In 2014 sprak BBC dj Chris Evans, samen met de luisteraars van de BBC, de wens uit dat Jeff Lynne en Electric Light Orchestra weer op tournee zouden gaan. Kort daarna werd Jeff Lynne’s ELO gevormd door Jeff Lynne en Richard Tandy, twee voormalige ELO-leden. De band, inmiddels uitgegroeid tot een volledig ensemble, speelde later dat jaar een eenmalig concert in Hyde Park voor een publiek van 50.000 mensen, in 2016 uitgebracht op dvd onder de titel “Live In Hyde Park”. Na de succesvolle show besloot Jeff Lynne om nog een album te maken. In 2015 bracht Jeff Lynne’s ELO het album “Alone In The Universe” uit, wat zou leiden tot de ‘Alone In The Universe Tour’.
Het album en de film van “Wembley Or Bust” zijn beiden opgenomen tijdens deze tour in het Wembley Stadium in Londen. Het concert werd op 24 juni 2017 uitgevoerd voor een uitverkocht stadion met ruim 60.000 mensen. De ervaring van het concert zou later worden beschreven in het nummer Time Of Our Life van het volgende album “From Out Of Nowhere”.
Alle nummers die tijdens het concert werden gespeeld verschenen ook op het album en in de film. Het optreden bevatte uitsluitend ELO-nummers, met uitzondering van Handle With Care van de Traveling Wilburys, het hobbybandje van Jeff Lynne met Bob Dylan, George Harrison, Tom Petty en Roy Orbison. De speelduur van de audio cd’s is een uur en 38 minuten, de dvd/blu-ray duurt ca. 20 minuten langer omdat deze ook scenes van achter de coulissen en stukjes interview bevat.
Alle grote hits van ELO komen aan bod waaronder een paar bijzondere: zo is er één nummer van het op dat moment laatste studioalbum van de band waarvan When I Was A Boy werd gespeeld. Ook het al gememoreerde Traveling Wilburys nummer was enigszins verrassend te noemen, met Lynne in de rol van Harrison en de uitstekende achtergrondzanger Iain Hornal (10CC, ARW) die een puike Orbison vertolkt. Maar de grootste verrassing betrof toch wel het spelen van het nummer Xanadu uit 1980, indertijd een grote hit voor Olivia Newton John. Die kon er helaas niet bij zijn deze avond, maar dat maakte het zichtbare enthousiasme bij het publiek er niet minder om. De perfect uitgevoerde disco-hit met solozang van Lynne zelf, krijgt niet alleen de handen op elkaar maar ook de mensen op de banken.
Een mooi contrast vormen de rocktonen van Rockaria! of de schitterende beelden van de gedragen ballade Can’t Get It Out Of My Head om er maar eens een paar tussen uit te halen. Het tweede deel van het optreden speelt zicht grotendeels in het donker af waardoor de lichtshow tijdens Wild West Hero nog beter tot zijn recht komt. Of wat te denken van de ronduit fabelachtige lasershow tijdens Telephone Line. Dan zet de band de eindsprint in met publieksfavorieten als Turn to Stone, Don’t Bring Me Down, Mr. Blue Sky en het afsluitende Roll Over Beethoven. Na ca. 2 uur optreden zit het erop. Lynne en co in gelukzaligheid achterlatend en ruimschoots inspiratie opleverend voor het al eerder genoemde nummer Time Of Our Life.
Indrukwekkende beelden van een vol Wembley Stadium met ruim 60.000 fans. Hetzelfde geldt voor het podium met het fameuze ‘spaceship’, de enorme videoschermen en de giga lichtshow. Op dat podium bevinden zich niet minder dan 13 musici die ervoor zorgen dat het live allemaal net zo goed klinkt als op de plaat. Want als er iets opvallend is dan is het wel de kwaliteit van het geluid; dat is werkelijk uitstekend. Het publiek is zichtbaar enthousiast, er wordt uit volle borst meegezongen, geklapt en gedanst. De gemiddelde leeftijd is hoog, zo rond de 60 schat ik. Alles wordt briljant in beeld gebracht door talloze camera’s uit alle mogelijke posities, zelfs vanuit de lucht.
De band, overigens zonder Richard Tandy die om gezondheidsredenen moest afhaken, speelt zich soepel en geroutineerd en met zichtbaar plezier door de playlist met louter hits, 23 in aantal. Het klinkt nog steeds geweldig, zo goed dat je onwillekeurig denkt dat er misschien af en toe nog een tape meeloopt… Vooral de vocalen en de strijkers klinken als nooit tevoren. Het ontlokt frontman Jeff Lynne de uitspraak “Every singel note is where it should be. The best ELO has ever sounded”. Zijn eigen presentatie mag er ook zijn; volledig gekleed in het zwart, van leren jack tot zonnebril en spelend op een glimmend zwarte Gibson Les Paul. Zijn stem is vrijwel onaangetast gebleven, de hoge falset is er nog steeds. Hij beweegt zich nauwelijks, oogt zelfs enigszins timide, zijn contact met het publiek bestaat uit een enkel handje of duimpje omhoog. Zijn perfectionisme zorgt echter voor respect en adoratie bij zowel de musici in de band als de fans.
De dvd/blu-ray heeft nog wat backstage filmpjes en commentaar van Lynne tussen de nummers door, een soort van mini-documentaire. Dat komt de flow van het optreden niet ten goede en had misschien beter in de extra’s aan het einde kunnen zitten. Desondanks een prima optreden, ook vele jaren later nog zeer actueel en genietbaar, vooral als gevolg van de eeuwigheidswaarde die er van de schier onafzienbare reeks topsongs uitgaat. Hulde aan het genie Jeff Lynne.