Nektar is zo’n band die altijd een beetje in de schaduw van veel genregenoten heeft geopereerd. Deels zal dat te maken hebben gehad met het feit dat de muziek van deze band altijd behoorlijk richting de spacerock manoeuvreerde.
Toch hebben ze zeker in de beginjaren een aantal zeer verdienstelijke albums uitgebracht. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Nektar een aantal prominente muzikanten (zoals Mikael Åkerfeldt van Opeth en Steve Harris van Iron Maiden) tot zijn fans mag rekenen. Het is dan ook aan de bassist van Iron Maiden te danken dat ik me ooit in Nektar ben gaan verdiepen. De nummers Crying In The Dark en King Of Twilight werden namelijk door Iron Maiden (gecombineerd tot een enkel nummer) op de B-kant van hun single Aces High gecoverd.
Het is dan ook een heuglijk feit te noemen dat er nu ineens zeldzaam beeldmateriaal opduikt uit de beginperiode van de band. Want hoewel de beelden in zwart wit zijn is het zeker de moeite waard om de band in de originele bezetting aan het werk te zien. Het betreft een opname voor een Zwitsers televisieprogramma uit 1973. We krijgen het volle optreden van een uur te zien. Daarnaast is dit setje – uiteraard in psychedelische hoes gestoken – voorzien van een tweetal cd’s met opnames van het genoemde optreden en een ander optreden van drie maanden later, eveneens in Zwitserland. Hierdoor is er wel wat overlap in de setlists, maar dat mag de pret niet drukken.
De eerste cd bevat de opnames van het latere optreden. Er wordt afgetrapt met een bijna drieëntwintig minuten durende medley van het debuutalbum en het is al direct hoorbaar dat de band in grootse vorm steekt. De scheurende gitaar van Roye Allbrighton, het stemmige orgelwerk van Taff Freeman en het uiterst smaakvolle baswerk van Mo Moore combineren uitstekend met elkaar en geven de muziek dat setje richting sparerock mee. Dit wordt allemaal vakkundig bij elkaar gehouden door het prima drumwerk van Ron Howden. De muziek kent invloeden van de vroege Pink Floyd en neigt hier en daar wat naar Hawkwind. Maar de band heeft toch vooral een eigen smoel.
Enkele dagen voor de opnames op dit album had de band ook al een soort livealbum opgenomen. “… Sounds Like This” werd voor een klein gezelschap live in de studio ingespeeld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel van dat album hier opnieuw ten gehore wordt gebracht. Het mooie is echter dat de geluidskwaliteit op “… Sounds Like Swiss” gewoon een stuk beter is. Dat alleen al rechtvaardigt deze uitgave.
Moore en Howden opereren heden ten dage nog steeds onder de naam Nektar. Vorig jaar werd nog een prima album uitgebracht. Maar de muziek uit de begindagen is toch waarom deze band een groter publiek verdient. De prima geluidskwaliteit van dit document illustreert dat nog eens extra. Dat maakt “… Sounds Like Swiss” een prima instapmodel voor de luisteraar die zich eens wat meer in deze band wil verdiepen.