Yogi Lang heeft zich in de vele jaren dat hij bij RPWL zit bewezen als een begenadigd songwriter, toetsenist en zanger. Wat dat betreft is het opmerkelijk dat dit pas zijn tweede soloalbum is. Zijn eerste soloschijf “No Decoder” zag in 2010 het licht en bleek een aangenaam album te zijn. In hetzelfde jaar dat RPWL het ijzersterke “Tales From Outer Space” uitbracht, komt Yogi Lang nu ook met zijn tweede soloalbum.
Het album bevat negen songs die artrock, symfo en pop stijlvol combineren. Yogi Lang heeft zijn sterkste troef direct aan het begin van het album geplaatst. Move On is een van de meest symfonische nummers van het album. Het bevat een sterke opbouw met krachtig gitaarwerk en mooie zanglijnen en een sterk refrein. Het klinkt prettig en bekend in de oren. De afwisseling tussen meer stevige up-tempo delen en rustige passages doen aan RPWL denken. De felle gitaarsolo tegen het einde vormt de kers op de taart.
Het titelnummer zit meer in de hoek van de artrock. Het heeft een goede sfeer en de twee achtergrondzangeressen geven het een meerwaarde.
ARVE Error: Invalid URLhttps://www.youtube.com/watch?v=t_K0K3jVJnA
in url
Verwacht geen grote verrassingen op dit album. Liefhebbers van RPWL zullen ook dit soloalbum als een warm bad ervaren. Don’t Confuse Life With A Thought is een prachtig nummer met sterk gitaarspel van bandmaatje Kalle Wallner. Ook op I’ll Be There For You mag hij zijn kunsten tonen. Toch moet ik dan ook direct de naam van Torsten Weber noemen, zijn gitaarwerk is minstens net zo goed. Luister bijvoorbeeld maar eens naar Early Morning Light of naar die heerlijke solo in Move On.
Yogi Lang is heer en meester in het creëren van sfeer in zijn muziek. Over alle nummers zit een soort warme gloed. Verder is uiteraard de sfeervolle Pink Floyd stijl ten tijde van “The Division Bell” nooit heel ver weg. Daarbij zijn de teksten sterk. Een gedegen en zeer prettig album. Van mij mag hij elk jaar wel zoiets uitbrengen.