Golden Caves

Dysergy

Info
Uitgekomen in: 2020
Land van herkomst: Nederland
Label: Eigen beheer
Website: https://www.goldencaves.com/
Tracklist
Chromosome (4:22)
Dignity (4:25)
Hide & Seek (5:26)
Temperature (6:05)
How To Care (5:24)
Happy Dreams (6:16)
Samsara (5:23)
Little Lonely (4:44)
Black Hound (5:03)
Somehow (6:01)
Alex Ouwehand: gitaar
Romy Ouwerkerk: zang
Elise Polman: toetsen
Erik Stein: drums
Met medewerking van:
Max Abel: basgitaar, bassynthesizer
Tim Wensink: basgitaar
Dysergy (2020)
Collision (2017)
Bring Me To The Water EP (2016)

De betekenis van het woord dysergie moest ik even opzoeken. Het is een van oorsprong medische term die de verstoorde werking van organen betekent. Het is een thema wat we op dit album in de teksten hier en daar zien terugkeren. Binnen Golden Caves is echter allerminst sprake van een verstoorde werking, want de band klinkt echt ontzettend hecht.

Golden Caves geldt al sinds de oprichting in 2013 als een van de grote beloften in de Nederlandse prog scene. De eerste EP/single en het eerste volwaardige album “Collision” konden rekenen op uitstekende recensies en ook live werd er aan de weg getimmerd. Het heeft uiteindelijk een kleine drie jaar geduurd voordat de opvolger het licht zag, maar na diverse luisterbeurten kan de conclusie alleen maar luiden dat dit het wachten meer dan waard is geweest.

De dynamische progressieve rock wordt vermengd met moderne alternatieve rock en dat resulteert in een heerlijk mix van uitstekende muziek. Veel nummers kennen daarnaast een poppy inslag waardoor dit album uiterst divers is geworden. Openingstrack Chromosome trapt af met een Led Zeppelin-achtige drumbeat waarna het nummer een dikke vier minuten in die traditie verder rockt. Zangeres Romy Ouwerkerk geeft hier direct haar visitekaartje af. Bij Hide & Seek zie je Steven Wilson af en toe om het hoekje gluren en het ijzersterke Temperature is overduidelijk geïnspireerd door Muse.

Daarmee is de variatie nog niet tot een eind gekomen. De grote meerderheid van de nummers is lekker stevig en zal liefhebbers van diverse stromingen in de rockmuziek aanspreken. Op de helft van het album komt in How To Care en Happy Dreams ook Anathema in een tweetal nummers voorbij. Vooral voor dit laatste nummer zal de periode rondom “Distant Satellites” van deze band als inspiratie hebben gediend. Het daaropvolgende Samsara had ook op een album van Tori Amos geen gek figuur geslagen. Wat een diversiteit op dit album zeg!

Wat verder opvalt is dat bassist Tim Wensink niet meer als vast bandlid in de bezetting staat. Hij verleent nog wel zijn medewerking op een viertal nummers. Op de overige nummers worden de dikke snaren beroerd door Max Abel die hier ook de uitstekende productie verzorgd heeft.

In recensies van eerdere albums wordt deze band een zekere radiovriendelijkheid toegekend. Dat geldt zeker ook weer voor deze plaat. Dat Golden Caves het hoogstwaarschijnlijk amper tot de nationale mainstream radio zal schoppen, zegt overigens meer over de incompetentie binnen dat wereldje dan over de kwaliteit van de muziek. Want die is opnieuw meer dan prima. Dit is een band om trots op te zijn in Nederland.

Send this to a friend