Dit nieuwe album van Arcane Atlas is niet zo nieuw als hij lijkt. Onder dezelfde albumtitel “Constellation Plus” was dit het eerste album van de groep uit 2014. Nadat het Amerikaanse duo Drew Brown en Destin Frost met enkele vrienden in 2016 het tweede album “Metris” uitbracht, hielden de toenmalige studenten het voor gezien en gingen wat anders doen.
Na een aantal jaren sloeg het progvirus weer toe en kwam men in dezelfde bezetting bij elkaar. Met tien jaar meer kennis, ervaring en technische mogelijkheden besloot men het eerste album volledig opnieuw op te nemen en op de dag af tien jaar later opnieuw (maar nu alleen digitaal) uit te brengen. Inclusief een nieuwe hoes en bijbehorend (digitaal) boekje met daarin enkele liner notes.
Op deze heruitgave, want zo noem ik het maar, zijn alle nummers grotendeels intact gebleven. Daardoor is het geluid, met onder meer sterke invloeden van Rush, onveranderd. Een paar nummers zijn iets ingekort of juist iets uitgerekt, zoals Estuary en Tessellate die respectievelijk drie en twee minuten langer duren. Twee nummers van het origineel vind je niet meer terug.
Doordat onder andere orkestraties zijn toegevoegd met een kwartet strijkers, klinkt het album nog voller en rijker. De nieuwe productie is verantwoordelijk voor een kraakhelder geluid. De tijd zal leren of Arcane Atlas in deze bezetting met een opvolger komt van “Metris” uit 2016. Persoonlijk kijk ik daar reikhalzend naar uit.