Looped SquaresAlbum

Looped Squares is een in Duitsland gevestigde band met wortels in verschillende muzikale en geografische achtergronden. Hun paden komen samen terwijl ze allemaal werken bij een grote muziekwinkel in Duitsland. De groep herkende al snel hun gedeelde muzieksmaak en hoog muzikaal vakmanschap en ze bundelden hun krachten om nieuw materiaal te gaan produceren. Hun muzikale avontuur begon met het schrijven van het titelloze nummer tijdens een jamsessie en groeide na verloop van tijd uit tot de productie van een volwaardig album. De naam betekent letterlijk lusvormige vierkanten en is een verwijzing naar een Apple-sneltoets, die de functie ‘Musical Typing’ in Logic naar voren brengt, door de band gebruikt om vroege demo’s te schrijven.

Het zojuist in eigen beheer uitgebrachte titelloze debuutalbum bevat acht zorgvuldig samengestelde instrumentale nummers en is volledig door de band zelf geproduceerd, opgenomen, gemixt en gemasterd. De muziek bevat een uitgebalanceerde, goed uitgevoerde mix van fusion en progressieve rock. De individuele leden hebben hun sporen inmiddels verdiend bij bands als Time Shift Accident, Effloresce en Relocator. De muziek daarvan ligt in het verlengde van Looped Squares, met accenten op progmetal en jazzrock, niet zo vreemd. Na een eerste beluistering denk je al snel aan stevige jazzrock in de trend van Weather Report en Mike Stern; een scherp rockend gitaargeluid, gekoppeld aan smaakvolle toetsen, een melodieuze bas en krachtige en tegelijk gevarieerde drums. Maar de proginvloeden zijn ruimschoots aanwezig.

Opener Rockdown laat al direct horen waar Looped Squares voor staat: swingende fusion met een scherp rockrandje, vooral in de persoon van gitarist Dave Mola met Steve Lukather-achtig spel. Maar ook het Hammond orgel van Jan Essenstam mag er zijn. Voor titelnummer Looped Squares schakelt men een tandje terug, het unisono spel tussen gitaar en bas wordt overgoten met een melodieus synthesizersausje.

Op Cactus Recovery laat de band zijn andere kant zien, onmiskenbaar progrock met tegendraadse ritmes, een dominante bas, gierende gitaar, toetsen in dienst van de dreigende sfeer van het nummer en diverse tempowisselingen. Met Aquafied Spheres keert de relatieve rust terug met ditmaal gitaar en toetsen in duel/duet met elkaar, een hoofdrol voor de Mike Lindup-achtige toetsen van Essenstam en het aan Eric Johnson verwante gitaarspel van Mola.

Zo’n titel kan alleen maar van een Nederlander komen: Elfendertigste. Maar het vermoede luie tempo is nauwelijks te bespeuren, integendeel. Een intrigerend stuk met hoofdrollen voor bas en drums. Confusion ligt weer meer in de richting van de jazzrock, ik beluister invloeden van Bruford vooral door het aan Allan Holdsworth refererende gitaarspel.

Tall Order is een wat vreemde eend in de bijt, want veel meer mainstream fusion dan de rest van de nummers. De muziek doet denken aan GRP, vooral door het Dave Grusin/Bob James-achtige pianospel. Het duet tussen gitaar en synthesizer maakt veel goed, evenals de funky bas. Het afsluitende New Life had ook van Lee Ritenour kunnen zijn, met lange melodieuze gitaarlijnen en een rustig tempo.

Het al eerder gememoreerde messcherpe gitaargeluid komt van de in Duitsland geboren Dave Mola, zijn spel lijkt wel wat op een kruising van Steve Lukather en Mike Stern en qua geluid ook op Allan Holdsworth. Maar hij is niet de enige die eruit springt, de band bestaat uit louter capabele musici. Vooral de melodieuze baslijnen van de van oorsprong Roemeense Adrian Sardi bevallen me prima, zijn voorkeur voor Lee Ritenour-bassist Melvin Lee Davis hoor ik goed terug. Het toetsenspel van de Nederlander Jan Essenstam doet me denken aan dat van Kit Watkins (Camel, Happy the Man) maar vooral Mike Lindup (Level 42). Heerlijke melodieuze solo’s met veelvuldig gebruik van de zogenaamde pitch bend wheel, het ‘wieltje’ om de toonhoogte te veranderen. De drums laten zich lastiger vergelijken maar de Nederlandse drummer Frank Tinge is geen groentje en weet al die solo’s en melodieën knap bij elkaar te houden met zijn strakke stijl van spelen. Complimenten voor productie en mix, het geheel klinkt helder en strak.

Er is ook wel wat kritiek: een totale speelduur van circa 37 minuten is aan de korte kant en vult maar nauwelijks twee elpeezijden. Daarnaast lijken de slotakkoorden af en toe wat abrupt te zijn. Maar daarmee is het grootste deel van de kritiek ook wel genoemd.

Al met al een uitstekend debuut van dit internationale ensemble en een aanrader voor fans van het genre. Laat je niet op het verkeerde been zetten door alle vergelijkingen; dit zijn beslist geen copycats maar ervaren muzikanten die de roots van hun favoriete muziek tot in hun genen hebben verankerd. Het resultaat mag er zijn, benieuwd naar een liveoptreden van dit opwindende kwartet uit Duitsland.

Voor een korte introductie van de band Looped Squares klik HIER