Worlds BeyondAlbum

Jarenlang geleden groeide een cd van Nederlandse bodem steeds verder in mijn comfortzone binnen. De band Kowai is inmiddels ter ziele, maar het album “Dissonance” draai ik na al die jaren nog veelvuldig, en is in mijn optiek een van de beste Nederlandse producties van deze eeuw. Toen ik voor het eerst naar de nieuwe plaat “Rhapsody Of Life” van Worlds Beyond luisterde, merkte ik veel overeenkomsten. Een gevoel van herkenning, comfort en…kippenvel.

Die overeenkomsten zitten vooral in het gegeven dat beide bands beschikken over een zangeres die in de hogere regionen zingt. Dan hebben we het over sopraan zang, maar vooral ook een zangeres die af en toe wat kwetsbaar klinkt. Beide bands maken symfonische metal met het gebruik van orkestrale elementen, hoewel Worlds Beyond daarin niet overdrijft en minder theater gebruikt. Er is meer ruimte voor rust en overpeinzingen, minder grootse bombast, waardoor de zangeres zich binnen de band kan profileren. Het mag duidelijk zijn, de muziek van Worlds Beyond is hoe dan ook bestemd voor de liefhebbers van Within Temptation, Epica, Evanescence en Nightwish.

Deze formatie uit Gent in België zag het levenslicht in 2017 en debuteerde in 2020 met het album “Symphony Of Dawn”. Hoewel je zou denken dat het voorspelbaar lijkt dat het debuut de burelen van Progwereld zou bereiken, gebeurde dat dus… niet. Kennelijk hebben we daarmee wel iets gemist, want het album kreeg goede kritieken. Drijvende krachten binnen de band zijn gitarist Tijmen Matthys, drummer Wout De Backer en zangeres Valerie De Kempe, die samen verantwoordelijk zijn voor het muzikale concept van de band. Persoonlijk zou ik artistiek gezien ook violist Jakob Declercq in dat verband noemen.

Vooropgesteld, de kwaliteit binnen deze band staat als een paal boven water. Productioneel steekt het allemaal professioneel in elkaar en het vakmanschap van de muzikanten is duidelijk hoorbaar. Het conceptalbum gaat tekstueel over emoties of ervaringen in het leven van een mens. Muzikaal en vocaal hoor je het beste van de band in de track Beyond Reality. Maar ook The Spark is kwalitatief van hoog niveau. Daar vinden we ook de viool die de band een extra gimmick geeft. Vlot en catchy is het nummer Enchantment, ik kan me voorstellen dat het met wat radio support kan uitgroeien tot een kleine hit, al zou dat alleen maar in het thuisland België zijn. Of natuurlijk in Nederland.

De viool, gestreken door Jakob Declercq, is een toevoeging die er toe doet. Deze band is natuurlijk niet de eerste band die de viool binnen symfonische metal toepast, maar het spel van Declercq zorgt voor een breekbaar effect binnen de muziek en brengt extra emotie. Het instrument zorgt er tevens voor dat de muziek nergens te hard of te bombastisch klinkt. Het vult vaak de plekken op waar gitaren ook de overhand zouden nemen. De fantastische titeltrack is daar wellicht het beste voorbeeld van. Elk andere band zou nog een extra gitaarriff toevoegen om je te overrompelen, de viool van Declercq vult dat op een elegante manier in, waardoor de sologitaar van Matthys wellicht extra imponeert.

Ik weet nu al zeker dat “Rhapsody Of Life” van de Belgische band een prominente plek in de platenkast naast de Nederlandse equivalent krijgt, zodat ik het regelmatig in de cd-speler kan leggen. Worlds Beyond zorgt bij deze recensent zelfs voor het eerst dit jaar voor een lichtpuntje. Anderzijds zijn we als Progwereld ook wel wat laat met het publiceren van de recensie, de cd is in januari uitgebracht. Sorry daarvoor, maar hopelijk hebben we je als lezer met deze recensie genoeg urgentie gegeven.