Marillion

Somewhere Else

Info
Uitgekomen in: 2007
Label: Intact
Website: www.marillion.com
MySpace: www.myspace.com/marillion
Fanclub: www.marillion.nl
Progwereld Biografie
Tracklist
The Other Half (4:23)
See It Like A Baby (4:32)
Thank You Whoever You Are (4:51)
Most Toys (2:47)
Somewhere Else (7:51)
A Voice From The Past (6:21)
No Such Thing (3:58)
The Wound (7:18)
The Last Century For Man (5:51)
Faith (4:11)
Steve Hogarth: zang, piano, percussie
Mark Kelly: toetsen
Ian Mosley: drums
Steve Rothery: gitaar
Pete Trewavas: bas, elektrische gitaar, akoestische gitaar op Faith

Met medewerking van:

Mike Hunter: diverse kleine bijdragen
Sam Morris: hoorn op Faith
Studio
Happiness Is The Road (2008)
Thankyou Whoever You Are - Most Toys cd single (2007)
Somewhere Else (2007)
Marbles (2004)
Anoraknophobia (2001)
Marillion.com (1999)
Radiation (1998)
This Strange Engine (1997)
Afraid Of Sunlight (1995)
Brave (1994)
Holidays In Eden (1991)
Seasons End (1989)
Clutching At Straws (1987)
Brief Encounter EP (1986)
Misplaced Childhood (1985)
Fugazi (1984)
Script For A Jester's Tear (1983)
Market Square Heroes EP (1982)

Live / Compilatie (selectie)
Early Stages (2008)
Mirrors (2006)
Marbles Live (2005)
Marbles By The Sea (2005)
Anorak In The UK (2002)
Made Again (1996)
The Thieving Magpie (1988, heruitgave: 2009)
B'sides Themselves (1988)
Live From Loreley (video 1987, video/cd 1994, cd 2004, 2-cd 2009)
Real To Reel (1984)
Recital of the Script (video 1983, dvd 2003, 2-cd 2009)

“Oké, welkom iedereen. Hier is ons nieuwe album, “Somewhere Else”. We zien het een beetje als ons kindje.”

Tezamen met enkele honderden andere Marillionfans bevond ik me in de Amsterdamse platenzaak waarop Steve Hogarth en Pete Trewavas hun oog hadden laten vallen voor de besloten Nederlandse primeur van hun laatste album. Interessante ervaring, zo’n luisterparty. En na afloop mocht het publiek nog een half uurtje vragen stellen ook. Maar goed, eerst de muziek, anders heb je weinig om over te praten.

In de aanloop was al duidelijk geworden dat “Somewhere Else” een meer poppy Marillion zou gaan laten horen en dat fans die op een tweede “Marbles” wachtten, waarschijnlijk teleurgesteld zouden gaan worden. Dat hoeft geen bezwaar te zijn, aangezien Marillion, ook (of misschien wel: vooral) als we ons tot de Hogarth-periode beperken, zich inmiddels in diverse disciplines goed bewezen heeft, hoewel het repertoire zeker niet uit louter hoogtepunten bestaat. De luistersessie maakte een redelijk positieve indruk op mij. Daarbij vermoedde ik dat ik bij vaker horen de plaat ook wel meer zou gaan waarderen. Helaas is dat laatste tot nog toe een beetje tegengevallen. Maar daarmee is de indruk nog steeds redelijk positief.

“Somewhere Else” brengt ons inderdaad een betrekkelijk poppy Marillion. De plaat zal waarschijnlijk vooral hoge ogen gaan gooien bij liefhebbers van platen als “Anoraknophobia“, “Holidays In Eden” en, in mindere mate, “Marillion.com”. Een van mijn eerste indrukken was bovendien dat de plaat wel een beetje tussen de beide wederhelften van “Marbles” in viel. Die indruk staat nog steeds enigszins overeind. Er staan enkele liedjes van rond de zeven minuten op, terwijl de rest naadloos in het popidioom past. Sommige liedjes zijn sterk, andere wat minder en hier en daar komt Steve Rothery met een mooie herkenbare solo. Het eerste Marillion-met-Hogarth-album beleeft dit jaar zijn achttiende verjaardag. In mensentermen zou dat een volwassenwording betekenen en de parallel laat zich leggen: “Somewhere Else” is een volwassen Marillionplaat geworden, met meer dan genoeg, meest vertrouwde, kwaliteiten voor de fan, maar, laten we er niet te veel omheen draaien, ook met een ietwat belegen karakter.

Hierbij duiken ook wat standaard rockalbumformules op. Het album opent met een nummer dat met name de albumluisteraar vertrouwd voor moet komen, waarna op positie twee prominent de single staat. We zien het een beetje als ons kindje, juist… See It Like A Baby. Dat was een downtempo-uptempo-contrast en deze om-en-om afwisseling wordt in de volgende songs net iets te nauwgezet gevolgd. Toch valt er op microniveau best een hoop te genieten. Waar de liedjes op macroniveau hier en daar wat gewoontjes zijn, weten de heren hun instrumentale ervaring met elke plaat beter aan te wenden, zo lijkt het wel. We hoeven niet ver te luisteren om te horen dat, zoals gebruikelijk bij Marillion, Mark Kelly het meest de show steelt.

Tekstueel bevinden we ons ook op vertrouwd terrein. The Last Century For Man laat duidelijk horen dat sinds Season’s End de groene revolutie nog niet plaatsgevonden heeft. De tekst lijkt losjes geïnspireerd op IQ’s Harvest Of Souls. Most Toys laat een afkeer van al te veel materialisme horen met een briljante oneliner in het refrein. Aangezien het eigenlijk het enige memorabele moment van dat liedje is, laat ik het genieten van die oneliner aan het luisteren over en niet aan het lezen. Muzikaal is dit weer zo’n iets te hard rockend liedje dat de band eigenlijk niet echt past… zo’n liedje waarvan er op de meeste platen sinds “Seasons End” wel een of meerdere gestaan hebben en dat meestal weinig positiefs toevoegde.

Om niet enkel het negatieve te benadrukken: de eerste drie nummers zijn stuk voor stuk goed tot zeer goed, het titelnummer wordt waarschijnlijk een groeibriljantje in de progressieve pophoek en aan het eind komt met The Wound nog een nadrukkelijk hoogtepunt langs.

Nog een vraag uit het publiek: “Zeg… er staan niet echt nummers als The Invisible Man of Ocean Cloud op he?” “Nee,” riposteerde Hogarth, “maar je wilt toch ook niet dat we voortdurend onszelf gaan herhalen?” Daar valt niks tegenin te brengen. Maar toch bevind ik me in deze ook meer aan de zijde van de vragensteller, geloof ik.

De band had ook nog een nieuwtje voor ons: “Het materiaal voor het vólgende album is eigenlijk ook allemaal al geschreven”. Ook het cd-boekje vermeldt dat dit album redelijk binnenkort zal verschijnen, namelijk in voorjaar 2008. En dát maakt wel bezorgd. Gaan we terug naar de tweede helft van de jaren ’90, waarin in een luttel tijdsbestek het beruchte drieluik “This Strange Engine” – “Radiation” – “Marillion.com” op de wereld werd losgelaten?

Sombere toekomstvisioenen? De toekomst zal in elk geval uitwijzen hoe sterk “Somewhere Else” beklijft. Dat het de nieuwe “Marbles” niet is, moge duidelijk zijn. Evengoed is het een alleszins redelijke nieuwe Marillionplaat die wellicht nog veel mooie details gaat prijsgeven in de rest van het jaar.

Casper Middelkamp

Deluxe Edition:
Koop bij bol.com

2LP:
Koop bij bol.com

Send this to a friend