Knight AreaAlbum

Spinaziehandelaren doen de laatste tijd goede zaken in Boskoop. Daar tonen Gerben Klazinga, Pieter van Hoorn en Mark Smit zich namelijk gretige afnemers van deze ijzerhoudende groente, aangezien hun band Knight Area met nieuwkomers Mark Bogert en Peter Vink een stuk krachtiger is gaan klinken. De mannen moeten hartstikke trots zijn op hun nieuwe bandgeluid,want nog ruim voordat een nieuw studioalbum het levenslicht zal zien, verschijnt de hier besproken ep “Between Two Steps”. Het is een tussendoortje zoals de titel al aan geeft, maar wel eentje met een enorme dadendrang. De urgentie om zich te laten horen moet groot zijn.

Op dit kortdurende album staan vijf tracks. Na een miniem geluidje krijg je direct de heftige riffs van Bubble op je bordje. Bubble is een leuk nieuw nummer dat zich ontvouwt als typisch Knight Area. De melodieuze zang en de flitsende toetsensolo laten er geen gras over groeien en ook het arbeidsintensieve drumwerk laat je als vanouds weer inbeelden dat het zweet uit je boxen komt. Wat echt anders is, is de dynamische manier waarop de basgitaar van Vink zich door het nummer heen manoeuvreert. Alles klinkt zeer gedecideerd en open. Hij is een echte hardhitter en dat combineert goed met de grootse, meeslepende benadering van de band.

Dat Knight Area houdt van uitpakken, blijkt wel in dat andere nieuwe nummer. This Day is een fonkelende ballade met een ultra-pakkende zanglijn. Het heeft een glad, enigszins metaliek geluid, maar dan komt die passievolle gitaarsolo van Bogert. Zo te horen voelt hij zich als een vis in het water bij z’n nieuwe broodheer en hij speelt alsof hij nooit meer beter mag.

Beide nummers zijn radio-edits van materiaal dat bestemd is voor het komende album en zijn in die zin dus een belofte. Tevens bevat deze ep twee nummers van eerdere albums die door de huidige bezetting gespeeld worden en dat is slim. Forever Now en Dreamweaver hebben oorspronkelijk al een flink spinaziegehalte, maar dit Knight Area doet daar nog eens een schepje bovenop. Daarmee zijn deze tracks waarschijnlijk de richtingaanwijzers voor de toekomst.

Tot slot is daar Xerenity, een korte, instrumentale bonustrack die door Bogert is geschreven. Deze door hem van toetsen voorziene gitaarmelodie mondt uit in een bombastische climax compleet met ondermeer drums. De track laat je terug denken aan de andere nummers van deze ep en velen zullen concluderen dat ze samen met de spinaziehandelaren in hun handen kunnen klappen.

Dick van der Heijde