EmpyriumAlbum

Zeven lange jaren hebben de fans van het Duitse Empyrium moeten wachten voordat er nieuw werk van het paradepaard van het Duitse Prophecy Productions werd gepresenteerd. Nu moeten we niet al te dramatisch over die zeven jaren doen, immers, tussen het laatste full length album “Weiland” en het opvolgende album “The Turn Of The Tides” zat zelfs twaalf jaar. Reden te meer niet ondankbaar te zijn.

Die enorme tussenpauzes aangevuld met hier en daar een verzamel- en livealbum zorgt misschien wel voor de cultstatus die deze band geniet. Of is het gewoon de uniciteit van deze band? Ik neig naar het laatste. Het unieke van deze band ligt voor een groot gedeelte in de contrasten. Die tegenstellingen vind je in het instrumentarium maar ook in de vocalen die de band gebruikt. Empyrium mengt folkloristische en melancholische muziek met black metal en shoegaze waardoor er een buitengewone stijl ontstaat. Zanger Helm maakt gebruik van een plechtige, bijna opera-achtige zangstijl en Schwardorf brengt het contrast met zijn grunts/screams. Daarbij neemt hij ook de lagere regionen en de bijna fluisterende zang voor zijn rekening. Die combinatie en variatie van stijlen tilt de muziek naar een hoog niveau, zeker als je de eerste luisterbeurt van “Über Den Sternen” hebt ondergaan.

Zes jaar lang heeft het duo Schwadorf en Helm aan dit nieuwe album gewerkt voordat het in 2019 afgerond was. Het schrijfproces begon al tijdens en na “The Turn Of The Tides”. De eerste video die verschijnt is The Three Flames Sapphire en wat gelijk opvalt is de optimistische sound van de track, met behoud van de traditionele Empyrium melancholie. Prominent te horen is de dwarsfluit van de echtgenote van Schwadorf, Nadine Stock. Zowel Markus Stock als Tobias Helm gebruiken hun verschillende vocalen in het nummer, de grunts/screams van Stock en de plechtige zangstijl van Helm. De compositie verenigt zowel het oude Empyrium (“Songs Of Moors And Misty Fields”) als het nieuwe Empyrium, ingezet vanaf “The Turn Of The Tides”.

Het predicaat “Medieval” is van toepassing op A Lucid Tower Beckons On The Hills Afar, wat onherroepelijk referenties oproept van Dead Can Dance. Toch vertegenwoordigt het eveneens een kenmerkend Empyrium geluid. Akoestische gitaren, dwarsfluit en de opera-achtige zang van Helm. Het wordt modern ingekleurd door de black-metal geluiden van de elektrische gitaren, aan de andere kant is het Middeleeuwse karakter niet te ontkennen.

Nog steeds is de natuur dicht in de buurt van de band getuige The Oaken Throne. Opnieuw is dat hét voorbeeld hoe deze band je voorstellingsvermogen kan tarten, je gedachten verdwijnen gelijk naar een groot en donker bos. Hier komt prominent het gebruik van de dulcimer (een snaarinstrument) aan bod, en die zal je vaker horen op dit album. Het geeft een authentiek, karakteristiek en middeleeuws karakter mee aan de songs.

Über Den Sternen is de titeldrager van het album maar ook de enige song die in de Duitse taal wordt gezongen. Een prachtig nummer waarin alle aspecten van de overige nummers herenigd worden en symbolisch als toegift dient. Hier kun je een overeenkomst trekken met Rammstein, puur door de zang gemotiveerd, maar daar houdt het muzikaal gezien dan ook volledig op.

Het kan ook niet anders dat Empyrium in het jubileumjaar van Prophecy Productions een album uitbrengt. Het label heeft het ontstaan aan deze band te danken, en omgekeerd kun je stellen dat de band wellicht nooit zo’n cultstatus zou hebben gekregen als het niet in de warme schoot van Martin Koller, de eigenaar van Prophecy Productions, was gevallen.

Empyrium is terug: großartig und supertoll!