Het is bijna eind september 2023 als ik deze recensie schrijf. Het weekend dat ik voor mij heb is zaterdag de paraplu en zondag de zonnebril als ik mijn weerapp mag geloven. De muziek die ik nu draai is absoluut die van de paraplu. Want Bruce Soord heeft met “Luminescence” een plaat gemaakt waarbij je spreekwoordelijk de regen op je zolderraam hoort kletteren.
Dat Soord een uitstekende liedjesschrijver is weten we al geruime tijd. In de eerste plaats met zijn band The Pineapple Thief, maar ook als soloartiest. In 2019 recenseerde ik zijn soloplaat “All This Will Be Yours”. Ik vond het zeker een mooi album en benadrukte Soords kwaliteiten als songsmid. Na dit album bracht hij met The Pineapple Thief “Versions Of The Truth” uit. In mijn ogen consolideerde hij daarmee de muziek van deze band in plaats van deze verder te evolueren. Met zijn solowerk gaat Soord wel weer een stapje verder. ‘I guess I was scared when you were there for me’, zingt Soord in het prachtige Olomouc. En dan geef ik direct ook maar even aan dat het ‘stapje verder’ dat Soord gaat persoonlijk is gekleurd. De muziek doet wat muziek moet doen: het raakt mij. En ja, dat is zeer subjectief. Met de muziek op “Luminescence” laat Bruce Soord een laag dieper in zijn ziel kijken.
De plaat begint met het gloedvolle en melancholische Dear Life. Een korte song van net meer dan drie minuten. Maar alles is raak. De mooie zang van Soord maakt dit helemaal af. Bovendien heeft het liedje een fraai refrein. Na het introspectieve Lie Flat, volgt met Olomouc een van de beste nummers van deze plaat. Een heerlijke blend van progressieve pop en singer-songwriter muziek. Het treurige So Simple ligt daarvan in het verlengde. Het duurt maar twee minuten, maar nogmaals, alles is raak.
Het donkere, sfeervolle Never Ending Light is heel mooi. Day of All Days heeft de prettige urgentie waar ik naar op zoek ben. Na het beklemmende Nestle In volgt het bijzonder fraaie Instant Flash of Light, waarop Soord zich nog maar eens van zijn beste kant laat zien. Een hele mooie melodie, introspectief en overtuigend. Het drieluik Rushing – Stranded Here – Read to Me is sterk en gloedvol. Met Find Peace heeft Soord een waardige afsluiting gemaakt voor deze cd. ‘To find peace without you’, zingt Soord. En dat is dan ook wel de teneur van deze zeer fijne plaat.
Ook al is het dan nog geen herfst, deze plaat brengt de sfeer van dat je alleen wandelt in de regen door een verlaten straat dichtbij. Je loopt langs afgesloten ramen waar nog net een glimp licht doorsijpelt. Je denkt aan waar je spijt van hebt, je denkt aan hoe het anders had kunnen gaan. Heb je niks met dergelijke gevoelens, begin dan maar niet aan “Luminescence”. Ook als je vooral bent van de lange nummers en solo’s, zul je op deze cd niks van je gading vinden. Maar als je houdt van sterke songs, met zo hier en daar een prog-touch, die druipen van de melancholie, heb je met deze nieuwe plaat van Bruce Soord een pareltje in handen.