Nadat Al Stewart in 1976 met “Year Of The Cat” eindelijk wereldwijd is doorgebroken, staat hij vanzelfsprekend in de belangstelling voor grote platenmaatschappijen. In Amerika – waar de plaat een miljoenverkoop behaalt – hapt Arista Records toe. Industriemagnaat Clive Davis tekent Stewart voor een grote som geld voor drie albums en vanzelfsprekend is dat doorbraakalbum de blauwdruk voor de daaropvolgende albums. Te beginnen met “Time Passages” dat in september 1978 in Amerika uitkomt en pas twee maanden later in Europa, precies op het moment als hij daar gaat toeren.
Davis wilde dat Stewart radiovriendelijke liedjes ging schrijven. Die commerciële concessie is op zijn achtste album volop te horen, maar het inspireert de Schot ook om tekstueel daarop in te haken, getuige het ruim zes minuten durende Song On The Radio, één van de prijsnummers van de plaat. Het ‘dreamteam’ onder leiding van producer Alan Parsons ten tijde van “Year Of The Cat” is grotendeels gebleven: drummer Stuart Elliot, gitaristen Tim Renwick en Peter White, toetsenist Peter Wood en zangers Joe Puerta en David Pack van Ambrosia, en natuurlijk ook de hoesontwerpers van Hipgnosis.
Als opnamestudio wordt gekozen voor Davlen in Los Angeles, waar hij in 1976 zijn plaat afmaakte. Een in die jaren hippe studio, waar aan de lopende band sessiemusici werken met grote artiesten. Zo kan het gebeuren dat Jeff Porcaro tussen de sessies van Toto’s eerste ook even het sterke Valentina Way voor Stewart’s nieuwe plaat indrumt, terwijl we ook percussionist Art Tripp III tegenkomen: lid van het eerste uur bij de Mothers of Invention van Frank Zappa en Captain Beefheart’s Magic Band.
Maar goed, alle ingrediënten zijn aanwezig om van “Time Passages” een millionseller te maken. Alleen, het songmateriaal is wat minder sterk dan op diens voorganger en ook is de flow van de plaat niet optimaal. Om gelijk met het titelnummer te beginnen – in feite een wat lauwe herhalingsoefening van Year Of The Cat – haalt dit gelijk een hoop spanning uit de opbouw van de plaat. Het album leunt veel meer op de instrumentalisten dan op popliedjes met een kop en een staart. Life In Dark Water, A Man Of All Seasons en Palace Of Versailles tikken alle drie de vijf minuten aan en zijn gehuld in een typisch Parsons-jasje; transparant geluid, drums voorin, subtiele overdubs (toetsen!) en gitaren lekker breed in het geluidsbeeld. Was Stewart zanger bij The Alan Parsons Project geworden, dan was dit album zonder meer een kandidaat geweest om na “I Robot” of “Pyramid” als plaat zonder concept in de schappen te liggen.
Ondertussen realiseert Stewart zich dat hij – met zijn folkachtergrond – in feite niet de les door Clive Davis wil laten lezen en liever zijn eigen weg wil gaan, commercieel succes of niet. Een popster is allesbehalve wat hij wil worden. Time Passages zal hij later zelfs muzak noemen. Zo is dit op de Amerikaanse markt geleeste album opnieuw een kassucces in dat land, maar in Europa haalt de plaat niet het succes van z’n voorganger. Daar kijkt het publiek – dat Stewart ook nog kent uit zijn tijd als folkzanger – iets beter door deze herhalingsoefening met een paar écht uitschieters heen.
Nu is het bijna 45 jaar later en is “Time Passages” gestoken in een kloeke box, met daarin een dvd met een 5.1 mix van de plaat door Parsons en zijn rechterhand Dave Donnelly. Interessant zijn de demo’s op de tweede cd, die een paar stukken van de plaat in ruwe vorm laten horen, zoals The Hollywood Sign: een demo van Stewart alleen op gitaar en dat hij uitwerkte tot Timeless Skies.
Het concert opgenomen in Chicago laat horen hoe het nieuwe materiaal zonder problemen samensmelt met werk van zijn voorgaande twee platen. Het bewijs dat de Parsons-trilogie van Al Stewart is voltooid. Samen met een fraai geïllustreerd boek en een duidelijk verhaal van Mark Powell is weer een belangrijk onderdeel van Stewart’s oeuvre fraai onder de aandacht gebracht. Voor de kleine knip is er ook een dubbel-cd versie zonder 5.1 mix, maar wel met het demomateriaal en hoogtepunten van het Chicago-concert. Nu op naar “Modern Times”!
4CD:
2CD: