Steve Hackett brengt conceptalbum uit
“The Circus And The Nighwale” is de eerste nieuwe muziek van Steve Hackett na het akoestische “Under A Mediterranean Sky” en het prachtige “Surrender of Silence” uit 2021. In 2023 bracht hij ook nog het livealbum “Foxtrot At Fifty + Hackett Highlights: Live in Brighton” uit.
De 13 nummers van de nieuwe cd hebben een autobiografische invalshoek voor deze muzikant die over zijn 30e (!) solo-uitgave zelf zegt: “Ik hou van dit album. Het vertelt dingen die ik al een lange tijd heb willen zeggen. Het is een mooie reis die vies, krassend en rokerig begint en vervolgens hemels en goddelijk wordt. Hoe kun je dit weerstaan?”
Hacket’s nieuwe cd belooft ballads, blues, zinderende progressieve rock en een gezonde portie theater en fantasie.
De band waarmee hij tourt speel mee en daarnaast zijn er gastrollen voor Nick D’Virgillio en Hugo Degenhardt op drums, Benedict Fenner op toetsen en Malik Mansurov op tar. Hackett’s broer John maakt ook zijn opwachting op dwarsfluit.
Op 16 februari 2024 zal InsideOut Music de cd uitbrengen in verschillende formaten, waaronder een gelimiteerd cd + Blu-ray-mediaboek (inclusief 5.1 surround geluid en 24-bit stereomixen met hoge resolutie). Alle uitgaven zijn voorzien van de prachtige omslagschildering van Denise Marsh.
Bezetting
Graig Blundell: drums
Steve Hackett: gitaar, mandoline, mondharmonica, percussie, zang
Roger King: toetsen, programmering en orkestraties
Rob Townsend: saxofoon
Jonas Reingold: basgitaar
Nad Sylvan: zang
Nummers
People Of The Smoke
These Passing Clouds
Taking You Down
Found And Lost
Enter The Ring
Get Me Out!
Ghost Moon and Living Love
Circo Inferno
Breakout
All At Sea
Into The Nightwhale
Wherever You Are
White Dove
Het doek valt voor het Night of the Prog Festival
Van 19-21 juli 2024 vindt het 17e Night of the Prog Festival plaats, vlak bij St. Goarshausen, in het Loreley-amfitheater, hoog boven de Rijn. Het zal tevens het laatste zijn. Organisator Winfried Völklein heeft dit met pijn in het hart bekend gemaakt. Hij somt een aantal redenen op. De organisatoren worden er niet jonger op maar een opeenstapeling van slecht nieuws de afgelopen jaren vormt de belangrijkste oorzaak. De Brexit, de coronapandemie en de oorlog in Oekraïne hebben bij elkaar gezorgd voor een sterke stijging van kosten en het moeilijker kunnen boeken van bands. De personeelssituatie is ook lastiger geworden en het festival heeft met logistieke uitdagingen op het festivalterrein en de omgeving daarvan te maken. Night of the Prog is een niche-festival, maar moet wel volgens economische principes gerund worden. En dat is jaar na jaar steeds lastiger geworden.
Heel veel van de grote namen in de prog hebben sinds 2006 acte de présence gegevens op dit schitterend gelegen amfitheater. Door de geweldige line-ups kunnen we het Night of the Prog Festival rustig een van de grootste progfestivals noemen. In 2024 is er dus nog één keer de mogelijkheid om te genieten van de informele sfeer, de zon, de locatie en de prachtige muziek. En er zijn alweer grote en bekende namen gecontracteerd: The Flower Kings, Lazuli, Riverside en The Steve Rothery Band. Het Britse Big Big Train zal het echt allerlaatste optreden verzorgen.
De kaartverkoop is inmiddels gestart: https://www.wiv-ticket-shop.com/en/final-night-of-the-prog-festival/
Bruce Soord kondigt nieuwe solo-cd aan
Bruce Soord, die we natuurlijk allemaal kennen van The Pineapple Thief, kondigt nieuw solowerk aan. Op 22 september 2023 verschijnt via Kscope zijn derde solo-cd, getiteld “Luminescence”. Aan deze gebeurtenis is ook een korte tour door het vasteland van Europa en het Verenigd Koninkrijk gekoppeld.
Deze multi-instrumentalist en producer is geïnspireerd door het idee om innerlijke rust te vinden, waarbij hij de problemen om in een metropool in deze moderne wereld te wonen, onderzoekt. Op het album zijn opnamen te horen die hij met zijn mobiele recorder maakte tijdens wandelingen door verschillende steden, terwijl hij aan het toeren was.
Hoewel de akoestische gitaar centraal staat op het album, en nummers als Lie Flat geen diepere bodem kennen, laten deze toch de fijne kneepjes van Soord zien. Hij laat ook andere stijlen horen, zoals het flirten met elektronica en het gebruik van strings.
De eerste single, Dear Life, met een fraaie videoclip van Jeremy George, is nu al te beluisteren.
Het album is in een beperkte oplage verkrijgbaar als een luxe 3cd-boekversie, die twee cd’s, een dvd en een boek bevat. De tweede schijf bevat de bonus-cd “Our Ship Sails At Dusk”. Hierop staat materiaal dat tijdens het schrijven van “Luminescence” tot stand kwam.
Bestellen is nu al mogelijk: https://BruceSoord.lnk.to/Luminescence
Nummers
Dear Life
Lie Flat
Olomouc
So Simple
Never Ending Light
Day of All Days
Nestle In
Instant Flash of Light
Rushing
Stranded Here
Read to Me
Find Peace
Hats Off Gentlemen It’s Adequate komt met pre-release van een nieuw album
De Engelse band Hats Off Gentlemen It’s Adequate is toe aan het uitbrengen van zijn zevende album. Op 9 september 2023 zal “The Light Of Ancient Mistakes” het levenslicht zien.
Malcolm Galloway, Mark Gatland en Kathryn Thomas weten ook op deze nieuwe cd weer een mooie mix van stijlen met elkaar te verbinden: neo-prog, alt-rock, klassieke, elektronische en experimentele muziek en metal.
Veel van de nummers zijn geïnspireerd op boeken. Zo is de titeltrack ontleend aan de roman Look to Windward van sciencefictionschrijver Iain M. Banks. Het belangrijkste nummer Walking To Aldebaran is gebaseerd op de gelijknamige sciencefictionnovelle van Adrian Tchaikovsky.
Om de honger van de fans alvast een beetje te stillen brengt Hats Off via Glass Castle Recordings nu alvast een pre-release uit van drie nummers. Twee hiervan zijn te beluisteren op de Bandcamppagina van de band.
Nummers:
Sold The Peace
The Light Of Ancient Mistakes
Avrana Kern Is Made Of Ants
The Anxiety Machine Part 1
Sixteen Hugless Years
The Requisitioner And The Wonder
The Glamour Boys
Gothi and Gethli
I’m Tired and Everything Hurts
The Anxiety Machine Part 2
Walking To Aldebaran
Goodbye Cassini
The Anxiety Machine Part 3
The Man Who JapedB
Burn The World
Bezetting:
Malcolm Galloway: zang, gitaar, toetsen, drumprogrammering
Mark Gatland: basgitaar, Chapmanstick, achtergrondzang, gitaar en toetsen
Kathryn Thomas: dwarsfluit
Programma Night of the Prog Festival compleet
Night of the Prog heeft line-up eindelijk rond
Het heeft dit keer lang geduurd, maar eindelijk weten we welke bands van 14 tot en met 16 juli hun opwachting zullen maken op het Night Of The Prog Festival. Het amfitheater Loreley, hoog boven de Rijn, vormt weer de schitterende entourage voor drie dagen progplezier.
Editie XVI kent twee headliners die niet lang geleden ook al te zien waren. Oerlid van Pink Ployd Nick Mason sluit met zijn Saucerful Of Secrets de vrijdag af. Ook terug van weggeweest zijn de Canadezen van The Musical Box die, uiteraard, Genesis op zaterdagavond weer doen herleven. De progressieve metal van Leprous vormt de afsluiting van het festival op zondag.
Verder zijn weer flink wat bands uit het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Scandinavië te aanschouwen. Opvallend is de aanwezigheid van onze Anneke van Giersbergen en de in 1969 geformeerde gitaarband Wishbone Ash. Misschien heeft de organisatie niet de absolute top in huis weten te halen, Night of the Prog XVI belooft toch weer een heel boeiend, afwisselend festival te worden.
De hele line-up ziet er als volgt uit:
Vrijdag
CYAN (VK)
Anneke van Giersbergen (Ned)
Agusa (Zwe)
Abel Ganz (VK)
Time Shift Accident (Dui)
Nick Mason’s Saucerful Of Secrets (VK)
Zaterdag
Wishbone Ash (VK)
Frank Carducci (Fr)
Venus Principle (VK/ Zwe)
FUCHS (Dui)
Aëdon (Dui)
The Musical Box performs Genesis (Can)
Zondag
Soen (Zwe)
Esthetis (Fr)
Panzerballett feat. Virgil Donati (Dui/Oost)
OAK (Noo)
Mad Fellaz (It)
Karfagen (Oekr)
Leprous (Noo)
RPWL brengt nieuwe cd “Crime Scene” uit
Na het succes van “Tales From Outer Space” uit 2019, is de Duitse artrockformatie RPWL druk bezig met een opvolger. De zevende cd van de band krijgt de titel “Crime Scene” mee en zal op 17 maart a.s. via Gentle Art Of Music uitkomen.
Wederom duikt de band in een thema, dit keer in de wereld van het geweld. Zij belichten dit weer vanuit verschillende invalshoeken en in het bijzonder het morbide, het perverse, het kwade in het goede en de afgronden van het menselijk gedragsspectrum. Ook het waanidee van genormaliseerd geweld dat in veel huishoudens aanwezig is onder het mom van veronderstelde harmonie komt aan de orde.
De line-up is vertrouwd:
Markus Grützner: basgitaar
Yogi Lang: zang en toetsen
Marc Turiaux: drums
Kalle Wallner: gitaar
En dit is de tracklist:
1.Victim Of Desire (8:16)
2.Red Rose (5:35)
3.A Cold Spring Day In ’22 (4:21)
4.Life In A Cage (6:11)
5.King Of The World (12:51)
6.Another Life Beyond Control (7:51)
Het nummer Victim Of Desire is al te zien en te beluisteren:
Boekrecensie: Bill Thomas – Genesis In The 1970s
De vraag is wat nog een boek over Genesis toevoegt aan alles wat al over deze supergroep aan het papier is toevertrouwd. Fred Nieuwesteeg zocht naar het antwoord in deze boekrecensie.
Zangeressen van IO Earth wisselen stuivertje
Eerder in januari 2022 werd bekend gemaakt dat IO Earth en zangeres Rosanna Lefevre hadden besloten uit elkaar te gaan. Details hierover zijn niet bekend gemaakt. Lefevre was de opvolgster van Linda Odinsen en stond sinds 2016 achter de microfoon. Ze nam onder andere met IO Earth de fraaie cd “Aura” op. Odinsen, die schitterde op “New World” was op haar beurt ook weer de opvolgster van de zangeres van het eerste uur Claire Malin.
Eind januari maakt de band bekend dat Linda Odinsen terugkeert in de gelederen. Zij zal dus op de nieuwe cd “Sanctuary” te horen zijn, waaraan op dit moment druk wordt gewerkt.
David Minasian kondigt met twee maxi singles een verzamel cd aan
Op 26 november van dit jaar laat David Minasion een cd met een verzameling oud werk: “Random Dreams: The Very Best of David Minasian Vol. 1” het licht zien. Eerder bracht hij als opwarmertje een single met dubbele A-kant uit met een remix van Masquerade van “Random Acts of Beauty” uit 2010. Dit symfonische meesterwerk met schitterend gitaarwerk van Andy Latimer (Camel) is op deze single een stuk ingekort. Het tweede nummer is het eerste deel van The Sound Of Dreams van zijn gelijknamige schijf uit 2020, met zang van Annie Haslam (Renaissance).
Nu gooit hij er en nog zo’n single tegenaan met remixen van Room With Dark Corners (van zijn laatste cd) en Summer’s End (van “Random Acts Of Beauty”), met gitaarspel van David’s zoon Justin.
Interview met Broers + Klazinga
Jacob Broers en Gerben Klazinga (Knight Area) hebben als project Broers + Klazinga hun eerste cd het licht doen zien. Ze maken onvervalste symfonische rock. Reden genoeg voor mij als melodieus symfonische smulpaap om dit duo over “Burdens Of The Mind” aan de tand te voelen.
Fijn jullie te kunnen spreken over jullie eerste cd. Gerben ken ik goed, jou helemaal niet Jacob. Kun je jezelf voorstellen?
Jacob: ik ben opgegroeid met Bach en Rachmaninov en heb klassiek piano gestudeerd. Toen ik in 1975 “Pictures At An Exhibition” van Emerson Lake & Palmer hoorde was is verkocht. Ik ging luisteren naar Genesis, Asia en Arena en bezocht concerten. Zo kwam ik ook Knight Area op het spoor, dat ik geweldig vond. En eigenlijk wilde ik zelf muziek maken.
Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk ontmoet?
Jacob: van een vriendin kreeg ik als cadeau een pianoles bij Gerben. Omdat ik al piano kon spelen gaf ik in de studio van Gerben aan dat ik in plaats daarvan muziek wilde maken: symfonische rock. Dat gingen we inderdaad doen en daar is het nummer Iconoclast uit ontstaan.
Jullie gingen dus muziek schrijven. En dat beviel kennelijk. Hoe ging dat schrijven in zijn werk?
Gerben: onze eerst ontmoeting was in 2014 en na dat eerste nummer leek het ons leuk om samen meer muziek te maken. Jacob heeft hele goede ideeën en komt vaak met een zanglijn aan en die werk ik dan uit. Ik begin altijd met akkoorden en dan volgt de melodie.
Jacob: bij mij is dat net andersom. Ik ben heel erg geïnspireerd door Keith Emerson, Gerben veel meer door Tony Banks. Omdat we allebei persoonlijkheden zijn met een hele duidelijke mening was de samenwerking soms uitdagend.
Gerben: we werken twee uur per week samen en dan werken we ook keihard aan onze muziek. Daarom duurde het zo lang voordat we voldoende goed materiaal hadden voor een cd.
Jacob: tussendoor broeien we op nieuwe ideeën en werken we natuurlijk dingen uit.
Gerben: naast nieuw materiaal gebruikten we ook nummers die ik ooit voor andere bands heb geschreven en die bewerkten we dan tot iets nieuws.
Jullie zijn allebei heel erg van de toetsen. Gerben, jij speelt ook (ondersteunende) elektrische gitaar, basgitaar en drums. Hoe veelzijdig! Mag ik zeggen dat dit laatste ‘functioneel’ is ingevuld?
Gerben: dank je! En dat laatste heb je goed gezien. De nadruk in onze muziek ligt echt op de toetsen en de elektrische gitaar, vaak solo’s en zang.
Maar er moest natuurlijk nog meer bij om tot een bandgeluid te komen. We zien een paar oude bekenden terug, maar ook heel wat onbekende namen.
Jacob: voor Iconoclast gebruikten we een zanger en een zangeres, maar ik wilde een topzanger hebben die heel goed bij onze muziek past. Toen heeft Gerben Mark Smit gevraagd, die toen nog in Knight Area zat en hij was bereid om de hele cd vol te zingen. En Mark Bogert (ook Knight Area) is een topgitarist. Hij speelt de moeilijke gitaarsolo’s.
Gerben: er oefenen wat bands in mijn studio en daarbij hoorde ik een paar hele aardige gitaristen. Die hebben we gevraagd om ook een of twee solo’s te spelen. In totaal doen er zes gitaristen mee!
Geweldige bandnaam trouwens! Wie heeft die bedacht? Hiermee zullen jullie internationaal geen potten breken, hoewel, Emerson Lake & Palmer is het met zo’n naam wél gelukt…
Jacob: we zijn een project, geen band, die mooie muziek wil maken waar de mensen van kunnen genieten. Een naam vonden we minder belangrijk. We hebben wel over een echte naam nagedacht, maar daar kwamen we niet uit. Toen bleef een combinatie van onze namen over. En we hebben ons hierbij inderdaad door ELP laten inspireren!
Ik kan niet horen wie van jullie beiden wat speelt. Kunnen jullie iets zeggen over de rolverdeling?
Gerben: Jacob bereidt heel veel voor en bij het spelen heb ik meestal de lead, maar op de cd zijn we absoluut beiden te horen!
De teksten zijn van de hand van Jacob. De thematiek is heel divers en ik kan er niet direct een centraal thema in ontdekken. En waarom is voor “Burdens Of The Mind” als titel van de cd gekozen?
Jacob: Ik schrijf over dingen die ik meemaak en situaties die ik tegenkom. Veel teksten gaan er over dat je ook op een andere manier naar het leven kunt kijken. Seneca had het er al over dat je niet voor je problemen kunt weglopen, maar dat je ze moet aanpakken. Churchill droeg sterk uit dat je niet over je heen moet laten lopen. Verder zit er een oproep in om je dromen na te jagen en dat het sterk is als het je lukt positief te blijven ook als je een dierbare verliest. Angels’ Share gaat over een deel van de whisky dat vervliegt tijdens het rijpingsproces. De engelen worden hier dronken van en daardoor zouden de problemen op de wereld ontstaan. Die prachtige tekst is overigens van Mark Smit.
Nu gaan we het eindelijk over de muziek hebben. En die is prachtig! Het is klassieke symfonische rock van het zuiverste water. Ik kan niet stoppen met ernaar te luisteren. Wat doen jullie me aan!?
Gerben en Jacob : dank je! Ja, dit is precies de muziek die wij willen maken. We hebben bijvoorbeeld ELP, Genesis, Arena en Threshold als voorbeelden. We gebruiken veel zware powerchords waar we dan toetsensolo’s overheen zetten en andere toetsenlagen onder en voegen heel veel gitaarsolo’s toe. Het zou mooi zijn als dit soort jaren ’70 muziek (weer) eens in de top 40 zou komen.
Laten we een paar nummers doornemen.
Forever Alone: we zochten een hele sterke opening, vol met power, waaraan eigenlijk alles klopt. Eerst hadden we hier Iconoclast bedacht, maar het is toch dit nummer geworden. Ik (Fred) hoor er ook een beetje Kayak in. Gerben herkent zich hierin, Jacob niet.
Emerald Eyes: een prachtige ballad met prachtig melancholiek cellospel.
Year Without A Summer: met heel veel power wordt de uitbarsting van een vulkaan muzikaal vertaald.
Burdens Of The Mind: Gerben: we wilden een lounge nummer maken, maar later bedachten we dat het mooi zou zijn als we dit verder symfonisch zouden aanvullen. En zo is dit nummer gegroeid, het is een van onze favorieten, zeker ook door dat vijf minuten durende stuk van afwisselende toetsen- en gitaarsolo’s. Het begint en eindigt nog wel met loungeklanken.
Karakas: Jacob: dit heb ik een keer onderweg geschreven. Ik wilde een soort mix maken van elementen van Tarkus (ELP) en (een toccata van) Bach. Na mijn kennismaking met “Pictures At An Exhibition” ben ik ook naar het origineel van Mussorgsky gaan luisteren. Ik hoop luisteraars met dit soort nummers ook kennis te laten maken met klassieke muziek.
The End Of The Beginning: Fred: toen ik aan het eind een quote van Churchill hoorde dacht ik: daar hebben we er weer zo’n quote van een wereldleider, ik hoor het te vaak, was dat nou echt nodig? Jacob: het gaat over de boodschap dat dit onze eerste cd is maar zeker niet de laatste, en ja, het is een persoonlijke keuze waar iedereen het zijne van mag denken.
Even over de toetsen. Welke instrumenten gebruiken jullie. Ik hoor Mellotronkoren, Mooggeluiden, orkestraties… Is jouw vintage Hammond ook te horen, Gerben?
Gerben: nee, die Hammond hoor je niet! Die kraakt en piept en het is technisch bijna niet te doen om dat geluid mooi te laten klinken op een cd. Dat van die koormellotron en Moog klopt. Er is ontzettend veel software te vinden, waarmee je uitstekende geluiden kunt produceren en die je kunt gebruiken . Zo ben ik er ook achter gekomen hoe Tony Banks van Genesis zijn Mellotron heeft laten klinken op de live-dubbelaar “Seconds Out”: links en rechts net een fractie eerder/later laten klinken.
Wat zijn jullie verwachtingen rond de cd?
Gerben: marketing is belangrijk, maar ook erg duur. We hebben de cd zelf uitgebracht, in heel veel landen ook, maar als niemand je daar kent, verkoop je nauwelijks een cd. Bij de start van Knight Area waren we verbonden aan een bekend label (Laser’s Edge) dat heel veel aan pr deed, waarmee we een goede start konden maken. Dat hebben wij nu natuurlijk niet, maar we moeten hier écht op gaan inzetten en er dan maar eigen geld insteken. Overigens zijn de eerste reacties overweldigend!
We gaan nog niet op Spotify en Apple Music omdat we hopen toch (eerst) de nodige fysieke cd’s te verkopen.
Gaan we B&K ooit op het podium zien?
Gerben: we zijn geen band, maar een project. Zo lang ik in Knight Area speel ga ik niet met een andere band optreden, dat is niet te combineren. Wellicht in de toekomst, maar dan zouden andere muzikanten onze muziek moeten gaan spelen. Verder is optreden gewoon ook duur, we moeten andere muzikanten inhuren (niemand speelt voor niets) en zie maar eens bij een bekende zaal binnen te komen, dat is bijna niet te doen.
Jacob: het is voor mij ondenkbaar dat anderen onze muziek gaan spelen. Ik heb op dit moment geen tijd om onze muziek live te spelen en bovendien is de eerste prioriteit dat Knight Area weer gaat optreden.
Een kritiekpunt op jullie muziek zou kunnen zijn dat het wel heel van hetzelfde is: jaren ’70 melodische symfo, geen uitstapjes naar andere stijlen…
Jacob: Dit is mijn eerste cd, mag ik dan de muziek maken die ik geweldig vind en die ik anderen wil laten horen!? En, luister maar eens goed naar alle nummers: er zit juist heel veel variatie in! Uptempo nummers, gedragen melodieën, ballads, de toevoeging van een cello, loungegeluiden…
Zo’n geweldig debuut vraagt natuurlijk om meer. Wat zijn de plannen?
Gerben: we zijn al druk bezig met onze volgende cd en de criticasters worden op hun wenken bediend. We gaan een heel andere kant op. We maken een combinatie van lounge-achtige symfonische rock met een dance beat, bekend uit de electronic dance music (EDM), en we noemen dit symphonic dance. We hopen hiermee ook jongeren voor onze muziek te interesseren.
Jacob: we zijn overigens ook met een tweede symfonisch rockalbum bezig, hoor!
Gerben: Knight Area gaat ook gewoon door. Ik hoop dat we, door wat andere muziek te maken, nog echt een keer te kunnen doorbreken.
Afsluitend wil ik jullie complimenteren met een fantastische cd met klassieke super melodieuze symfonische rock, waar jullie veel symfomanen als ik een groot plezier mee doen en die ik op Progwereld zal voorzien van de tag ‘jaarlijstmateriaal’.
Gerben en Jacob: we zijn heel blij met de aandacht hiervoor op Progwereld en hopen met jou dat heel veel mensen van deze muziek kunnen genieten. Het was een intensief proces, maar een genot om deze muziek te maken. We vinden dat bij veel van de hedendaagse prog de melodie teveel ontbreekt en met “Burdens Of The Mind” geven we zelf in elk geval het goede voorbeeld!