Flower Kings, TheAlbum

Eind 2023 toerden The Flower Kings (TFK) door Europa. Ook Nederland werd aangedaan, achtereenvolgens De Pul in Uden (27 oktober) en de Boerderij in Zoetermeer (28 oktober) hadden het genoegen de Zweedse progrockformatie te mogen ontvangen. Blijkbaar waren die optredens zo goed dat opnames ervan gepromoveerd konden worden tot een nieuw livealbum, “Live in Europe 2023”. Het is niet helemaal duidelijk van welk optreden de opnames afkomstig zijn. In de persinformatie maakt opperhoofd Roine Stolt een wat cryptische opmerking waaruit blijkt dat een toevallige opname vanaf de zaalmixapparatuur zodanig goed klonk dat een nieuw livealbum een feit kon worden. Een geluk bij een ongeluk, want dit is zonder twijfel een van de best klinkende liveopnames van het Zweedse vijftal die ik ooit gehoord heb.

En er is een thema, het draait om drie zaken: emotie, melodie en sfeer. TFK is sowieso nooit een band geweest die het van muzikale krachtpatserij moest hebben, terwijl de muzikanten bij tijd en wijle toch aardig kunnen rocken. Maar de keuzes die Stolt cs. hebben gemaakt voor het materiaal dat uiteindelijk op een zilveren schijfje terecht zou komen, kwalificeren zonder uitzondering voor alle drie criteria. Zelden zoveel ingetogen, melodieuze muziek achter elkaar gehoord in een liveuitvoering. Dat begint al met de tot een medley van circa dertien minuten ingekorte versie van Garden of Dreams. Al die prachtige melodieën achter elkaar, om kippenvel van te krijgen. Big Puzzle ligt qua sfeer in het verlengde van de opener, ook hier veel slepende, emotionele muziek. Vooral het melodieuze gitaarwerk van Stolt komt hier uitstekend tot zijn recht, maar ook toetsenist Lalle Larson laat horen wat hij allemaal in zijn mars heeft. Niet direct door razendsnelle riedels maar vooral door ingetogen en uiterst smaakvol de witte en zwarte toetsen te beroeren. Met name door het veelvuldig gebruik van de piano wordt zo een intiem, sfeerrijk gevoel gecreëerd. Zijn solo halverwege Stardust We Are is hiervan het meest prominente bewijs, door het publiek beloond met een ovationeel applaus.

De van het laatste studio album “Look At You Now” afkomstige nummers The Dream en A Day for Peace sluiten qua sfeer naadloos aan bij het oudere werk, The Dream is zelfs tot ongeveer dubbele speeltijd opgerekt om dat te accentueren. Maar de laatste twee nummers spannen wat mij betreft de kroon. Het van “Paradox Hotel” afkomstige What if God is Alone? en het tot een klein half uur ingekorte Stardust We Are, vormen de slagroom op de taart. Hier laten de Kings horen met recht tot de top van het genre te behoren, vooral in een livesetting. De ene na de andere schitterende melodie komt uit de instrumenten van de band, waartoe ik ook de goddelijke strot van zanger Hasse Fröberg reken. In beide nummers trekt hij de registers vol open, de iconische climax in Stardust We Are is vooral aan hem te danken. Maar dan doe ik de rest van de muzikanten tekort: van Mirko de Maio’s rake klappen tot broer Michael Stolts ingetogen basgeluid, Lalle Larsons bijna klassieke toetsenwerk tot Roine Stolts ongeëvenaarde gitaarwerk, het staat allemaal even kraakhelder en sprankelend op de plaat.

Zelfs de vraag: “Waarom niet het hele optreden promoveren tot een dubbelalbum?” komt eigenlijk niet bij me op. OK, misschien mis ik persoonlijke favoriet Paradox Hotel wel een beetje, maar het is goed zo. Het had waarschijnlijk afbreuk gedaan aan die zo gekoesterde speciale intieme sfeer die het album uitstraalt. En het is ook wel mooi zo, ruim vijfenzeventig minuten Flower Kings-muziek. En dat allemaal dankzij een toevallig meelopende digitale recorder tijdens een Nederlands optreden.