Tubular TributeAlbum

Ik heb al eens eerder op deze pagina’s verkondigd: ik ben geen groot fan van cover/tribute bands. Maar af en toe word ik zwaar op de proef gesteld in mijn overtuiging. Zo ook bij het optreden van de Spaanse band Tubular Tribute, de naam zegt het al, een tribute band voor Mike Oldfield.

Het optreden van deze band dat ik mocht bijwonen in de Boerderij in september vorig jaar riep ongekende emoties op. Enerzijds door de muziek van de grote meester, anderzijds door de intense en respectvolle wijze waarop de Asturiërs hun eerbetoon vorm gaven. Dit optreden, en ook de andere shows uit de korte tour langs een paar Nederlandse theaters, is op beeld en geluid vastgelegd in de vorm van een dubbel dvd plus dubbel audio cd die zojuist het levenslicht heeft gezien.

De dvd start enigszins bevreemdend met een Engelstalige introductie door een non-native speaker en een lofzang op Oldfield plus zwart/wit beelden van toetsenist García. Tegelijkertijd loopt een zweverige tekst onder in het beeld, mmm…

Daarna volgt het concert in chronologische volgorde, met een ‘best of’ uit de vier optredens waarbij blijkbaar de show in Zoetermeer er het beste uitkomt: het leeuwendeel van de beelden is opgenomen in de Boerderij. Er is gewerkt met vaste cameraposities, vooral van weerszijden van het podium en van bovenaf in de zaal. Er zijn helaas geen echte close-ups. Ook het geluid is niet altijd even goed: trompet, zang en (sommige) toetsenpartijen bevinden zich achter in de mix (Z’meer).

Een simpele cameraopstelling, recht uit het midden van de zaal (Purmerend), levert nog de beste beelden en vooral kleuren op. De mix van voornoemde beelden is soms wat vreemd, met name de overgangen en de fade-outs. Wat foutjes ook in de muzikale uitvoering, hier en daar, die vielen indertijd minder op, nu vanuit de luie stoel opeens wel. De aankondigingen, meestal van Álvarez in moeizaam Engels, zijn vrijwel in zijn geheel meegenomen en komen sympathiek en integer over.

Het is allemaal niet storend, integendeel: intensiteit, spelvreugde en virtuositeit (Ommadawn!) vergoeden veel, zo niet alles. Middelpunt gitarist Rubén Álvarez stijgt tot grote hoogte, soms bijna letterlijk. Ook vanuit diezelfde luie stoel krijg ik opnieuw kippenvel en lopen de rillingen langs mijn ruggengraat. Het gastoptreden van originele Oldfield zanger Barry Palmer (“Discovery”) is daarentegen ronduit zwak; dat valt nu nog meer op dan live in de zaal. De volgende keer kan de band beter zijn geld op zak houden.

We krijgen een verrassende versie van Hergest Ridge voorgeschoteld, niet op de setlist van het optreden in Zoetermeer. De combinatie zang/vocoder is prachtig evenals de heldere akoestische gitaarsolo, blij dat ik dat nu toch nog kan zien, hoogtepuntje. Ook Return To Ommadawn is bijzonder, nog nooit door de meester zelf live gespeeld, zijn meest recente studiowerk uit 2017. Ronduit indrukwekkend, ondanks of dankzij kleine foutjes.

De speciale techniek van Rubén Álvarez is nu helemaal goed te zien: virtuoos met zijn nagels spelend, en dan die gezichtsuitdrukking, vol emotie zijn hoofd op en neer bewegend, constant in beweging. Een enorm contrast met het origineel: bijna stoïcijns, afstandelijk, in zichzelf gekeerd vooral. De een na de andere iconische solo vloeit uit zijn vaardige vingers, een genot voor oog en oor. Een goede tweede plaats is er voor Richard García, de stille kracht achter de toetsen, maar essentieel voor de sound. Een bijzondere vermelding nog voor Peace/Orabidoo: de regie laat twee versies naadloos in elkaar overlopen (Zoetermeer en Uden), goed gedaan en leuk om te zien.

Een uitstekende en ongepolijste weergave van de optredens in Nederland van een gedreven, hechte band met hoofdrollen voor genoemde Álvarez, toetsenman García en zangeres/trompettiste Ariane Valdivié. Al met al een gepast en respectvol eerbetoon aan de geweldige en onovertroffen muziek van de legendarische Engelsman, in de vorm van een low-budget productie met een groot aandeel van TT voorvechter en PR man Martcel Albion. Geen grote professionele productie maar een charmant document van een succesvolle mini-tournee. Muy simpático.