KarciusAlbum

Verwijzend naar recensies van voorgaande albums van deze getalenteerde Canadese band laat naast positieve kritieken ook een almaar stijgende groeicurve zien in stijl en ontwikkelingen.

Sinds het album ‘The Fold’ uit 2018 heeft de band eerdere jazz Fusion kenmerken meer en meer verschoven naar een veel zwaarder momentum. En met dit nieuwe album gaat het een stap verder in de richting van prog metal. In de opener Parasite zit al zoveel woede en agressie dat ik me afvraag of dit geen loodzwaar album wordt.

Fans van het eerste uur hoeven niet te wanhopen, het daaropvolgende Supernova start met een akoestische intro en blijft daarna wat hangen in een meer toegankelijke hard rock stijl met de daarbij horende weelderig draperende haarbossen. Met het ruim veertien minuten durende topnummer The Ladder en aansluitend Cosmic Rage komen de complexe maatsoorten en progressieve wendingen van Pain of Salvation en een vleugje Arena weer helemaal terug. Het is hier vooral genieten met een grote G dankzij de vele groovy baslijnen en bassolo’s. Wat is die Sylvain Auclair naast een zeer aangenaam zangtalent in dit genre toch vooral een klasbak op de basgitaar.

Distance Kills is van een geheel andere orde en kent een interessante Peter Gabriel-achtige aanpak wat leidt tot een fraai nummer dat groots eindigt met Big Big Train piano outtro. Het laatste nummer, het kwartier durende Needle Tree begint in een ambient modus waar de band wat zoekende lijkt hoe vorm te geven aan dit nummer. Zodra ze overschakelen van sfeer naar melodie, riff en uptempo is het Opeth voor en Opeth na. Het einde van dit stuk is voor mij het beste wat Simon L’Espérance voor Karcius ooit gecomponeerd heeft.

Het heeft dan wel vier jaar geduurd om een langverwachte opvolger aan te bieden, maar deze geweldige Canadese groep is er in geslaagd om op dit nieuwe album de intensiteit stevig te verhogen, waardoor we hun zwaarste album tot nu toe voorgeschoteld krijgen. En dat doen ze zonder hun bekende speelse jazz invloeden te verloochenen en hun vaardigheden op alle instrumenten gepast een plaats te geven. Conclusie: een goede verzameling zware prog muziek van een aantal zeer competente muzikanten die weten hoe ze in gepolijste uitvoeringen, productioneel gezien een hoogwaardig album aanbieden.