
Een totale zonsverduistering is een astronomisch fenomeen waarbij de maan de zon volledig bedekt en het even – voor een paar minuten – donker wordt. Bij een totale zonsverduistering wordt de corona – de lichtkrans om de zon – zichtbaar. De volgende totale zonsverduistering is op 12 augustus 2026, die zichtbaar zal zijn in onder andere Spanje, IJsland en een deel van Noord-Afrika. Ikzelf mocht getuige zijn van dit natuurverschijnsel op 11 augustus 1999 in Hongarije. Een evenement dat een blijvende indruk maakt op iedereen die het meemaakt.
Met het achtste album van Lunatic Soul beschrijft Mariusz Duda symbolisch de “Unsun”, de zon tijdens een totale zonsverduistering. Een zon die hangt boven een wereld waar het niet goed gaat – een wereld die de geest van de hoofdpersoon symboliseert. Het is het verhaal van iemand die besluit zijn leven te veranderen, voortdurend geconfronteerd wordt met uitdagingen en verslavingen. Het is een verhaal van innerlijke conflicten, iets wat we allemaal ervaren als we voor moreel moeilijke beslissingen staan. Volgens Duda is “The World Under Unsun” het laatste hoofdstuk in de cyclus over acht albums, getiteld “The Circle of Life and Death”, waarin de naamloze hoofpersoon – een eenzame kunstenaar-reiziger – gevangen zit in een lus en voortdurend reist tussen leven en dood. Het verhaal speelt zich af na het album “Fractured” en voor “Walking on a Flashlight Beam“.
Het album opent met het titelnummer. Deze opener zet meteen de toon met ambient geluiden, zwevende synths en een dreigende onderlaag. Het nummer borduurt duidelijk verder op het geluid van vorige albums van Lunatic Soul en lijkt een brug te slaan naar een meer donkere kant. ‘De wereld onder de zonloze zon’ suggereert existentiële duisternis in een wereld die niet langer wordt verlicht; de constante onzekerheid waarmee we in de huidige wereld worden geconfronteerd. Het nummer kent een postrockachtige opbouw, atmosferisch, traag opbouwend, met aanzwellende toetsen en subtiele drums. De zang van Duda is zacht, betoverend en neemt je langzaam mee in dit nieuwe hoofdstuk. Tekstueel zijn er duidelijke verwijzingen naar de voorgaande albums als “Fractured” en “Under The Fragmented Sky”. De thematische basis voor de rest van het album is gelegd.
Met Loop Of Fate wordt de cyclus van leven en dood concreet neergezet, de continue herhaling, het besef dat je gevangen zit in je eigen lotsbestemming, in patronen die steeds terugkomen. Het nummer is directer, meer ritmisch, repetitieve toetsen en basloopjes zorgen voor een hypnotiserende sfeer. De saxofoon, van Marcin Odyniec, geeft het geheel nog meer diepgang en extra karakter.
“The World Under Unsun” is het eerste dubbelalbum van Lunatic Soul, met veertien nummers – in lengte variërend van drie tot bijna twaalf minuten – en een totale speelduur van negentig minuten. De eerste cd is donkerder en duisterder. Zoals Duda in het interview met collega Rick al aangaf: “Duisternis is waar ik mij het meest comfortabel bij voel, samen met psychedelische composities.” De tweede cd is daarna iets lichter qua toon, de weg naar herstel lijkt te zijn ingezet met een gevoel van afronding. Er is een stemmingswisseling; bij de aanvang van de eclips wordt de wereld donkerder, zwaarder en na de volledige verduistering wordt het langzaam lichter, volgt verwerking en herstel.
De muziek is op cd1 donkerder, meer ambient en de nummers kennen een langere opbouw. Het zwaartepunt lijkt te liggen bij Hands Made of Lead. De opener van de tweede schijf wordt zwaar aangezet, het is een traag voortkruipend nummer met veel textuur, een zacht fluisterende stem, minimale melodieën, sterk gitaarspel, bas en drums die het zwaarmoedige gevoel accentueren. En de saxofoon geeft hier nog een extra duistere sfeer aan. Met Ardour wordt het herstel in gezet, de muziek is lichter en toegankelijker, we horen meer melodie, meer gevoel van “hernieuwde energie”. Bijna dansbaar.
The Prophecy is het meest toegankelijke nummer van het album. Volgens Duda een van de ‘meer rockgeoriënteerde’ tracks van het album, dat dichter bij zijn werk met Riverside ligt wat rockstructuur betreft. De piano vormt de rode draad, het nummer is melodischer met een pakkend refrein. De meeslepende stem van Duda geeft karakter aan dit nummer. Het is kenmerkend voor het complete repertoire van Duda en heeft een sterke overeenkomt met het nummer Battlefield van het album “Fractured“.
Het daaropvolgende epische Mind Obscured, Heart Eclipsed is het hoogtepunt van het album. Een lang uitgesponnen nummer met een langzaam opbouwende intro, sterke wisselingen in compositie en sfeer, stille ambient passages, gevolgd door intense rockmuziek. Het sterke basgeluid van Mariusz Duda is prominent aanwezig. De saxofoon van Odyniec geeft ook hier een extra mystieke uitstraling. De percussie en gitaar maken het geheel compleet. De titel verraadt de emotie van het nummer: ‘het verstand (mind) is verduisterd, het hart (heart) is vertroebeld’.
Hoogtepunt op de tweede cd is zeker het ruim tien minuten durende Self in Distorted Glass. Dit nummer wordt voorafgegaan door Parallels, een kort intermezzo en sfeermaker. Het vormt een lichtpunt op dit donkere album, met een meer pakkend ritme, rockend en met een moderne vibe. Heerlijke toetsen en baslijnen, aangevuld met sterke drums en percussie. Het rustgevende geluid van de zee maakt dit bijna tot een perfect einde van het album. Het laatste nummer The New End vormt dan de echte afsluiting. Een toegankelijke, melodische afronding van het Lunatic Soul-project. De cirkel is rond en de verwijzing naar The New Beginning op het debuutalbum is dan ook geen toeval.
Dit album “The World Under Unsun” markeert het laatste hoofdstuk van “The Circle of Life and Death”. Het thema waar Mariusz Duda via zijn soloproject Lunatic Soul al sinds 2008 een muzikale invulling aangeeft. Of dit dan ook het einde van Lunatic Soul is en Duda zich weer gaat toeleggen op Riverside en/of andere soloprojecten is niet duidelijk. Maar in 2011 dachten we met het album “Impressions” ook een mooi afgerond drieluik te pakken te hebben. Gelukkig heeft dit anders uitgepakt en hebben we nu een verhaallijn van acht albums. Dus gewoon op weg naar nummer negen.
LP:
CD: