Blame ZeusAlbum

Vorig jaar sloot ik de recensie van Seethe af met de volgende zinnen: “Blame Zeus heeft wat mij betreft één klein probleem, de band heeft een tekort aan naamsbekendheid en belangstelling. Dat betekent dat er nog veel werk is te verrichten op het gebied van PR. Het wordt hoog tijd daar meer energie in te steken, de muziek verdient het!”

Beloftes moet je nakomen is het motto binnen de Progwereld burelen, dus dat doen we dan ook plichtsgetrouw. Eigen initiatief is altijd belangrijk geweest in onze organisatie vanwaar ik de band opnieuw benaderd heb. De band was net zo enthousiast en bezorgde mij naast een kennismakingsinterview snel dit tweede album, het debuut “Identiy” was niet meer op voorraad en daardoor ook niet meer van toepassing gerecenseerd te worden.

De Portugese band is een onontdekte diamant in de wereld van alternatieve progrock. Mijn eigen analyse ten tijde van de beoordeling van “Seethe” werd tijdens het beluisteren van dit tweede album alleen maar bevestigd. Op vocaal gebied concurreert zangeres Sandra Oliveira in hoge mate met zangeres Cammie Gilbert van Oceans Of Slumber. Die vergelijking zit voornamelijk in de soul beleving van beider stemmen. Beide zangeressen hebben een warme, diepgaande klank die indruk maakt. Een goed voorbeeld waar ik opnieuw onder de indruk raakte van Oliveira is de track Signs. Geweldig. Maar daar houdt het niet op. Zo is de song Rosa mede door Oliveira overdonderend, niet zo gek als je weet dat het speciaal voor haar moeder is geschreven die op jonge leeftijd aan kanker is overleden. Rosa beschrijft het verdriet, het onbegrip van het verlies op zowel tekstueel als muzikaal gebied.

Hoewel de band op dit album meer aanschurkt tegen de reguliere pop-rock zijn er genoeg elementen te vinden die de progliefhebber zal waarderen, ondanks dat de liedjes op deze cd nooit langer dan vijf minuten duren. Het gitaarwerk is stevig en bepalend voor het totaalgeluid. Op dat gebied kan je overeenkomsten vinden met het vroegere Autumn, maar er zijn ook verwijzingen naar de muziek van Tool (Entertainment Clown) en Anouk te maken. Daarnaast kan je in die interessante mix van verschillende muziekstromingen ook nog vleugjes blues vinden.

Hoewel de band met het opvolgende album “Seethe” meer in de hoek van prog-rock en prog-metal zit is dit een zeer aangenaam album. Het biedt fijne rockliedjes en een talentvolle zangeres. Wat wil een mens nog meer…