My Arrival

Satur9 & Indigo

Info
Uitgekomen in: 2020
Land van herkomst: Nederland
Label: MEY Productions
Website: https://myarrival.bandcamp.com/
Tracklist
Intro / Ending Theme (1:55)
Gone (3:38)
Pale White Dot (5:13)
Strange Machine (5:23)
Satur9 & Indigo (4:19)
Null Echo (3:03)
Come Undone (4:36)
Failure of a Grand Design (4:57)
Full Dark no Stars (3:16)
Close your Eyes (4:49)
Outro / Home (2:37)
Fred Boks: basgitaar, drums, toetsen
Ben van Gastel: gitaar, toetsen
Richard de Geest: zang
Satur9 & Indigo (2020)

Het is alweer enige tijd stil rond de Nederlandse band Sylvium. Het laatste album, “Waiting For The Noise”, stamt alweer uit 2015. Maar oprichter en gitarist Ben van Gastel heeft echter niet stil gezeten en is in 2018, samen met twee andere Sylvium oudgedienden, Fred Boks en Richard de Geest, My Arrival gestart. Twee jaar na de start van deze samenwerking verschijnt eind februari 2020 het resultaat van deze inspanning. “Satur9 & Indigo” bevat naar eigen zeggen ‘kortere en toegankelijke liedjes, zonder hun beoogde intensiteit en progressieve wortels te verliezen. In het interview dat ik met Ben van Gastel mocht hebben, licht hij toe wat dit inhoudt.

Het album start heel toepasselijk met een intro, getiteld Ending Theme. Toepasselijk omdat het album verhaalt over een man die op de restanten van een stervende planeet op zoek gaat naar een nieuw begin. Met Gone is meteen duidelijk met wie we te maken hebben. Eenzelfde intensiteit, emotie en thematiek als we op de albums van Sylvium mochten beleven. De zang van Richard de Geest is enerverend, meeslepend en hypnotiserend, mede dankzij zijn ietwat hese en warme stem word je het concept ingetrokken en het laat je het gehele album niet meer los. Bij “Waiting For The Noise” vergeleek ik Richard de Geest al met Peter Gabriel, op dit album horen we meer de invloeden van Ray Wilson. En in onder andere het nummer Come Undone kunnen we in het stembereik weer duidelijk de invloeden van Phil Collins herkennen.




Met Pale White Dot – de eerste single die we eind vorig jaar al mochten beluisteren – zijn de verschillen met Sylvium wel aanwezig. Hier worden progressieve invloeden van met name Anathema vermengt met goed in het gehoor liggende poprock, techno en industriële muziek. De tweede helft van dit nummer wordt zelfs heel dansbaar. Hiermee kunnen ze zeker een breder publiek aanspreken, zonder de fans van Sylvium af te schrikken.

Samen met de intro en outro is Failure Of A Grand Design het enige volledig instrumentale nummer. Waar Sylvium ooit is begonnen als instrumentale band laten de grondleggers van die band, Fred Boks en Ben van Gastel, horen dat ze nog steeds zonder zang een nummer tot leven kunnen brengen en de aandacht weten vast te houden.




De productie is deze keer volledig in eigen handen gehouden. Fred Boks is verantwoordelijk voor de mix en mastering van het album en ook de release wordt verzorgd door het eigen label Mey Productions. De muzikanten hebben hiermee de volledige vrijheid om hun muziek te maken zoals ze dat willen. De persoonlijke benadering waarmee ze al een trouwe fanbase hebben opgebouwd, kunnen ze hiermee nog verder verstevigen en vergroten.

Drie gelijkgestemde geesten hebben met My Arrival hun muziek een nieuwe dimensie gegeven. Nummers die niet epic zijn om hun lengte maar om hun intensiteit, compactheid en dynamiek. Elf nummers met een gemiddelde lengte van vier minuten, houden je in de greep. My Arrival is net als Sylvium in staat om emoties en gevoelens te vertolken met muziek. Ik weet zeker dat iedere Sylvium liefhebber dit nieuwe project My Arrival ook goed gaat vinden. Maar eigenlijk zou iedere progliefhebber dit moeten gaan beluisteren!

Send this to a friend