Met ditmaal Calum McIntyre achter de drumkit schotelt componist en multi-instrumentalist John Irvine opnieuw als duo ons andermaal een album met een aantrekkelijke portie jazzrock light voor. Makkelijk te verorberen of als luchtig tussendoortje. Gewoon even iets lekkers als hap snap en vooral niet ingewikkeld of gecompliceerd.
Opnieuw is er geen overdosis aan noten of hoogdravende pretenties. Onze jazzrock gitarist telt andermaal zijn zegeningen en legt zijn melodisch spel neer in een geluidsuniversum waar de overstuurde keyboardgeluiden ongemerkt overlopen naar zijn gitaarsound en weer terug zonder dat je vaak weet wat hij nu weer en wanneer precies bespeelt.
Kon ik eerder al de jazzrock gitaristen John Goodsall en Pat Metheny op het voorgaande album ‘The Machinery Of The Heavens’ als referentiekader meegeven, op dit vijfde album ontbreekt helaas wat vaker de voor mij broodnodige uitstapjes naar het progressieve werkveld; ditmaal dus geen stevige Niall Mathewson (Pallas) uithalen of een verdwaalde Steve Hackett solo. We moeten het nu hebben van een Rush aanpak in de intro’s op het titelnummer Psychopomp en Esoteric Dimensions
En waar zijn basgitaarspel op zijn vorige album al meer avontuur behoefde geldt dat nu ook voor zijn composities. Het neigt nu meer naar Mezzoforte en Steps Ahead dankzij het uptempo werk en gelikte beats gegoten in een fusion jasje zoals openingsnummer Changing Worlds, het korte The Devil’s Work en het toepasselijke getitelde In An Higher Gear, waardoor het geheel eerder funky wordt dan bombastisch. Weather Report fans zullen de slotnummers The Melancholy Martian en Childhood Jetpack Delirium zeker waarderen met als insteek een avontuurlijke spel in combinatie met afwisselende en tegendraadse ritmes.
Wat voor zijn beperkte basspel gold ging ook op voor het drumwerk van zijn vorige kompaan Rich Kass. Terugluisterend zou ik “The Machinery Of The Heavens” qua drums nu als wat kleurloos bestempelen ten opzichte van dit nieuwe album. Met Calum McIntyre lijkt er op “Psychopomp” meer spannende elementen toegevoegd te worden. Er zit zelfs een heuse drumsolo in het Brand X achtige Weight Of The Heart wat vraagt om vaker beluisterd te worden. Op die manier komt een supergroep als U.K. wat meer in het vizier, al zal onze vriendelijke Schot niet in de buurt komen van Allan Holdsworth speelcapaciteiten, maar goed dat geldt wel voor meer gitaristen in dit genre.