Jacob Broers en Gerben Klazinga (Knight Area) hebben als project Broers + Klazinga hun eerste cd het licht doen zien. Ze maken onvervalste symfonische rock. Reden genoeg voor mij als melodieus symfonische smulpaap om dit duo over “Burdens Of The Mind” aan de tand te voelen.

Fijn jullie te kunnen  spreken over jullie eerste cd. Gerben ken ik goed, jou helemaal niet Jacob. Kun je jezelf voorstellen?

Jacob: ik ben opgegroeid met Bach en Rachmaninov en heb klassiek piano gestudeerd. Toen ik in 1975 “Pictures At An Exhibition” van Emerson Lake & Palmer hoorde was is verkocht. Ik ging luisteren naar Genesis, Asia en Arena en bezocht concerten. Zo kwam ik ook Knight Area op het spoor, dat ik geweldig vond. En eigenlijk wilde ik zelf muziek maken.

 

Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk ontmoet?

Jacob: van een vriendin kreeg ik als cadeau een pianoles bij Gerben. Omdat ik al piano kon spelen gaf ik in de studio van Gerben aan dat ik in plaats daarvan muziek wilde maken: symfonische rock. Dat gingen we inderdaad doen en daar is het nummer Iconoclast uit ontstaan.

 

Jullie gingen dus muziek schrijven. En dat beviel kennelijk.  Hoe ging dat schrijven in zijn werk?

Gerben: onze eerst ontmoeting was in 2014 en na dat eerste nummer leek het ons leuk om samen meer muziek te maken. Jacob heeft hele goede ideeën en komt vaak met een zanglijn aan en die werk ik dan uit. Ik begin altijd met akkoorden en dan volgt de melodie.

Jacob: bij mij is dat net andersom. Ik ben heel erg geïnspireerd door Keith Emerson, Gerben veel meer door Tony Banks. Omdat we allebei persoonlijkheden zijn met een hele duidelijke mening was de samenwerking soms uitdagend.

Gerben: we werken twee uur per week samen en dan werken we ook keihard aan onze muziek. Daarom duurde het zo lang voordat we voldoende goed materiaal hadden voor een cd.

Jacob: tussendoor broeien we op nieuwe ideeën en werken we natuurlijk dingen uit.

Gerben: naast nieuw materiaal gebruikten we ook nummers die ik ooit voor andere bands heb geschreven en die bewerkten we dan tot iets nieuws.

 

Jullie zijn allebei heel erg van de toetsen. Gerben, jij speelt ook (ondersteunende) elektrische gitaar, basgitaar en drums. Hoe veelzijdig!  Mag ik zeggen dat dit laatste ‘functioneel’ is ingevuld?

Gerben: dank je! En dat laatste heb je goed gezien. De nadruk in onze muziek ligt echt op de toetsen en de elektrische gitaar, vaak solo’s en zang.

 

Maar er moest natuurlijk nog meer bij om tot een bandgeluid te komen. We zien een paar oude bekenden terug, maar ook heel wat onbekende namen.

Jacob: voor Iconoclast gebruikten we een zanger en een zangeres, maar ik wilde een topzanger hebben die heel goed bij onze muziek past. Toen heeft Gerben Mark Smit gevraagd, die toen nog in Knight Area zat en hij was bereid om de hele cd vol te zingen.  En Mark Bogert (ook Knight Area) is een topgitarist. Hij speelt de moeilijke gitaarsolo’s.

Gerben:  er oefenen wat bands in mijn studio en daarbij hoorde ik een paar hele aardige gitaristen. Die hebben we gevraagd om ook een of twee solo’s te spelen. In totaal doen er zes gitaristen mee!

 

Geweldige bandnaam trouwens! Wie heeft die bedacht? Hiermee zullen jullie internationaal geen potten breken, hoewel, Emerson Lake & Palmer is het met zo’n naam wél gelukt…

Jacob: we zijn een project, geen band, die mooie muziek wil maken waar de mensen van kunnen genieten. Een naam vonden we minder belangrijk. We hebben wel over een echte naam nagedacht, maar daar kwamen we niet uit. Toen bleef  een combinatie van onze namen over. En we hebben ons hierbij  inderdaad door ELP laten inspireren!

 

Ik kan niet horen wie van jullie beiden wat speelt. Kunnen jullie iets zeggen over de rolverdeling?

Gerben: Jacob bereidt heel veel voor en bij het spelen heb ik meestal de lead, maar op de cd zijn we absoluut beiden te horen!

 

De teksten zijn van de hand van Jacob. De thematiek is heel divers en ik kan er niet direct een  centraal thema in ontdekken. En waarom is voor “Burdens Of The Mind” als titel van de cd gekozen?

Jacob:  Ik schrijf over dingen die ik meemaak en situaties die ik tegenkom. Veel teksten gaan er over dat je ook op een andere manier naar het leven kunt kijken. Seneca had het er al over dat je niet voor je problemen kunt weglopen, maar dat je ze moet aanpakken. Churchill droeg sterk uit dat je niet over je heen moet laten lopen. Verder zit er een oproep in om je dromen na te jagen en dat het sterk is als het je lukt positief te blijven ook als je een dierbare verliest. Angels’ Share gaat over een deel van de whisky dat vervliegt tijdens het rijpingsproces. De engelen worden hier dronken van en daardoor zouden de problemen op de wereld ontstaan. Die prachtige tekst is overigens van Mark Smit. 

Nu gaan we het eindelijk over de muziek hebben. En die is prachtig! Het is klassieke symfonische rock van het zuiverste water. Ik kan niet stoppen met ernaar te luisteren. Wat doen jullie me aan!?

Gerben en Jacob : dank je! Ja, dit is precies de muziek die wij willen maken. We hebben bijvoorbeeld ELP, Genesis, Arena en Threshold als voorbeelden. We gebruiken veel zware powerchords waar we dan toetsensolo’s overheen zetten en andere toetsenlagen onder en voegen heel veel gitaarsolo’s toe. Het zou mooi zijn als dit soort jaren ’70 muziek (weer) eens in de top 40 zou komen.

 

Laten we een paar nummers doornemen.

Forever Alone: we zochten een hele sterke opening, vol met power, waaraan eigenlijk alles klopt. Eerst hadden we hier Iconoclast bedacht, maar het is toch dit nummer geworden. Ik (Fred) hoor er ook een beetje Kayak in.  Gerben herkent zich hierin, Jacob niet.

Emerald Eyes: een prachtige ballad met prachtig melancholiek cellospel.

Year Without A Summer: met heel veel power wordt de uitbarsting van een vulkaan muzikaal vertaald.

Burdens Of The Mind:  Gerben: we wilden een lounge nummer maken, maar later bedachten we dat het mooi zou zijn als we dit verder symfonisch zouden aanvullen. En zo is dit nummer gegroeid, het is een van onze favorieten, zeker ook door dat vijf minuten durende stuk van afwisselende toetsen- en gitaarsolo’s. Het begint en eindigt nog wel met loungeklanken.

Karakas: Jacob: dit heb ik een keer onderweg geschreven. Ik wilde een soort mix maken van elementen van Tarkus (ELP) en (een toccata van) Bach. Na mijn kennismaking met “Pictures At An Exhibition” ben ik ook naar het origineel van Mussorgsky gaan luisteren. Ik  hoop luisteraars met dit soort nummers ook kennis te laten maken met klassieke muziek.

The End Of The Beginning: Fred: toen ik aan het eind een quote van Churchill hoorde dacht ik: daar hebben we er weer zo’n quote van een wereldleider, ik hoor het te vaak, was dat nou echt nodig? Jacob: het gaat over de boodschap dat dit onze eerste cd is maar zeker niet de laatste, en ja, het is een persoonlijke keuze waar iedereen het zijne van mag denken.

 

Even over de toetsen. Welke instrumenten gebruiken jullie. Ik hoor Mellotronkoren, Mooggeluiden, orkestraties…  Is jouw vintage Hammond ook te horen, Gerben?

Gerben:  nee, die Hammond hoor je niet! Die kraakt en piept en het is technisch bijna niet te doen  om dat geluid mooi te laten klinken op een cd. Dat van die koormellotron en Moog klopt. Er is ontzettend veel software te vinden, waarmee je uitstekende geluiden kunt produceren en die je kunt gebruiken . Zo ben ik er ook achter gekomen hoe Tony Banks van Genesis zijn Mellotron heeft laten klinken op de live-dubbelaar “Seconds Out”: links en rechts net een fractie eerder/later laten klinken.

 

Wat zijn jullie verwachtingen rond de cd?

Gerben: marketing is belangrijk, maar ook erg duur. We hebben de cd zelf uitgebracht, in heel veel landen ook, maar als niemand je daar kent, verkoop je nauwelijks een cd. Bij de start van Knight Area waren we verbonden aan een bekend label (Laser’s Edge) dat heel veel aan pr deed, waarmee we een goede start konden maken.  Dat hebben wij nu natuurlijk niet, maar we moeten hier écht op gaan inzetten en er dan maar eigen geld insteken. Overigens zijn de eerste reacties overweldigend!

We gaan nog niet op Spotify en Apple Music omdat we hopen toch (eerst) de nodige fysieke cd’s te verkopen.

 

Gaan we B&K ooit op het podium zien?

Gerben: we zijn geen band, maar een project. Zo lang ik in Knight Area speel ga ik niet met een andere band optreden, dat is niet te combineren. Wellicht in de toekomst, maar dan zouden andere muzikanten onze muziek moeten gaan spelen. Verder is optreden gewoon ook duur, we moeten andere muzikanten inhuren (niemand speelt voor niets) en zie maar eens bij een bekende zaal binnen te komen, dat is bijna  niet te doen.

Jacob: het is voor mij ondenkbaar dat anderen onze muziek gaan spelen. Ik heb op dit moment geen tijd om onze muziek live te spelen en bovendien is de eerste prioriteit dat Knight Area weer gaat optreden.

Een kritiekpunt op jullie muziek zou kunnen zijn dat het wel heel van hetzelfde is:  jaren ’70 melodische symfo, geen uitstapjes naar andere stijlen…

Jacob:  Dit is mijn eerste cd, mag ik dan de muziek maken die ik geweldig vind en die ik anderen wil laten horen!? En, luister maar eens goed naar alle nummers: er zit juist heel veel variatie in! Uptempo nummers, gedragen melodieën, ballads, de toevoeging van een cello, loungegeluiden…

 

Zo’n geweldig debuut vraagt natuurlijk om meer. Wat zijn de plannen?

Gerben: we zijn al druk bezig met onze volgende cd en de criticasters worden op hun wenken bediend. We gaan een heel andere kant op. We maken een combinatie van lounge-achtige symfonische rock met een dance beat, bekend uit de electronic dance music (EDM), en we noemen dit symphonic dance. We hopen hiermee ook jongeren voor onze muziek te interesseren.

Jacob: we zijn overigens ook met een tweede symfonisch rockalbum bezig, hoor!

Gerben: Knight Area gaat ook gewoon door. Ik hoop dat we, door wat andere muziek te maken, nog echt een keer te kunnen doorbreken.

 

Afsluitend wil ik jullie complimenteren met een fantastische cd met klassieke super melodieuze symfonische rock, waar jullie veel symfomanen als ik een groot plezier mee doen en die ik op Progwereld zal voorzien van de tag ‘jaarlijstmateriaal’.

Gerben en Jacob: we zijn heel blij met de aandacht hiervoor op Progwereld en hopen met jou dat heel veel mensen van deze muziek kunnen genieten. Het was  een intensief proces, maar een genot om deze muziek te maken. We vinden dat bij veel van de hedendaagse prog de melodie teveel ontbreekt en met “Burdens Of The Mind” geven we zelf in elk geval het goede voorbeeld!