VulkanAlbum

“Technatura” is het derde album van de Zweedse formatie Vulkan en met dit album lijkt de band definitief voeten aan de grond te krijgen binnen de wereld van progressieve rock.

Waar de band bij de eerste twee albums nog een gemengde retrosound liet horen wat doet denken aan de jaren zeventig, maar ook aan de band Muse en vlagen van Radiohead, wordt die trend op “Technatura” definitief gebroken. Hoewel er in mijn oren nooit wordt gebroken met Muse, klinkt de band op dit album aanzienlijk steviger en is vooral het toetsengeluid veranderd naar de hedendaagse sound van 2020.

Met die uitspraak en het eerste nummer This Visual Hex leggen we dan ook de vinger op de evolutie van Vulkan. De riffs zijn spannend, de diversiteit is aanwezig maar de band schuift muzikaal meer richting het geluid van Tool. De rol van nieuwe gitarist Christian Fredriksson lijkt daarin belangrijk te zijn, een rol die hij deelt met de (eveneens) nieuwe bassist Oscar Pettersson, maar zeer zeker ook oudgediende en grondlegger van de band zanger Jimmy Bob Lindblad. Belangrijk is het om te melden dat niet alleen de riffs doen denken aan Tool, maar ook de gebruikte percussie in de muziek. Voor de differentiatie zorgen andere instrumenten, te denken aan de hurdy-gurdy, viool, cello, trompet, trombone, mandoline en dwarsfluit.

Evenals Tool varieert ook Vulkan met complexe en veranderende maatsoorten. Die zijn te beluisteren over een groot aantal songs met een gezamenlijke tijd van 65 minuten, inbegrepen een drietal bijzondere interludes waarin de band stevig experimenteert. De naamgever van het album Technatura is één van die bijzondere intermezzo’s. De ultieme connectie met Tool ligt in Redemption Simulations. Door die connectie doet de muziek van Vulkan ook wat denken aan de Deense formatie Boil.

Er is nog een essentiële verandering ten opzichte van voorgaande cd’s: de band zingt een drietal songs op dit album in hun eigen moerstaal. Waar hun landgenoten van Opeth met “In Cauda Venenum” als voorbeeld hebben gediend laat Vulkan het bij slechts één versie van het album. Engelse teksten worden afgewisseld met Zweedse zang. In essentie veranderd dat niets aan de muziek, hoewel… de liedjes klinken daardoor gelijk een stuk vriendelijker. Dat kan natuurlijk ook mijn interpretatie zijn, dat laat ik hier in het midden. En ja, zanger Jimmy Bob Lindblad komt in Rekviem en Spökskepp sympathieker over, het verliezen van de scherpe randjes in zijn zang is absoluut niet aan de orde. Lindblad is een geweldige zanger, dat bewijst hij ook hier weer.

De absolute doorbraak van Vulkan lijkt met “Technatura” definitief vorm te krijgen. Het is nog te vroeg om dit een ‘Magnus Opus’ te noemen, maar het is in elk geval een schot voor de boeg. De productie en mix is ten aanzien van “Observants” aanzienlijk verbeterd en het geheel klinkt bijzonder aangenaam. Het wordt tijd dat een serieus label deze formatie binnen hengelt, zo niet, dan is dat een gemiste kans.