Norlander, Erik

Into The Sunset

Info
Uitgekomen in: 2000
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Transmission Records
Website: http://www.eriknorlander.com/
Luisteren kan via: http://www.thetank.com/en_its.htm
Tracklist
Sunset prelude (3:17)
Into the sunset (5:34)
Rome is burning (6:05)
Fanfare for the Dragon Isle (0:50)
Fly (7:53)
Dreamcurrents (4:38)
Lines in the sand (5:11)
On the wings of ghosts (10:29)
Hymn (1:18)
Into the sunset (reprise) (1:32)
Sunset postlude (1:32)

Bonus Track op de Europese uitgave:
Neurosaur (new recording) (5:27)
Greg Ellis: drums, percussie
Tony Franklin: basgitaar
Arjen Anthony Lucassen: gitaar
Erik Norlander: toetsen, gitaar op 2,7, en 10, basgitaar op 6 en percussie
Cameron Stone: cello

Met medewerking van:
Glenn Hughes: zang (3)
Lana Lane: zang (5, 9) en achtergrondzang
Mark McCrite: achtergrondzang
Edward Reekers: zang (2,5,8 en 10)
Robert Soeterboek: zang (7,8) en achtergrondzang

We schrijven het jaar 2000. Het 1e jaar in het nieuwe millennium, waarbij Arjen Anthony Lucassen met zijn band Ayreon maar liefst twee cd’s uitbrengt in de Universal Migrator serie. Op beide albums “Dream Sequencer” en “Flight Of The Migrator” speelt zijn toenmalige vriend Erik Norlander en diens vrouw Lana Lane mee. Norlander had toen al grote naamsbekendheid met zijn eerste soloalbum “Threshold”, maar vooral ook met zijn band Rocket Scientist en The Think Tank Media. Dit platenlabel, dat hij samen met zijn vrouw runt, maakt rond de eeuwwisseling al dankbaar gebruik van internet en andere media. Hun sampler cd’s zwierven (legaal) rond op internet en zo komt het dat deze verzamelalbums in mijn progkast staan. Op het tweede volume van deze reeks, dat naast internet ook via de zomereditie van Progression Magazine verspreid werd, staat het 14 minuten durende Into The Sunset Suite. Dit nummer is een samenvoeging van het begin en einde van de ook in 2000 uitgebrachte soloalbum “Into The Sunset”.

Dit tweede solo album van Erik Norlander is wellicht ook zijn meest bekende album. Dat komt met name door het gemakkelijk in het gehoor liggende heavy metal geluid van dit album, waarbij de invloeden van de rockgiganten zoals Deep Purple, Rainbow, Gary Moore en natuurlijk Ayreon duidelijk aanwezig zijn. Maar ook door het virtuoze toetsenspel van Norlander, die zich gemakkelijk meet mijn zijn idolen John Lord, Don Airey, Rick Davies, Keith Emerson en Rick Wakeman.

Ik begon mijn recensie met de verwijzing naar Lucassen en Ayreon. Deze vergelijking kunnen we bij dit album heel ver doortrekken. Niet alleen speelt Lucassen met zijn gitaar een belangrijke rol op dit album, ook de opzet met (dezelfde) gastzangers als bij Ayreon is vergelijkbaar en daarnaast is het album grotendeels opgenomen in The Electric Castle Studio’s te Oss.
Het contrast met het eerste soloalbum is dan ook scherp. Was “Threshold” een volledig instrumentaal en elektronisch album – waarop zelfs geen gitaar te horen was – “Into The Sunset” is juist een sterk vocaal gericht album, met daverende en muziekbepalende gitaarsolo’s.  Het sterke toetsenspel van Norlander is de enige herkenningsfactor.

Dit sterke contrast valt al meteen op vanaf het eerste nummer Sunset Prelude. Het stevige gitaargeluid van Lucassen overstemt al heel snel het toetsenspel van Norlander. Deze prelude gaat naadloos over in het titelnummer Into The Sunset. Hier mogen we de eerste zanger verwelkomen. Edward Reekers, geboren te Overijssel in 1957, bekend van Kayak en zong op verschillende albums van Ayreon. Reekers, die ook het openingslied voor “De Leeuwenkoning II” en de zang voor “Tarzan II” voor zijn rekening neemt, heeft een zachte, warme en heldere stem die goed past bij die van Lana Lane. Dit horen we erg goed in Fly, waar Reekers en Lane het in een duet met elkaar opnemen.

Robert Soeterboek is de tweede Nederlandse zanger die zijn opwachting doet op dit album. Lines In The Sand krijgt hierdoor een geheel andere stevigere invulling. Soeterboek heeft een ruwe, maar gevoelige, heavy metal stem, die kan worden vergeleken met die van David Coverdale of Damien Wilson. Arjen Lucassen noemt hem “Easily one of the best rocksingers in Holland”.

In On the Wings Of Ghosts horen we Soeterboek en Reekers samen, waarbij bovenbeschreven verschillen in zangstijlen het nummer een prachtige afwisselende klankkleur geven. Naast de stemmen horen we ook de toetsen met de gitaar duelleren, zoals we John Lord en Ritchie Blackmore ook zo vaak hoorden doen. Het nummer start heel dreigend waarbij een gong, de cello van Cameron Stone en de synthesizers van Norlander een hoofdrol spelen, na anderhalve minuut laat Norlander zich van zijn sterkste kanten horen. De vergelijking met een klassieker als Crime Of The Century van Supertramp schiet door mijn hoofd. Dit epic nummer van ruim 10 minuten is dan ook een van de juweeltjes op dit album.

Het nummer dat van uitzonderlijke klasse is heb ik even tot het laatst bewaard in mijn recensie. Rome Is Burning wordt ingezongen door gastzanger Glenn Hughes, onder andere bekend van Deep Purple, Black Sabbath en Gary Moore. Het is alsof je naar een Deep Purple Mark III nummer zit te luisteren. Met Norlander als John Lord, Lucassen als Blackmore en Hughes als “The Voice Of Rock”.

De liefhebbers van goede heavy metal in de stijl van de hierboven genoemde jaren ’70/’80 bands, met stevige gitaar en kwalitatief goed zangers, maar ook de liefhebbers van het echte virtuoze toetsenspel met technisch perfectie, het vintage Hammondgeluid en prachtige pianoarrangementen hebben dit album natuurlijk allang in hun bezit. Mocht je om een of andere reden tijdens de eeuwwisseling met andere dingen bezig zijn geweest en dit album gemist hebben dan wordt het alsnog tijd om dit – grotendeels Nederlandse product – aan te schaffen.

Mario van Os

Koop bij bol.com

Send this to a friend