Guildmaster, TheAlbum

The Guildmaster is een samenwerkingsverband van Allessandro di Benedetti (Italië), Rafael Pacha (Spanje) en “Samurai” Marco Bernard (Italië) en Kimmo Pörsti (Finland). Op hun eerste album (The Knight and The Ghost) uit 2020 werden ze nog vergezeld door Ton Scherpenzeel. Daardoor bevatte dat album een mix van West-, Noord- en Zuid-Europese volksmuziek, folk als je wil, vermengd met symfo. Het tweede album, “Liber De Dictis”, de titel doet het reeds vermoeden, is hoofdzakelijk gevuld met mediterrane volksmuziek, ook nu weer vermengd met symfo.

Volgens de heren van The Guildmaster vormen gezegden de basis van populaire wijsheden en zelf-kennis in verschillende culturen. Elk land of cultuur heeft zo wel zijn eigen wijsheden, humor of filosofieën. “Op dit album wilden we een muzikale spiegel creëren waarin we een aantal van die gezegden en muzikale rijkdom uit de folkloristische traditie van Europa wilden samenbrengen in onze eigen muzikale wereld.”
Welnu, in dat laatste zijn de heren met vlag en wimpel geslaagd. Op “Liber De Dictis” vinden we een sublieme symbiose tussen folklore en symfo/prog. In dat licht zou je “The Knight And The Ghost” als vingeroefening kunnen beschouwen. Voor symfo-liefhebbers die authentieke folklore ook een warm hart toedragen is dit de zevende hemel.

Horen we in de eerste twee tracks nog in eerste instantie een authentieke folkloristische opening, gevolgd door een symfonische variatie op respectievelijk gitaar en toetsen, in de overige composities is de versmelting tussen beide genres optimaal.
Neem bijvoorbeeld het Griekse Agora met sirtaki-invloeden, veel authentieke instrumenten (onder andere bouzouki, lijsttrommel en mandoline) en een naadloze overgang naar een wervelende toetsensolo. Smetje op deze track is de van Ciccada bekende zangeres, Evangelia Kozoni, die er hier niet helemaal in slaagt om binnen de lijntjes te blijven.
Wat te denken van Mano Frias, Corazón Caliente, met de onnavolgbare maatsoorten, uitbundige fluiten, kalmerende accordeon, stuwende elektrische gitaar en zalvende toetsen.
Een andere parel is het Finse Suruista Tehty Soitto: een ingetogen sfeervolle melodie met fraaie serene zang door Paula Pörsti (de dochter van…) op een Finse tekst van Pirkko Pörsti (inderdaad, de vrouw van…). De fluiten in dit nummer worden, zoals vaak op dit album, vertolkt door Rafael Pacha. Hij neemt tevens het fraaie gitaarspel, dat qua sound vaak aan Steve Hackett doet denken, voor zijn rekening.

Eén van de absolute hoogtepunten is de Italiaanse mini folk/prog-epos Nea Polis. Deze compositie is gebaseerd op een oud Napolitaans gezegde: “de zon kwam tevoorschijn rond middernacht”, dat zoveel betekent als “plotseling gered uit een uitzichtloze situatie”. Een typisch Italiaanse prog-epos met veel dramatiek.
Ander hoogtepunt is het Spaanse El Perro Del Hortelano, gebaseerd op een oude Spaanse chaconne met zijn temperamentvolle zang en uitbundige fluitjes, maar ook zijn schitterende elektrische gitaarwerk.
Young Me, Old You wordt ingetogen en fraai gezongen door Daniel Fäldt. Het nummer is gebaseerd op een Italiaans gezegde: “een jong paard, een oude berijder”. De compositie komt laat op stoom en wordt opgesierd door een heerlijke gitaarsolo van Ruben Álvarez.

In mijn recensie van “The Knight And The Ghost” heb ik al een standbeeld aangevraagd voor Rafael Pacha vanwege het gigantische arsenaal aan authentieke instrumenten dat hij bespeelt. Dat arsenaal heeft hij op dit album nog eens flink uitgebreid, waarvan een aantal virtueel worden bespeeld via sample-software. Ze geven ontzettend veel kleur aan het instrumentale palet op dit album, vooral in combinatie met de gebruikelijke bas, drums, toetsen en gitaar-bezetting.

Laat je meevoeren en onderdompelen in deze oude volksmuziek, vaak subtiel getransformeerd naar eigentijdse muzikale kleuren en kom tot de ontdekking dat sommige symfo en prog van de afgelopen vijftig jaar daar niet zo ver vanaf staat.