Kan het zijn dat wiskundige structuren onze eigen fysieke realiteit kunnen beschrijven, dat wiskundige beweringen uitspraken doen over onderwerpen in onze fysieke wereld en verbanden leggen in ons menselijk handelen, dat door logica en wiskunde te bestuderen we de structuur van ons denken gaan begrijpen?
Op deze levensbeschouwende vragen verdiept Christiaan Bruin zich in zijn derde Inventions album “Logica”. In een zevental nummers worden verbanden gelegd tussen wiskunde, logica, taal, perceptie, kunst en fysica. Het mathematische concept is doorgevoerd in alle aspecten van dit album, de teksten, de muziek, de productie en het artwork. Het ontwerp van de hoes, getiteld “Archaic Remants Of The Human Psyche” door Marcus Springer, past uitstekend bij het thema van het album. Het beeldt diverse mathematische vormen uit en legt verbanden, met Escher’s piramides en Picasso’s duiven.
Christiaan Bruin, multi-instrumentalist, producer en composer, heeft in zo’n tien jaar tijd een indrukwekkend repertoire opgebouwd. Niet alleen als soloartiest (Chris, The Black Codex en Inventions), maar ook in zijn bands Sky Architect, Mayra Orchestra en Nine Stones Close. Kijk hier maar eens voor zijn discografie: http://chrismusic.nl/wp/#recordings. Door zijn onuitputtelijke stroom aan creativiteit is hij door collega Maarten al eens vergeleken met Steven Wilson.
Het album start met de strijkers van het DOT Quartet. Opgenomen in een kerkgebouw geeft dit een grotesk geluid alsof een compleet orkest voor je aan het spelen is. Na deze intro volgt het titelnummer Logica. Dit epische,15 minuten durende, nummer bouwt langzaam op. Op een wiskundig gecodeerde wijze ontwikkelt de muziek zich en volgen duidelijk gedefinieerde lijnen. Theo Travis – bekend van onder andere Steven Wilson, Robert Fripp, Soft Machine en David Gilmour – geeft met zijn fluitspel een betoverende sfeer aan dit nummer. Het verhaal en concept van het nummer wordt verteld door Andy Rowe. Naar mijn mening onnodig om gesproken tekst over de muziek te zetten, de muziek spreekt voor zich. Christiaan Bruin neemt zelf ook de zang voor zijn rekening. Zijn stemgeluid is ietwat hees en Gilmour-esk en past eigenlijk goed bij de sfeer van het nummer. De saxofoon van Travis geeft vervolgens een jazzy sound aan het nummer, waarna met distorsie en asymmetrische klanken het nummer weer een andere richting inslaat. Het slot grijpt weer terug op het begin van het nummer, maar dan een minder ingetogen en steviger en luider.
Mind Of God creëert een ontspannende sfeer, waarbij de teksten en lijzige zang je diep in gedachten brengen en onbewust doen nadenken over de zin van het bestaan, de complexe relaties en structuren van het leven. Dit nummer kent overigens een prachtig instrumentaal eindstuk, met een aanhouden gitaarsolo, strijkers, drums en percussie.
Met dit derde Inventions album heeft Bruin wederom een indrukwekkend werk neergezet. Als wiskundige (ik heb wiskunde gestudeerd aan de TU/Eindhoven) spreken de wiskundige structuren en het mathematische concept, dat tot in alle details is doorgevoerd, enorm aan. Het conceptuele gedachtengoed geeft wat extra’s aan de muziek. Bruin geeft zelf in de pers-info aan dat dit album wellicht in een obscure uithoek van ons genre gaat vallen, maar dit maakt het ook meteen heel erg interessant.