TimelockAlbum

Collega Hans Ravensbergen was danig te spreken over “Sygn Yn” van Timelock uit 2021. Graag had hij een hoog cijfer of veel sterren uitgedeeld. Ik ben dan ook benieuwd hoe de nieuwe schijf van dit Nederlandse gezelschap – “Atomic Swap” – bij mij uit de beoordelingsmachine komt. Atomic swap is een term uit de cryptowereld, die staat voor een technologie waardoor het mogelijk is cryptocurrencies te ruilen tussen twee partijen zonder dat er een derde bij betrokken is (boeien…). En de band wil hiermee uitdrukken dat zij een eigen transformatieve reis hebben gemaakt. De uitwisseling van muzikale ideeën leidde tot dit album, dat de kennelijk veilige manier van transacties uitvoeren weerspiegelt. Ieder nummer vertelt letterlijk en figuurlijk een verhaal.

Na wat sfeergeluiden doemen stevige orkestraties op, Arjen van den Bosch is hiervoor verantwoordelijk. Martin Hendriks doorklieft deze met een felle gitaarsolo. De stem ‘met een randje’ van Ruud Stoker volgt heel snel. De toon is gezet, de in de basis redelijk stevige muziek heeft een hele vette melodieuze rand. Toetsenman Julian Driessen draagt hieraan ook nadrukkelijk bij. Inuit is meteen al een soort van epic en ik vind het prachtig klinken. Bijzonder is het buitenaards geluid dat minutenlang aanhoudt, in de vorm van zweeftoetsen (en stemmen van Inuit?).

Invloeden van Knight Area en Arena zijn waarneembaar. Het beukende ritme in Baychimo roept dan weer gevoelens van Saga op. Dit klinkt triomfantelijk, de zanglijnen zijn rechttoe rechtaan. De wisselwerking tussen gitaar en toetsen, na ook weer een stemmig intermezzo, is bepaald niet origineel, wel erg prettig. Rob Boshuijzen laat zich op drums ook bepaald niet onbetuigd. De inbreng van zangeressen Laura Eradus en Coby van Oorschot mag niet onvermeld blijven.

Mogelijk nog fraaier is Stranger Within met slepend gitaarwerk en kamerbrede toetsentapijten. Het gaat richting hardrock, maar een tokkelgitaar doet ook zijn intrede. Boshuijzen heeft zijn handen vol aan de pittige ritmes. De laatste zes nummers zijn wat korter. Ook hier gaat Timelock verhalend te werk en creëren ze mooie sfeerplaatjes, al spreken deze tracks net iets minder tot de verbeelding. Dat geldt dan weer niet voor Lost In Your Mind, Eradus neemt op imponerende wijze de zang voor haar rekening, wat ons direct in Styx-sferen brengt. Ze tikt terloops ook nog even Pink Floyd (McBroom) aan. Gevoegd bij het Moog-spel en de gitaarsolo maken dit tot een pareltje.

Ik ben onder de indruk van Timelock. Je hoort hier een band aan het werk die een echte teamprestatie levert. Veel invloeden zijn waarneembaar, in de donkere passages vang ik ook nog een vleugje Pallas op, maar dit oktet kneedt dit tot een eigen geluid. Lekker stevig als het moet, ingetogen als het kan, zalig melodieus, de nodige pathos in de zang en indrukwekkend solowerk, waar ons soort mensen zo goed op gaat. En altijd met een eigen twist. Als wij bij Progwereld cd’s zouden beoordelen via een worp met dobbelstenen, zou “Atomic Swap” hoge ogen gooien.