacht voor het laatste album, nee er is meer, nog veel meer. We hebben het natuurlijk wel over Transatlantic dat van hoogtepunt naar hoogtepunt glijdt.
Morsefest is het festival dat Neal Morse sinds 2014 jaarlijks organiseert in zijn thuisstad Nashville, Tennessee. Tijdens het weekendlange muziekevenement wordt het solo- of bandwerk van Neal in al zijn facetten uit zijn carrière in het zonnetje gezet. De grote vraag van het hondstrouwe publiek dat elk jaar terugkeert was; wanneer zal Transatlantic zijn opwachting maken op het Morsefest? Wel in 2022, op het 9e Morsefest wordt er eindelijk eens raak geschoten en worden we nu gefêteerd met het epische liveoptreden dat zijn weerga niet kent.
Het weekend op Morsefest bestond uit twee opwindende avonden met twee totaal verschillende sets waarin twee Transatlantic conceptalbums in zijn geheel in volgepropte shows uitgevoerd werden. Op de eerste avond voerde de band het album ‘The Whirlwind’ in zijn geheel uit, aangevuld met Into the Blue en Shine van het album “Kaleidoscope”. ‘En hoe verrassend: We All Need Some Light ontbreekt andermaal weer niet. Ben de tel kwijt hoe vaak dit al niet live is uitgegeven. Als verrassing speelde de band wel een nummer dat ze nooit eerder live hadden gespeeld, en wel hun cover van de Procol Harum-klassieker “In Held ‘Twas In I” van het eerste album “SMPTe”. En dat alleen is al een spetterend feestje waard.
De tweede avond kende de volledige uitvoering van “The Absolute Universe” gespeeld vanuit de ‘The Ultimate Edition” versie, waarin alles werd gecombineerd van de nummers van de twee verschillende versies van het album: “Forevermore” en “The Breath Of Life”. Het beste van de korte en lange versies zeg maar. Gelukkig werd de stem van Roine Stolt op de eerste avond wat gespaard zodat hij kon schitteren op de tweede avond.
De Transatlantische vrienden hadden namelijk heel slim Ted Leonard (Enchant, Spocks Beard, Pattern Seeking Animals) toegevoegd aan de line up. Met zijn extra zanglijnen en ondersteuning van gitaren en toetsen hebben ze een uitstekende aanvulling gekozen om de marathonoptredens tot een goed einde te brengen. En dat niet alleen, ook de noodzakelijke zangafwisselingen tussen de immer aanwezig Neal Morse, het nasale van Roine Stolt, de zachtaardige stem van Pete Trewavas en het beperkte gebrom van Mike Portnoy, brengt Ted Leonard met zijn expressieve stem een extra dimensie aan het overdadige programma. Zijn stem heeft hier veel weg van Daniel Gildenlöw (Pain Of Salvation) die op het “Adam & Eve” album van The Flower Kings een welkome aanvulling was. Op het rockende Lay down your Life mag Ted Leonard zelf in de spotlights even swingen en scoren.
Zoals ik al hoorde, zag ik op de Blu-ray voor het eerst bij Transatlantic ook nog een zangkoortje met een strijkkwartetje, hoornblazer en een extra percussionist, alleen ontbreken hun namen op de spelerslijst. Dit soort extraatjes brengen het optreden in ieder geval naar een nog hoger niveau en trekt wellicht de koper over de streep om dit kleinood aan te schaffen.
Want was je bij Morsefest 2022: The Absolute Whirlwind? Dan wil je de release van de Limited Deluxe 5CD+2Blu-ray-kunstboek, met een uitgebreid boekje van 36 pagina’s met foto’s, verpakt in een hardcover zeker wel hebben. Alle anderen gaan zeker genieten van The Final Medley, want de avond werd afgesloten met een ruim 26 minuten durende medley van nummers van de eerste twee albums van de band, waaronder All of the Above, My New World en Stranger In Your Soul. Als fan van Transatlantic kom je dus absoluut aan je trekken.
Tja, over nut en noodzaak van al dit soort live releases is al genoeg gezegd, geschreven, aangehoord en (nu ook voor de allerlaatste keer?) te bekijken. Waar het bij Transatlantic om gaat is ´More Never Is Enough´ en volstaat voor de één een korte bevrediging, zo kunnen andere hardcore fans er nooit genoeg van krijgen en hebben ze hun eeuwigdurende liefde al lang verklaard en genieten ze alweer van deze zoveelste live album. Meer is nooit genoeg.