Marillion

Happiness Is The Road: Essence

Info
Uitgekomen in: 2008
Label: Intact
Website: http://www.marillion.com/
MySpace: www.myspace.com/marillion
Fanclub: http://www.marillion.nl/
Progwereld Biografie
Tracklist
Dreamy Street
This Train Is My Life
Essence
Wrapped Up In Time
Liquidity
Nothing Fills The Hole
Woke Up
Trap The Spark
A State Of Mind
Happiness Is The Road
Ghost Track:
Half Full Jam
Steve Hogarth: zang, toetsen en percussie
Mark Kelly: toetsen en achtergrondzang
Ian Mosley: drums en achtergrondzang
Steve Rothery: gitaar en achtergrondzang
Pete Trewavas: bas, gitaar en achtergrondzang
Studio
Happiness Is The Road (2008)
Thankyou Whoever You Are - Most Toys cd single (2007)
Somewhere Else (2007)
Marbles (2004)
Anoraknophobia (2001)
Marillion.com (1999)
Radiation (1998)
This Strange Engine (1997)
Afraid Of Sunlight (1995)
Brave (1994)
Holidays In Eden (1991)
Seasons End (1989)
Clutching At Straws (1987)
Brief Encounter EP (1986)
Misplaced Childhood (1985)
Fugazi (1984)
Script For A Jester's Tear (1983)
Market Square Heroes EP (1982)

Live / Compilatie (selectie)
Early Stages (2008)
Mirrors (2006)
Marbles Live (2005)
Marbles By The Sea (2005)
Anorak In The UK (2002)
Made Again (1996)
The Thieving Magpie (1988, heruitgave: 2009)
B'sides Themselves (1988)
Live From Loreley (video 1987, video/cd 1994, cd 2004, 2-cd 2009)
Real To Reel (1984)
Recital of the Script (video 1983, dvd 2003, 2-cd 2009)

Een jaar na het nogal tegenvallende “Somewhere Else” bespreek ik niet ineens één, maar twee nieuwe Marillion-cd’s. Het verhaal mag bekend zijn en het recept is de afgelopen jaren nauwelijks veranderd: massale intekening, prachtig boekje, dubbel-cd máár als twee enkele cd’s uitgebracht in de platenzaken, vrije verspreiding via internet, noem het maar. De kranten stonden er zelfs vol van. Geinige publiciteit, en veel meer bij-de-tijd in vergelijking met de ach-en-wee’s van collega’s als Martin Orford (ex-IQ) en Nick Barrett (Pendragon).

Over twintig jaar praten we waarschijnlijk lachwekkend over deze issues. De muziek dus: “Happiness Is The Road” is wat betreft de retail-editie verspreid over twee delen, waarvan “Essence” het eerste deel is.

“Essence” is min of meer een conceptplaat, geïnspireerd door onder meer de gedachten van Eckart Tolle, bekend van zijn boek “De kracht van het nu”. Ik ken het boek noch de gedachten van de man in kwestie, maar als ik Hogarth’s teksten uit het titelnummer Happiness Is The Road letterlijk moet nemen, was het een Nederlander (uit Utrecht) die hem wees op het boek, en blijkens de teksten die als een rode draad door de cd lopen, bevat het boek louter goed nieuws.

Dat is de eerste, voorzichtige conclusie bij het beluisteren van deze plaat: het klinkt allemaal zeer positief gestemd. En ook al klinkt de muziek bij tijd en wijle als een blauwdruk van “Afraid Of Sunlight“, is het grootste verschil wel dat de zwartheid van de periode van Marillion voorgoed voorbij is. De grootste overeenkomst is dat “Essence” precies doet wat “Afraid Of Sunlight” ook zo sterk maakt: al meanderend langs de meest prachtige thema’s, sfeertekeningen en muzikale interludes, slechts af en toe komend tot prachtige refreinen.

Bij nadere bestudering blijkt bijvoorbeeld pas hoe verschrikkelijk knap en gelaagd de achtereenvolgende nummers Wrapped Up In Time, het instrumentale Liquidity, het maar eventjes in een opgewekt deuntje vervallende Nothing Fills The Hole zijn. Om tenslotte te komen tot het half-opzwepende karakter van Woke Up. Critici zullen sneren dat deze liedjes slechts halve ideeën bevatten, maar ik kan alleen maar de beheersing en discipline in de thema’s loven.

Behalve strooien met thema’s en die dan bruut uit elkaar trekken als een mozaïek, kent Marillion nog een trucje: het opbouwen naar een climax. Dan doen ze het beste in het titelnummer Happiness Is The Road, waarin herhaling juist een belangrijk ingrediënt is. De crux van het nummer zit na vier volle minuten opbouw in de tekst Your mind will find a way to be unkind in you somehow, waarna het fabuleuze refrein de verlossing geeft in een prijsnummer en ’to be’ klassieker, dat ook nog tekstueel een belangrijke sleutel vormt tot het concept.

Eenzelfde opbouw zit verscholen in het ándere titelnummer Essence, waarbij middels een tempoverschuiving en verandering van thema en melodie een juichstemming wordt gecreëerd die allesbehalve onoprecht overkomt. Wat een klasse!

In het verleden was het bij de korte nummers vaak zo dat Marillion niet echt kon bepalen wanneer iets een goed idee was of niet. Een goede productionele richting leek vaak afwezig, hoewel op de hoogtepunten nog genoeg te genieten viel. Op “Essence” is die balans beter gevonden, hoewel de bonustrack Half Full Jam (ten tijde van de internet-release nog Half Empty Jam) op dat punt stevig de mist ingaat.

“Happiness Is The Road, Volume 1: Essence” is als enkele cd al een betere plaat dan “Somewhere Else”. Samen met zijn broertje “The Hard Shoulder” schaart het werkstuk zich vervaarlijk dichtbij de hoge kwaliteit van “Marbles” (2004).

Markwin Meeuws

Koop bij bol.com

Send this to a friend