De Poolse componist en muzikant Marcin Grzegorczyk timmert onder de naam Lebowski al een tijdje aan de weg. Helaas is dat getimmer voor velen onopgemerkt gebleven. Dat is niet vreemd wanneer je bedenkt dat Lebowski niet bepaald productief is, met twee studioalbums en een livealbum in tien jaar. De ep “Pretending Life” met twee nummers brengt in die productiviteit weinig verandering.
Het eerste van de twee nummers is Dreams, Reality, Death. Het is een muzikaal eerbetoon aan de Japanse componist en acteur Ryuichi Sakamoto die op 28 maart 2023 overleed. Vanzelfsprekend waart in het nummer de muzikale geest en nalatenschap van Sakamoto rond. Klein, soms verstild en subtiel zijn daarbij de steekwoorden. Pianospel en viool zorgen voor breekbaarheid. De breekbaarheid komt extra tot uiting door fragmenten van een interview met Sakamoto. Kortom, een schitterend eerbetoon aan deze Japanse meester door Marcin Grzegorczyk.
In mijn recensie van “Cinematic” uit 2010 stak ik de loftrompet af over de filmische muziek van Lebowski. Het ruim tien minuten klokkende titelnummer Pretending Life is daarvan na dertien jaar de bevestiging. Het is een verhalende mini-symfonie, die met koorzang door een Pools studentenkoor prachtig wordt ingekleurd. In navolging van “Cinematic” blijken de Polen meesters in het neerzetten van sferen die tot de verbeelding spreken.
Op de kwaliteit van de zeventien minuten muziek valt niets aan te merken. Die vind ik hoogstaand. Lebowski onderscheidt zich wederom in positieve zin ruim van het gemiddelde. Ik vraag me wel af waarom deze mini-ep ook als (inmiddels uitverkochte) cd is uitgebracht. Beide nummers zijn immers op alle erkende streamingplatforms te beluisteren.
Ik hoop oprecht dat een nieuw volwaardig Lebowski album niet lang op zich laat wachten.