Ik mag in het najaar graag even uitwaaien op Schiermonnikoog. Daar voel je écht de kracht van de natuur, zo met de wind in je gezicht op het strand.
Dit jaar had ik daar op mijn laatste dag de laatste boot gemist en zo belandde ik als laatste gast aan de bar van Hotel Brasserie Brakzand. Ik was gestrand. Buigend over een glas whisky, in twijfelachtig licht, kwam ik in contact met barman Tonny. Een beetje geërgerd vroeg ik of hij ook andere muziek had dan deze muzak. Wat ik dán had willen horen. Toen nam het gesprek een vreemde wending, ik vertelde – nog een beetje nors – dat ik het liefst progressieve rock beluister en ik zag ineens zijn blik helemaal openbreken. Zelfs zodanig dat ik me opeens een beetje schaamde voor mijn eigen houding. Hij meende de enige liefhebber te zijn op het eiland. We raakten aan de praat. Het werd een gezellige avond en hoewel barman Tonny van zijn werkgever geen ‘uit de toon vallende muziek’ kon opzetten had hij wel een nieuw cd’tje bij zich dat volgens hem nog wel kon. Het was de nieuwste cd van een groep genaamd Donner – ik kende het niet. Maar zoals de goedkope whisky die ik mezelf die avond gunde, smaakte het me allerbest.
Het Noorse Donner is het project geleid door toetsenist, programmeur en producer Jacob Holm-Lupo, die ook bij u bekend kan zijn van White Willow. De muziek is dan aangevuld met een aantal instrumentalisten voor een meer organisch geluid. Op “Hesitant Light” vinden we een amalgaam van stemmige elektronische muziek, lichte fusion, symfonische rock en pop. Eigenlijk krijg je het gevoel dat je naar een op jaren tachtig geënte soundtrack van een film als “Drive” aan het luisteren bent. De nummers voelen soms ook aan als interludes, zoals bijvoorbeeld op de “The Cry” ep van Arena.
Donner lijkt tussen alle gladgestreken muziek door graag te willen communiceren dat ze wel degelijk zelf van prog houden. Zo hoor je in het toetsenklankpalet regelmatig herkenbare neo-prog klanken terug. Ook een nummer als Floating World lijkt met zijn wereldmuziek invloeden te refereren aan het midden jaren zeventig werk van Jade Warrior. Het openingsnummer Melancholy City doet me dan weer denken aan Tangerine Dream. Bij het elektropop liedje Night By Night zitten ook vrouwelijke vocalen en brengt gitarist Hedvig Mollestad een licht psychedelische solo ten gehore. Dit is overigens een cover van Steely Dan. De afsluiter Devil’s Highway is duidelijk wat donkerder dan de andere nummers.
Verder is het lastig om opmerkelijke dingen te vinden op deze ietwat verdwaalde cd. Het is stemmige elektronische muziek en dat kan zo zijn functie hebben als je even ontspannen achtergrondmuziek wilt hebben. Ik zou hopen dat Donner zich bekend weet te maken bij regisseurs van sferische films, want aangevuld met beelden zou een werk als dit wel eens uitstekend op zijn plek kunnen vallen. Bij de informatie van het label vinden we dan ook dat Jacob Holm-Lupo zich heeft laten inspireren door films van John Carpenter en Fabio Frizzi.
Gaat u toch even luisteren via de bandcamp (https://donner.bandcamp.com/album/hesitant-light) van Donner; misschien kunt u er dan zelf een film bij fantaseren. Of in ieder geval een filmisch tafereel. Of anders een magisch avondje aan een lege bar in Schiermonnikoog, zoals ikzelf heb gedaan.