Pineapple Thief, TheAlbum

Het lijkt erop dat Bruce Soord behoorlijk in de flow zit. Met bijna elkaar jaar wel een nieuw album of live registratie heeft hij de smaak goed te pakken. Bij The Pineapple Thief is het altijd weer afwachten in welke nieuwe fase ze zijn aanbeland. Het is niet vreemd dat stuurman Soord af en toe stevig van koers verandert. Het maakt zijn band tot een van de meest interessante uit het genre.

“Versions Of The Truth” is qua thema een voorzetting van het album “Dissolution” dat in 2018 uitkwam. Het is een tekstuele observatie van een wereld in het ‘post-waarheid tijdperk’. Er zijn zoveel versies van de waarheid tegenwoordig, hoe maak je dan je keuzes? Wat dat betreft is het al lang niet meer ‘both sides of the story’. Soord zet dit met zijn scherpe observaties goed neer, alhoewel het soms tegen het belerende aanschurkt.

Muzikaal gezien is er vrijwel niets veranderd. De huidige stijl werd ingezet op het geweldige “Your Wilderness”, uitgebouwd op “Dissolution” en wordt voortgezet op dit album. Dat betekent lekker rock georiënteerde prog die behoorlijk leunt op het geluid van Porcupine Tree. Het definitief toevoegen van meester trommelaar Gavin Harrison aan de line-up is een enorme winst voor de band. Wat een drumkunstenaar is hij toch! Luister maar naar het uptempo Our Mire, hij geeft het zoveel schwung en vaart en let dan eens op wat hij met zijn hi-hat doet, geweldig!

De tien nummers hebben allemaal een prima melodie, pakkend refrein en bieden voldoende avontuur om te blijven boeien. Er is niet echt een nummer dat er bovenuit steekt. Op “Dissolution” had je White Mist dat je op het puntje van je stoelt hield. Een dergelijke uitschieter ontbreekt hier. En dat is direct het manco van dit album, er springt niets uit. Het is allemaal goed, maar niet geweldig. Laten we het een solide album noemen. Een middenmoter in het omvangrijke oeuvre van de band. Tijd voor een nieuwe fase.