Kingfisher SkyAlbum

In het interview van vorig jaar kondigde het Nederlandse Kingfisher Sky het al aan: ze wilden heel graag een akoestische ep uitbrengen als antwoord op het zwaardere “Rise”. Sterker nog, ze gaven aan dat die ep er zonder twijfel zou komen. Een krap jaartje later wordt deze belofte waargemaakt met “Walk The Plank”.

Wederom hebben we hier te maken met een vrij korte ep, met daarop vijf nummers die garant staan voor een krappe twintig minuten nieuw materiaal en dat is iets meer dan zijn zwaardere tegenhanger van vorig jaar. De schijf is dan ook weer uitgedraaid voor je er erg in hebt, maar wat de schijf aan kwantiteit moet missen, maakt het zoals we van Kingfisher Sky gewend zijn weer helemaal goed met oerdegelijke kwaliteit.

De akoestische arrangementen gaan de band goed af. Het geluid van de band klinkt hier nieuw en eigenzinnig, maar nog steeds onmiskenbaar Kingfisher Sky. De nummers klinken stuk voor stuk vrij somber en melancholisch, maar door de inzet van akoestische instrumenten klinkt er wel een aangename warmte door en doet het bij vlagen een beetje Spaans aan. Het kan dan ook bijna geen toeval zijn dat het laatste nummer Spaanstalig gezongen is. Geen zorgen als je geen talenknobbel hebt, de overige nummers zijn zoals gewoonlijk in het Engels.

Er valt weinig te zeggen wat nog niet gezegd is over Kingfisher Sky, behalve dat de band ook akoestisch weinig aan zeggingskracht weet in te boeten. Zangeres Judith Rijnveld weet ons als geboren verteller mee te nemen door haar theatrale zang en de muziek helpt de verhalen in te kleuren met aangename warmte.

Met “Walk The Plank” mag Kingfisher Sky dan wel uit een iets ander vaatje tappen dan we nomaliter van ze gewend zijn, maar de muzikanten bewijzen des te meer dat ook deze stijl hun siert. Het enige echte kritiekpunt is wederom dat het hier slechts om een vrij korte ep gaat, terwijl deze akoestische plaat zeker weten smaakt naar meer!