Marillion

Thankyou Whoever You Are / Most Toys

Info
Uitgekomen in: 2007
Label: Intact
Website: www.marillion.com
MySpace: www.myspace.com/marillion
Fanclub: www.marillion.nl
Progwereld Biografie
Tracklist
cd single:
Thankyou Whoever You Are [edit](4:06)
Say The Word (5:15)
cd maxi:
Thankyou Whoever You Are [edit] (4:06)
Most Toys (2:49)
Circular Ride (3:56)
The Wound [live] (7:17)
dvd single:
Thankyou Whoever You Are [edit]
Most Toys
Toxic [live]
Thankyou Whoever You Are [live video]
Most Toys [live video]
Steve Hogarth: zang, piano
Mark Kelly: toetsen, achtergrondzang
Ian Mosley: drums, percussie
Steve Rothery: gitaren, akoestische gitaar
Pete Trewavas: bas, akoestische gitaar, achtergrondzang

Met medewerking van:

Gary Good: saxofoon op Say The Word
Dave Littlejohn: trombone op Say The Word
Studio
Happiness Is The Road (2008)
Thankyou Whoever You Are - Most Toys cd single (2007)
Somewhere Else (2007)
Marbles (2004)
Anoraknophobia (2001)
Marillion.com (1999)
Radiation (1998)
This Strange Engine (1997)
Afraid Of Sunlight (1995)
Brave (1994)
Holidays In Eden (1991)
Seasons End (1989)
Clutching At Straws (1987)
Brief Encounter EP (1986)
Misplaced Childhood (1985)
Fugazi (1984)
Script For A Jester's Tear (1983)
Market Square Heroes EP (1982)

Live / Compilatie (selectie)
Early Stages (2008)
Mirrors (2006)
Marbles Live (2005)
Marbles By The Sea (2005)
Anorak In The UK (2002)
Made Again (1996)
The Thieving Magpie (1988, heruitgave: 2009)
B'sides Themselves (1988)
Live From Loreley (video 1987, video/cd 1994, cd 2004, 2-cd 2009)
Real To Reel (1984)
Recital of the Script (video 1983, dvd 2003, 2-cd 2009)

 Na het grote succes wat de band had met de singles die van het album “Marbles” werden gehaald, werd er voor gekozen om een soortgelijke strategie los te laten op twee nummers van  “Somewhere Else”. Gekozen werd voor een dubbele a kant om zo de DJ te laten kiezen tussen een fraai sfeervol nummer (Thankyou Whoever You Are) en een echte rocker (Most Toys). De van “Marbles” afkomstige singles You’re Gone en Don’t Hurt Yourself schoten als een komeet de hitlijsten in en wisten zelfs een top 10 notering te claimen. Beide singles werden in twee verschillende versies op de markt gebracht voor extra verkopen, dus was de gedachte niet zo vreemd om dit pakket nog verder uit te breiden.

Deze single wordt in maar liefst drie verschillende configuraties uitgebracht waardoor de band nog meer extra verkopen genereert en dus de eventuele hitlijstpositie hoger en hoger wordt. Aangezien er op elke single onuitgebrachte liedjes staan zal ik ze één voor één even bespreken:

Cd-single

Allereerst is er een twee track. Ondanks dat de single Thankyou Whoever You Are er één is met een zogenaamde dubbele a kant, is daar op deze twee track niks van te merken. Het singletje wordt logischerwijs begonnen met Thankyou Whoever You Are welke er als edit versie op staat. Dat wil zeggen dat er een radiovriendelijke versie van is gemaakt. Wat meestal gewoon inhoudt dat de single iets is ingekort om zo meer kans te maken op airplay. De radio bazen houden nu eenmaal niet van nummers die tegen de vijf minuten lopen. Het tweede nummer op de single is Say The Word. Na Man Of A Thousand Faces de tweede keer dat de band zich aan een gospelachtig nummer waagt. Net zoals zo vaak bij gospels is in eerste instantie de sfeer wel redelijk vrolijk te noemen maar als je daar doorheen luistert, komt er toch een soort mistroostig nummer te voorschijn. De band heeft tijdens Say The Word ondersteuning gekregen van een tweetal gastmuzikanten. Gary Good mag het nummer opwaarderen met een heuse saxofoon en Dave Littlejohn mag zijn trombone laten klinken tijdens het gehele nummer. Al met al een aardig nummer welke een typische b-kant is, want het past verder niet in het repertoire van Marillion anno 2007.

Cd-maxi:

Op de cd maxi van Thankyou Whoever You Are is wél Most Toys te vinden. De band heeft het nummer niet aangepast ten opzichte van de albumversie en is dus een bekende verschijning. De laatste twee nummers van dit kwartet liedjes zijn dus veruit het interessantst. De single wordt afgesloten met een live versie van het eveneens van “Somewhere Else” afkomstige The Wound. Het nummer klinkt live sterker dan de studio-variant. Het geluid is erg goed en dus een welkome aanvulling op deze cd-maxi. Het nummer dat de meeste interesse opwekt is zonder twijfel het (tot nu toe) onbekende lied Circular Ride. Dit nummer is een overblijfsel vanuit de “Marbles” periode. Het is op zich best te snappen dat dit nummer het uiteindelijke album niet gehaald heeft. Niet dat het slecht is, integendeel, maar qua sfeer had het weinig te zoeken op “Marbles”. Circular Ride is een vrolijke meezinger geworden met een hoog Iers gehalte. Als je de tekst moet geloven speelt het zich echter in Kopenhagen af, maar dit terzijde. Dit lied heeft een aanstekelijk ritme dat je de hele dag met je mee blijft dragen. Met een beetje fantasie zou je zelfs kunnen stellen dat het dezelfde drang, passie, gezelligheid en overtuigingskracht heeft als het nummer Internal Exile van Fish (pardon, wie zegt u?).

Dvd-single:

Wederom wordt de aftrap verricht door Thankyou Whoever You Are en Most Toys. Het zijn gewoon de audio versies zoals die ook op de cd-maxi staan. Daarna begint het bal. Allereerst worden we getrakteerd op een fris en fruitige rockversie van de door Britney Spears ingezongen hit “Toxic”. Deze cover is opgenomen tijdens de 2007 versie van het Marillion Weekend dat in Nederland werd gehouden. Helaas wordt het nummer niet ondersteund door de nodige beelden, dit gebeurt pas bij de twee afsluiters van deze dvd-single. Zoals te verwachten zijn de twee live videoclips van Thankyou Whoever You Are en Most Toys. Beide zijn ook opgenomen tijdens het legendarische Marillion weekend. Thankyou Whoever You Are is een vrij standaard opgenomen live-registratie welke gewoon weergeeft wat er op dat moment op het podium gebeurde. Most Toys is daarentegen veel meer opgenomen als een videoclip. Dat wil zeggen dat je allerlei versnellende en vertragende beelden krijgt voorgeschoteld en ook beelden van elders uit het optreden welke om wat voor reden dan ook een meerwaarde creëren van de standaardopname. Normaal gezien heb ik liever de standaardvariant maar gezien het feit dat dit nummer op de clipstations gedraaid moet gaan worden (of dat zal gebeuren is overigens de vraag…) kan ik er goed mee leven.

Al met al weer een aardige aanvulling op het jaarlijks flink uitdijende repertoire van Marillion. Elke single heeft wel zo zijn redenen om tot een aanschaf over te gaan. Voor de grote fans is het trio singles verplichte kost. De wat mindere fanaat die deze singles wel te goed vindt om te laten liggen moet dan maar zijn keuze maken tussen de cd-maxi en de dvd-single.

Sander Kok

Send this to a friend