Bush, KateAlbum

In 2014 gebeurde er iets wat nog maar weinig mensen hadden verwacht. De toch wel mediaschuwe Kate Bush kondigde een reeks concerten aan in de Hammersmith Apollo (nog steeds beter bekend als de Hammersmith Odeon) te London.

Aanvankelijk werden er vijftien optredens aangekondigd, niet veel later werd dit uitgebreid naar tweeëntwintig. Alle concerten waren binnen een kwartier uitverkocht. Niet zo raar als je in aanmerking neemt dat haar laatste optredens uit 1979 stamden. De reacties op de optredens waren bijna unaniem zeer lovend. Met name de combinatie van de uitstekende muzikanten en de grootse visuele presentatie werd alom geprezen. Toch klonk er hier en daar ook wat kritiek door. De altijd eigenzinnige Kate presteerde het namelijk om haar eerste vier albums volledig te negeren. Ook “The Sensual World” moet het op deze release doen met een tijdens de repetitie opgenomen versie van Never Be Mine dat de uiteindelijke shows dus niet gehaald heeft. Om dus maar meteen een open deur in te trappen; hier geen Wuthering Heights of The Man With The Child In His Eyes.

Het grootste accent ligt op de albums “The Hounds Of Love” en “Aerial” waarbij de suite “The Ninth Wave” van eerstgenoemde hier de volledige tweede cd beslaat en het van “Aerial” afkomstige “A Sky Of Honey” bijna de derde helemaal. Voorwaar is dat geen straf. Naar mijn bescheiden mening behoren beide suites tot het allerbeste wat Kate Bush ooit opgenomen heeft en is het woord progressief hier zonder meer op zijn plaats.

Laten we echter aanvangen met de eerste cd. Met Lily begint het nog een tikkeltje aftastend, maar als vervolgens Hounds Of Love door de speakers klinkt, wordt als snel duidelijk dat we hier iets heel bijzonders voorgeschoteld krijgen.  Bush heeft zich hier laten omringen door het neusje van de zalm qua sessiemuzikanten. Zo bestaat de ritmesectie uit drummer Omar Hakim en bassist John Giblin, maar de bekendste naam voor ons progliefhebbers is waarschijnlijk die van Jon Carin die we vooral kennen van zijn werk met Pink Floyd én Roger Waters. Ook de achtergrondzang en koortjes (met Kate’s eigen zoon Albert McIntosh in de gelederen) verdienen hier een speciale vermelding. Met prachtige uitvoeringen van Top Of The City, King Of The Mountain en natuurlijk Running Up That Hill (A Deal With God) is ook de eerste cd niet te versmaden.

De tweede cd bevat zoals gezegd een integrale uitvoering van “The Ninth Wave”, een stuk dat als thema ‘het overleven in water’ heeft. Naast het muziekstuk bevat het een aantal gesproken stukken die waarschijnlijk tijdens de optredens voorzien waren van een visuele presentatie. Op een audiodrager komen deze minder tot zijn recht, maar de thematiek wordt er wel mee verduidelijkt, dus het zit ook niet echt in de weg. Een ander noemenswaardig puntje hier is dat “The Ninth Wave” behoorlijk wat instrumentale stukken bevat en we de dame waar het hier toch om draait niet zo veel te horen krijgen. Wanneer dit wel gebeurt is het dusdanig prachtig (Hello Earth) dat we haar al snel vergeven. De uitvoering van de suite is subliem en is het hier van begin tot eind genieten geblazen.

Toch is het beste voor het laatst bewaard. “A Sky Of Honey” krijgt op de derde schijf een dusdanig magistrale uitvoering, dat we hier gerust kunnen spreken van pure magie! Genoeg Kate hier en het is goed te horen dat het feit dat ze vijfendertig jaar niet heeft opgetreden heel goed voor haar stem is geweest. Kate was ten tijde van deze shows zesenvijftig jaar, maar het zou goed zijn als menig jong would-be zangeresje van tegenwoordig deze cd eens beluisterde en dan een besluit nam of het nog wel verstandig is om door te gaan met zingen. De Suite krijgt hier een uitvoering van een uur en is dus veel langer uitgerekt dan op het originele album. Proloque duurt hier ruim tien minuten en boeit van begin tot eind en ook de afsluiters Nocturn en Aerial zijn gewoon schitterend. Hierna is de koek nog niet op en neemt La Bush zelf plaats achter de piano om een schitterende uitvoering van het van “50 Words For Snow”, afkomstige Among Angels, ten gehore te brengen. De zaal – die hier sowieso geen gebrek aan discipline kan worden verweten – is muisstil. En terecht! Als echte afsluiter worden we getrakteerd op een hit: Cloudbusting en ook daar is niets op aan te merken.

Het artwork bij deze cd-release laat zien dat de show inderdaad een behoorlijk visueel spektakel moet zijn geweest, daarom is het te hopen dat hier ooit nog eens een dvd of blu-ray van verschijnt. Naast de cd is er voor de vinyl liefhebber ook een box met vier lp’s verkrijgbaar (met een behoorlijk prijskaartje, dat wel). Als we ons beperken tot de muziek hebben we hier te maken met één van mooiste live releases van de laatste tijd. Volgens de bijgevoegde informatie is aan de opnames naderhand niet gesleuteld. Indien dit echt het geval is, maakt dat deze uitgave nog opmerkelijker. Het is op sommige momenten bijna niet te geloven dat dit een live album is, zo goed klinkt het allemaal. Verplichte aanschaf derhalve.

Ralph Uffing
CD:

LP: