VesperoAlbum

Na hun oprichting in 2003 heeft de Zuid-Rusisiche band Vespero in korte tijd een behoorlijk aantal cd-r’s  gemaakt en deze in eigen beheer uitgebracht. Hun vrienden en andere belangstellenden kregen in drie jaar tijd dan ook meer dan een handvol albums en ep’s voor de kiezen. Alleen al hieruit mag je concluderen dat de band bestaat uit zeer werklustige, ideeenrijke muzikanten. Het resultaat van dat harde getimmer aan de weg komt in 2007 als Vespero zijn debuut-cd “Rito” bij het label van de Russian Association Of Independent Genres ziet worden uitgebracht. Een jaar later al is het de beurt aan het Amerikaanse Trail Records dat het hier te bespreken live-album “ Foam” uitbrengt. Eigenlijk is het beter om te spreken van een heruitgave want “Foam” verscheen in de ‘cd-r’ tijd van de band ook al, in 2006 om precies te zijn.

Het album is opgenomen tijdens een concert in The Union Of Theater Artists die te vinden is in het stadje Astrakhan, de thuishaven van de band. Jammer genoeg is tussen de zes nummers het publiek niet te horen. Dat kan twee redenen hebben: of het publiek was er niet die avond of het applaus is weg gemixt. Laten we gaan voor dat laatste. Muzikaal gezien is het glashelder wat de band doet. Vespero maakt onvervalste psychedelica met een vette knipoog naar de jaren 70 waar bands als Gong en Pink Floyd de vloeistofprojectoren overuren lieten draaien. Het woord vespero is esperanto voor avond en dat geeft gelijk de tint van de muziek aan. Deze is enigszins donker maar Vespero is absoluut niet duister te noemen. Het geheel zit vol spacey gebruikelijkheden zoals slurpende synthesizers en dralende herhaling. Vaak doet de band zeker wat dat betreft denken aan Ozric Tentacles. Al improviserend komt de band in diverse sub genres uit als avant-garde, kraut rock, wereld muziek en fusion.

Kenmerkend voor het album is het feit dat de muziek wordt voortgedreven door twee percussionisten: Ivan Fedotov die doorgaans drummer is bij de band en gastspeler Alexander Krupin. Beiden slaan zich een slag in de rondte met hun etnisch geroffel. De tabla’s en de shakers vliegen je werkelijk om de oren. Er zit een exotische laag in de muziek die soms wat Arabisch aandoet.

De band heeft zich zeker niet echt een groot plezier gedaan door Natalya Tjurina aan te stellen als leadzangeres. Tjurina heeft op zich een redelijke stem, maar haar declamerende manier van zingen zal velen doen afhaken en dat verdient de band nou ook weer niet.

Foam is een interessante plaat voor hen die van psychedelische muziek houden. Mij rest echter niet meer dan de taak te constateren dat Vespero uit bekwame muzikanten bestaat. Bij dezen.

Dick van der Heijde