From.uzAlbum

Kennelijk word ik gestraft voor mijn herhaalde liefdesbetuigingen aan instrumentale muziek. Als ‘dank’ daarvoor werd ik geconfronteerd met het bijna 80 minuten durende derde album van From.uz (vergeet vooral die punt niet), een album wat me behoorlijk zwaar op de maag is gevallen.

De groep komt uit Uzbekistan en maakt zeer stevige en stoere jazzrock. Waren de voorgaande twee albums nog volledig instrumentaal, op “Seventh Story” heeft de band gemeend wat vocalen toe te moeten voegen. Deze lichte koerswijziging valt samen met een drietal wijzigingen in de bezetting en een uitgebreider instrumentarium. Muzikaal gezien heeft dit overigens geen ander of nieuw geluid opgeleverd.

De muziek is qua stemming nog net zo gevarieerd en fragmentarisch als op “Overlook”. Dit keer heeft men ervoor gekozen om de bijna 80 minuten in te delen in zeven stukken die variëren van vier tot twintig minuten. Ondanks dat de bezetting drie toetsenisten kent, is het vooral gitarist Vitaly Popeloff die zeer dominant aanwezig is. Zijn van energie overlopende en stevige gitaarspel doet soms denken aan de energie die Rush ook in zijn muziek etaleert.

Verspreid over het album komen we fragmenten tegen die het doen voorkomen alsof we met een conceptalbum te maken hebben. Zo horen we een ijzingwekkend geschreeuw van iemand die kennelijk zit opgesloten in een niet zo perfecte cel aan het begin van Perfect Place, een conversatie aan het begin van Desert Circle en oeverloos damesgepraat waar Taken mee start. Wat het concept is valt echter niet uit de meegeleverde informatie op te maken. De vrij gebrekkige en gekunsteld aandoende songteksten zeggen al even weinig waar deze “Seventh Story” over gaat.

Zijn we gelijk aanbeland bij het vocale deel van dit album. Igor Elizov heeft geen onprettig stemgeluid, alleen had hij er beter aan gedaan de spaarzame teksten in zijn moedertaal te zingen. Ik hoor toch liever accentloos Uzbeeks dan Engels met een Uzbeeks accent.

Het meest in het oog springende nummer is Taken, waarin naast het stevige en technische goede gitaarspel ook ruim baan wordt gemaakt voor wervelende toetsensolo’s. Het nummer heeft weinig van doen met jazzrock, maar laat horen dat deze Uzbeken toch wel iets in huis hebben. Het is alleen jammer dat de zang wordt vervormd.

Meer van doen met jazzrock heeft het eerste deel van Influence Of Time wat veel weg heeft van de muziek van Mezzoforte. Maar al rap wordt vervallen in dezelfde rockstructuur van het voorgaande nummer. Het is ook tekenend voor de hak-op-de-tak benadering die de groep er op nahoudt.

Het luisteren naar “Seventh Story” is een uiterst vermoeiende bezigheid en als muzikaal behang al evenmin geschikt. Op de MySpace-website van de groep kan je zelf je oordeel velen.

Hans Ravensbergen