1988. Fish had net Marillion verlaten en de band had nog geen nieuwe zanger gevonden. In deze tijd kwam het hier te bepreken album uit. Marillion had met “Misplaced Childhood” en de hit Kayleigh enorme successen behaald, maar kon dat met het album “Clutching At Straws” bij lange na niet evenaren.
“The Thieving Magpie” werd een overzicht van het Fish tijdperk. Het kwam destijds als dubbel lpP en dubbel cassette uit. Op kant drie van de dubbel lp stond alleen het eerste deel van “Misplaced Childhood”. Later kwam het album op dubbel cd uit en stond op de tweede cd een integrale versie van “Misplaced Childhood”.
De nummers van de eerste cd komen niet van één concert, maar zijn opgenomen tijdens verschillende concerten tussen 1984 en 1987. Daardoor zijn er erg veel verschillen in sfeer en ook de geluidskwaliteit schommelt behoorlijk. Met deze remaster die EMI heeft uitgebracht is het geluid in elk geval een stuk beter.
Het album opent met de klassieke intro La Gazza Ladra van de gelijknamige opera van Gioachino Rossini. Later zouden bands als Pendragon, Pallas en Arena dit soort ideeën ook gebruiken om hun concerten mee te beginnen. De gekozen nummers van de eerste cd vormen een mooi overzicht van de jaren waarin Fish de scepter zwaaide. De man zet zich voor 100% in en is uitstekend bij stem.
Zoals gezegd is de tweede cd gevuld met een integrale live uitvoering van “Misplaced Childhood”. Dit is echt genieten, helemaal nu het geluid wat opgepoetst is. Toch klinkt de remaster niet heel erg veel beter. Daarbij zitten er helemaal geen extra’s op deze remaster. Liefhebbers van Marillion kunnen dit album dan ook links laten liggen naar mijn idee. Mocht je het album nog niet in huis hebben, dan is deze versie een goede koop. Het is namelijk een album dat niet in je Marillion collectie mag ontbreken.
Maarten Goossensen