Tijdens Act I van het conceptalbum “Pirut” van de Oekraïense band Kauan krijgen we een zware introductie voorgeschoteld die gelijk naar het thema van het album verwijst. Dat thema gaat over de demonen die iedereen in het leven met zich meedraagt: twijfels, spijt, herinneringen maar ook hoop. Vrij vertaald betekend “Pirut” demonen of kwelgeest.
Dit album is opgedragen aan een bijzonder fenomeen. In 2013 verscheen er boven Rusland een meteoriet die bijna op aarde insloeg. De meteoriet ontplofte boven de stad Tsjeljabinsk in het Russische Oeralgebied. Wanneer de meteoriet daadwerkelijk op de aarde zou zijn ingeslagen zou dat catastrofale gevolgen hebben gehad voor Rusland en Azië, maar ook voor de rest van de wereld zoals we die nu kennen. Rond 9:15 uur plaatselijke tijd werden boven Tsjeljabinsk verschillende explosies gehoord en werd er een vuurbal in de hemel waargenomen. Dit was de explosie van de meteoriet die eerst een enorme lichtflits produceerde en daarna een oorverdovende knal voortbracht. De cd van Kauan begint met de opgenomen geluidsfragmenten van de gevolgen van die knal en zorgt voor een onheilspellende start van “Pirut”.
Zware, donkere wolken drijven over je heen, een doffe dreun, glasgerinkel en dreiging. Die dreiging wordt bij aanvang van de cd voornamelijk gecreëerd door elektronische soundscapes en een cello die zwaar op je maag valt. Na een paar minuten volgt sneuvelend glas, lompe drums, grunts, angstaanjagend vioolwerk, een volle productie, allemaal aspecten die zeker in het begin van een cd moeilijk verteerbaar maken. Het verhaal achter het oorverdovend geluid wordt in de voorgaande alinea al een beetje uiteengezet, het lawaai komt van de verschillende opnames die kort na de exploderende meteoriet zijn opgenomen. De diverse opnames die toen zijn gemaakt door mobiele telefoons, dashcams en beveiligingscamera’s heeft mastermind Anton Belov samengebracht in één opname. Het glasgerinkel wat je hoort is afkomstig van de 6000 ramen die in de stad zijn gebarsten.
Ondanks dit bijzondere feit zijn de eerste twee songs zeker niet de meest intelligente die de band binnen het oeuvre heeft geproduceerd. Het “breekbare” aspect wat de band in de toppen van alle vingers beheerst, is in act I en act II nauwelijks te vinden.
In act III en act IV krijgen we muziek te horen waarmee Kauan duidelijk in herkenbaarheid maar ook in kwaliteit en kracht toeneemt. Je hoort de inspiratie die later op “Sorni Nai” en “Kaiho” doorontwikkeld raken. Luister daarvoor specifiek naar het begin van act V. De zang, de viool, de uitgestreken pianopartijen, het dromerige maar ook het magische aspect aan de muziek van Kauan. Ten opzichte van het begin van de cd zou je die nummers als een verademing kunnen beschouwen. Hier komt de schoonheid van de muziek van Kauan optimaal naar boven.
In act V worden we overigens getrakteerd op een gitaarsolo waar David Gilmour zich niet voor zou schamen. De credits in het boekje vertellen helaas niet wie de solo heeft gespeeld, maar dat lijkt Astaroth Merc van de eveneens Oekraïense band Raventale te zijn. Hij wordt overigens wel op externe sites genoemd als solist. Met enige zekerheid kan ik als kenner van Anton Belov’s gitaargeluid zeggen dat het Belov in elk geval niet is. Hoe dan ook, een feest voor het oor van de gitaarliefhebber.
“Pirut” is een voorbode voor latere topalbums als “Sorni Nai” en “Kaiho”, zeker op het gebied van concept en muzikale stroming. Wanneer je de gehele discografie van Kauan kent laat dit album veel herkenbare aspecten horen die we later in de muziek nog vaker zullen treffen. Dat nodigt mij uit een aankoopadvies te doen, je zult er geen spijt van krijgen.