Timelock

Circle Of Deception

Info
Uitgekomen in: 2002
Label: Xymphonia
Website: www.timelock.eu
Tracklist
The Road To Babylon (6:04)
Man In The Mirror (6:00)
Louise Brooks Revisited (6:27)
Redskindian (4:44)
Different Light (4:20)
Oceans Away (5:29)
Voodoo (4:31)
The Fortune (6:27)
Everything Except The World I. First Period
II. Elements
III. Dividing Line
IV. Dream Song
V. Timelock Theme (12:14)
The Way I Am (5:13)
Bert de Bruijne: bas
Julian Driessen: toetsen
Martin Hendriks: gitaar
Ruud Stoker: zang

Met medewerking van:

Rob Boshuijzen: percussie
Sandra Jungsläger: achtergrondzang
Hans van Lint: achtergrondzang
Ed Wernke: drums
Circle Of Deception (2002)
The Dawn (1994)
Louise Brooks (1992)

Scroll naar beneden voor de recensie van de heruitgave 2023

Bij het beluisteren van de nieuwe Timelock schieten mij twee namen te binnen: Solution en Target. Nauwelijks kan ik ergens Saga-kenmerken vinden (de bandleden zijn grote fans van deze Canadese band). Het typisch Nederlandse dat ook Solution kenmerkte en het gospelrock-gevoel wat Target eraan toevoegde, het is een stijl waar je van houdt of niet. Het is ook voor het eerst in tijden dat ik weer eens een cd hoor die ’typisch Nederlands’ is, niet altijd een positieve constatering.

Timelock omarmt echter deze stijl en slaagt met glans. Het is een volwassen product met zeer sterk materiaal, een heldere productie, zalige thema’s en verrassende solo’s. Het is de symfo-popplaat die ik het te vroeg gestopte Target graag had horen maken.

Man In The Mirror is een goede song om het album op waarde te schatten. Dit nummer heeft een aanstekelijk refrein met For Absent Friends-zanger Hans van Lint als gast en een heerlijke solo van gitarist Martin Hendriks. Maar ook het aan het eerste album refererende Louise Brooks Revisited, verreweg het meest symfonische nummer, verdient alle aandacht. Vooral het heerlijke thema van toetsenist Julian Driessen aan het einde van het nummer en de afgemeten maar virtuoze solo die hij eraan verbindt, vormen een klasse apart. Op 4:02 begint het. Handklapgeluid. Genieten maar.

De opener The Road To Babylon vormt samen met eerder genoemde nummers de kern van “Circle Of Deception”. Het is een sterk stuk waarin de Target-invloeden evident zijn. Zeker als Ruud Stoker inzet en met het ritmische gitaartje van Hendriks op de achtergrond is het nostalgie troef. Het zijn deze nummers, samen met het eveneens sterke The Fortune, waar een tempoverandering halverwege het nummer op een hoger niveau tilt. Dit vormt de kracht van de stijl van Timelock.

Timelock weet ook raad met het instrumentale Redskindian. In dit nummer spelen (gast-)drummer Ed Wernke en bassist Bert de Bruijne een belangrijke rol. De voornaamste aandacht gaat uit naar het sologeweld van Hendriks en Driessen. Het nummer zorgt er met de eerste drie nummers voor dat de verwachting naar de rest hooggespannen is. Het is daarom jammer te moeten constateren dat de volgende drie nummers er een beetje bij hangen. Different Light, Oceans Away en Voodoo zijn eenvoudige popsongs. Oceans Away is hiervan aanstekelijk genoeg en bevat uitstekend basspel van De Bruijne.

Speciale aandacht verdient natuurlijk het ruim twaalf minuten durende epos Everything Except The World, dat na een rustige intermezzo van start gaat met één van de mooiste passages van de hele plaat. Het deel Elements (zoals alle delen voorzien van een aparte index, doen niet veel groepen meer) heeft een mooie structuur en een goed refrein, waarin zangeres Sandra Jungsläger op de achtergrond meezingt. Hans van Lint zingt het stuk Dividing Lines erg mooi, hij gebruikt zijn stem op een prettige manier. Het rustige Dream Song is een opmars naar de finale die heel treffend het Timelock Theme heet, maar net zo goed het Julian Driessen Theme had mogen heten. Ongelooflijk, wat een flitsende solo’s deze man uit zijn toetsenboord tovert. Een waardige afsluiter van de plaat. Jammer dat men de nutteloze ballad The Way I Am er nog achter zet.

Met “Circle Of Deception” voel ik me weer helemaal ‘jaren negentig’. Waarschijnlijk onbewust klinkt de plaat dus wat gedateerd, maar gezien de kwaliteit is dat zeker geen nadeel. Timelock heeft in deze tijd het onmogelijke voor elkaar gekregen: een eigen stijl vasthouden. Het is te hopen dat de volgende cd niet weer tien jaar op zich laat wachten.

Markwin Meeuws

UPDATE heruitgave 2023

De Haagse neo-progband Timelock doet de laatste tijd behoorlijk van zich spreken. Naast recent nieuw materiaal, zijn inmiddels “Louise Brooks” uit 1992 en “The Dawn” uit 1994 opgepoetst en opnieuw uitgebracht. Nu is het de beurt aan “Circle Of Deception” uit 2002. Dat is voor mij een uitkomst, want eerder genoemde cd’s, die ooit op het vermaarde SI Music label uitkwamen, staan netjes bij mij in de kast. Deze cd echter niet, en dit is een mooie gelegenheid om de collectie verder uit te breiden.

Deze nieuwe uitgave bestaat uit twee cd’s. In de eerste plaats de geremasterde versie van “Circle Of Deception”. Voor het oordeel van deze fijne schijf verwijs ik naar de recensie hierboven. Op cd 1 staan nieuw ingespeelde versies van Salesman en Louise Brooks Revisited. Vooral het laatste nummer maakt indruk. Het klinkt nog beter en swingender. Met name het refrein blijft in je hoofd hangen. Iets waar Timelock sowieso wel patent op lijkt te hebben, bijvoorbeeld met een nummer als Different Light.

Cd 2 begint met een opname van vier nummers in een unplugged setting. Zeker de ‘echte liedjes’ van Timelock lenen zich zeker voor een uitgeklede versie en deze nummers blijven uitstekend overeind. Daarna volgt een registratie van een concert voor Radio Symfocity uit 2002. De opname klinkt goed en de band maakte een hechte en geconcentreerde indruk. Vier demoversies sluiten deze tweede cd af. Ik vind dit eerlijk gezegd weinig toevoegen.

Maar goed, voor wie “Circle Of Deception” nog niet in zijn bezit heeft en wel geniet van de puntige, strakke, songgerichte neo-prog van Timelock haalt hiermee een fijne schijf in huis. Ik ben blij dat ik ‘m heb!

Send this to a friend