Fractal Mirror

Close To Vapour

Info
Uitgekomen in: 2018
Land van herkomst:  Nederland
Label: Bad Elephant Music
Tracklist
Mind the Gap (5:21)
Book (4:26)
Beyond the Pale (4:50)
White Sounds (5:23)
Silver (4:17)
Close to Vapour (7:28)
Snow (2:06)
Hey You (4:56)
Tabula Rasa (5:46)
The Ever Rain (5:43)
Leo Koperdraat: zang, gitaar en toetsen
Frank Urbaniak: drums en percussie

 

Met medewerking van:
Tom Domcourt: toetsen
Ed van Haagen: toetsen
Brett Kull: gitaar, basgitaar, toetsen, achtergrondzang
Beyond Borders (2021)
Close To Vapour (2018)
Slow Burn (2016)
Garden Of Ghosts (2014)
Strange Attractors (2013)
The Fading Ghosts Of Yesterday (EP)

Een groeier, dat is het nieuwe album van Fractal Mirror.

De eerste luisterbeurt van deze nieuwe cd verliep wat moeizaam. Een druk schema van  dienstdoende recensent en een album dat na de eerste luisterbeurt niet gelijk goed viel, zorgde een aantal dagen voor wat kopzorgen. Want hoewel de vertrouwde sound van Fractal Mirror onmiskenbaar aanwezig is op de nieuwe plaat, was er significant iets veranderd in het totaalbeeld. Het is nog steeds moeilijk de vinger op de juiste plek te leggen, maar ik ga het u toch proberen uit te leggen.

Fractal Mirror bleek tot aan het laatste album “Slow Burn 1” een intens samenwerkingsproject van de Nederlanders Leo Koperdraat, Ed van Haagen en de Amerikaan Frank Urbaniak. Dat veranderde toen Ed van Haagen wegens persoonlijke redenen een stap terug deed binnen die samenwerking . Van Haagen is nog steeds te horen op het album, maar dan middels een klein aandeel, hij participeert alleen op Beyond The Pale en The Ever Rain. En met dat terugtreden van Haagen is de sound wat veranderd, lijkt het. Wat ook nieuw is voor de band is dat de band voor het eerst een label heeft gevonden dat het album uitbrengt, Bad Elephant Music.

Op “Slow Burn 1” was de sound al toegankelijker geworden, maar met dit album lijkt die lijn definitief ingezet. Het geluid is door de toetsen nog steeds door en door Fractal Mirror, maar de nummers zijn opgewekter en meer poppy te noemen, zonder dat de progressieve aanpak van de muziek daar echt onder lijdt. Een goed voorbeeld van de meer ‘pop’ aanpak is het nummer Silver, dat ook voldoet aan de voorwaarden voor een popsong; het duurt niet veel langer dan vier minuten. Maar er zijn ook kleine songs op het album te vinden die sierlijk van aanpak zijn, opgewekt, en dienen kleine hapjes als Snow de wat meer ingewikkelder songs te dragen. Koperdraat en Frank Urbaniak zijn overduidelijk een positieve weg ingeslagen en laten de complexe songs voor wat ze zijn. Behalve prog invloeden zijn er nu ook wat meer andere stijlen verwerkt in de muziek. Die zijn overigens niet makkelijk te benoemen want Koperdraat zegt zelf dat hij is beïnvloed door David Bowie, Yellyfisch en bijvoorbeeld Harry Nillson. Die verschillende stijlen zijn namelijk niet herkenbaar aan te wijzen op “Close To Vapour”. De zang van Leo Koperdraat is als vanouds; altijd weer even wennen, maar na meerdere luisterbeurten voelt zijn stem als een warme jas.

Natuurlijk is ook rechterhand en coach Brett Kull op dit album actief, zoals hij dat in het verleden ook al deed. Hij bespeelt op “Close to Vapour” zo’n beetje alle baspartijen en is verantwoordelijk voor wat toetsen en de achtergrondzang op het album, die ten opzichte van de eerste drie albums opvallend te noemen is. De achtergrondzang is een smaakvolle toevoeging en creëert een poppy en sfeervolle sound. Overigens is hij samen met Tom Domcourt en eerder genoemde Ed van Haagen de enige die participeren op dit album. Ten opzichte van de andere albums is de inbreng van andere artiesten dan dus ook strikt gereduceerd.

Met “Close to Vapour” slaat Fractal Mirror een nieuwe weg in die mij nieuwsgierig maakt naar de toekomst. Slaat de band een richting in waar meer gekozen wordt voor songstructuren of blijft de progressieve kant nabij en is dit een tijdelijke koerswijziging? De tijd zal het leren. Feit is en blijft dat deze band meer aandacht verdient dan dat het tot op heden krijgt. Ga dit proberen via bandcamp, beluister het vaker dan twee of drie keer en koop dan de cd. Het is het waard.

Ruard Veltmaat

Send this to a friend