Dit livealbum was al langere tijd verkrijgbaar via de Marillion shop en bij de stand van de band tijdens concerten. Het album is nu ook voor de gewone verkoop uitgekomen. Alleen het artwork is anders, inhoudelijk is deze release dus gelijk aan de versie die al via de band zelf te koop was.
De opnames voor deze dubbelaar werden tussen 2003 en 2011 gemaakt. Dit verzamelwerk laat een Marillion in optima forma horen. Misschien kan niet elk studioalbum van deze band je even veel bekoren, maar het valt niet te ontkennen dat de band live altijd indruk maakt. Met twee volgepropte schijven van beide dik 70 minuten is dit genieten met hoofdletters.
De productie is geweldig en het publiek is goed te horen, hierdoor krijg je als luisteraar het gevoel bij de uitvoering aanwezig te zijn. De setlist is uitstekend samengesteld en zorgt ervoor dat een flink aantal Marillion albums vertegenwoordigd zijn. Zelfs een album als “Clutching At Straws” is met Hotel Hobbies, Warm Wet Circles en That Time of the Night (The Short Straw) vertegenwoordigd, alle in een bloedstollend goede versie. Met name Steve Rothery is hier uitstekend op dreef. Het fanatiek meezingende en klappende publiek geeft het geheel een extra dimensie.
“Affraid Of Sunlight” is met Out Of This World en King vertegenwoordigd. Met name King staat live als een huis. Het wordt zo goed gespeeld, met wederom een excellerende Rothery. Het intense Three Minute Boy (“Radiation”) kent ook een prachtige uitvoering. Hogarth betrekt het publiek er helemaal bij, de slotsectie van het nummer wordt daardoor mooier dan ooit.
Op de eerste cd worden we ook nog verwend met The invisible Man en You’re Gone van het briljante album “Marbles”. Het eerste genoemde nummer blijft maar indruk op mij maken. Steeds weer als ik het hoor, ben ik meer onder de indruk van de zangstem van Steve Hogarth. De emotie druipt er vanaf, kippenvel. The Release was voor mij nog onbekend. Deze stond destijds op de b-kant van de 12” single van Easter. Tijdens de Marillion weekenden en ten tijde van de ‘Somewhere Else’ tour werd het nummer vaak in de setlist opgenomen. Ik vind het een van de beste nummers van de eerste cd. This Strange Engine vormt de indrukwekkende afsluiter van de eerste cd.
Het tweede album opent met het intense Neverland (“Marbles”) met wederom een belangrijke rol voor Steve Rothery, de man die zo’n groot stempel op de muziek van Marillion wist te drukken en voor menig gitarist een voorbeeld is. Niet alle nummers op de tweede cd vind ik even goed, maar dat is nog altijd een kwestie van smaak. Toch weten nummers als This Train Is My Life, Out Of This World, Beautiful en Fantastic Place me op het puntje van mijn stoel te krijgen.
Na 140 minuten muziek wil je eigenlijk alleen maar meer horen. We hebben hier met een uitermate sterk verzamel live album te maken. Mocht je hem nog niet in je bezit hebben, dan stel ik voor dat je deze met voorrang gaat aanschaffen. Je zal er heel wat uurtjes plezier aan beleven.
Maarten Goossensen