RPWLAlbum

Het Duitse RPWL schuwt grote thema’s in zijn muziek bepaald niet. Werd in de vorige cd “Beyond Man And Time” werk van de schrijver Nietzsche thematisch op muziek gezet, met de opvolger “Wanted” wordt de lat zeker niet lager gelegd. Het gaat over een door Garibaldi opgedoken werk van Plato, waarin deze een door Hippocrates ontdekt medicijn beschrijft, dat zou leiden tot een absolute geestelijke vrijheid. Wat zou er gebeuren als dit medicijn echt ontwikkeld kan worden, leidt dit tot een betere wereld en heeft dit effect op het vooringenomen gedachtegoed van de wereldgodsdiensten, vragen onze Oosterburen zich af. Ga er maar aanstaan! Ik voeg er een vraag aan toe: biedt de muziek van RPWL op “Wanted” een medicijn voor de geestelijke strijd waarmee wij in het dagelijkse leven zo vaak te kampen hebben?

In tien muziekstukken werken deze art-rockers dit thema zeer verfijnd uit. Het geluid van RPWL is herkenbaar. Pink Floyd is nooit erg ver weg. In het gitaarspel van Kalle Warner, het ondersteunende toetsenspel van Markus Jehle en zelfs door de stem van frontman Yogi Lang klinkt Floyd uit het late David Gilmour tijdperk door. Hier en daar steken klanken van Porcupine Tree, Emerson, Lake and Palmer, U2 en Genesis de kop op, maar bovenal klinkt het toch als RPWL.

Zorgvuldig bouwen de heren de nummers op, regelmatig voor verwarring zorgend, door opeens een andere richting in te slaan. Dit maakt de muziek aantrekkelijk, want heel afwisselend, maar vraagt ook wel iets van de luisteraar. Het is onmogelijk de werking van dit medicijn na de inname van slechts een enkele capsule volledig te kunnen ervaren. Drie maal daags een dragee, en de kuur afmaken, is een strenge voorwaarde. Bij de teksten passen de sfeerbeelden die gecreëerd worden. Dreiging druipt soms uit de speakers, dan weer strijd, wanhoop, onderdrukking, maar ook opluchting en bevrijding. De band bedient zich regelmatig van allerlei geluiden om deze sfeer kracht bij te zetten: kerkklokken, marcherende soldaten, vallende bommen, straatgeluiden en andere soms vervreemdende effecten. Het gaat soms filmische toe en een enkele keer zorgen ongebruikelijke klanken voor bijzondere soundscapes en atmosferische passages. Om de verschillende stijlen waarvan de band zich bedient nog eens te duiden, wil ik wijzen op Disbelief, dat een rauwe bluesy ondertoon heeft, tegenover A New Dawn, dat juist pastorale beelden oproept.

Om de emoties kracht bij de zetten, zet Warner zijn gitaarspel regelmatig stevig op, maar steeds zoekt het gezelschap ook weer de melodieuze kant op. Een enkele keer soleert hij kippenvelopwekkend, zoals in The Attack en A New Dawn. De stem van Yogi Lang past uitstekend bij deze soms van melancholie doorspekte passages, maar ook in de agressieve stukken weet hij van wanten, al trakteert hij ons ook op refreinen die schreeuwen om te worden meegezongen.

Jehle is alom aanwezig met zijn toetsenspel, sterk op de voorgrond tredend, zoals in de indrukwekkende Moog-solo op Swords And Guns, maar vaak ook heel subtiel bijna achter de schermen de muziek nadrukkelijk vormgevend.
Niet onvermeld mag blijven de strakke ritmesectie, ingevuld door Werner Taus op basgitaar en Marc Thurieux op achter de drumkit. Zij zorgen voor een solide basis, maar brengen ook nadrukkelijk accenten aan in de muziek.

Teruggrijpend op de titel van een van de voorgangers van “Wanted” is dit muzikale verhaal te ondergaan als een experience. Ik heb mijn kuurtje afgemaakt en ik weet niet zeker of ik ergens van genezen ben, maar bevrijd voel ik me zeker. Waarvan weet ik ook weer niet precies, maar teksten en klanken blijven aangenaam door mijn hoofd spoken, en volgens mij hebben we dan toch een van de kernwaarden van muziek te pakken: die is goed als zij je raakt. Indrukwekkend hoe RPWL dit heeft weten te bewerkstelligen.

Fred Nieuwesteeg

CD:

2LP: