Anton Belov is een muzikaal genie, maar daarnaast ook een gewoon mens die, net als andere mensen, aanloopt tegen gebeurtenissen waar hij weinig aan kan doen.
“Muistumia” is een bijzonder album op meerdere vlakken. En daar ligt gelijk ook de essentie van deze release, want uitgezonderd de eerste track Unsoi staan er geen nieuwe nummers op deze cd. Het is geen verzamelalbum, maar een re-release van verschillende songs. Die songs zijn afkomstig van de eerste twee albums: “Lumikuuro” en “Tietäjän Laulu“. Bij uitstek de meest stevige cd’s van de band en voor de attente luisteraar ook cd’s waar de productiekwaliteit nog verre van optimaal is.
“Muistumia” is tot stand gekomen via fans van de band die in de periode 2012-2013 op de Facebookpagina van Kauan een selectie hebben gemaakt van favoriete songs en daarna een PayPal donatie hadden gedaan. Dit met het einddoel zodat enkele nummers van de genoemde albums via een betere kwaliteit opgenomen konden worden. Dat opnemen heeft daadwerkelijk plaatsgevonden, maar niet geheel zonder kleerscheuren, want de eigenaar van de studio stopte plotseling met de bedrijfsvoering door financiële malheur. Nadat een paar nummers waren opgenomen kon de band fluiten naar het geld wat voorafgaand als aanbetaling was gedaan. Het enige wat de band kon doen was de opnames afmaken met eigen geld, wat ze hadden gespaard om de cd’s naar de fans te verzenden. Er zat alleen één nadeel aan die wijze: de band, maar ook de fans moest genoegen nemen met digitale bestanden. Toen de band onderdak vond bij het label Blood Music kwam het album uiteindelijk ook fysiek uit.
De muziek is op meerdere vlakken verbeterd, maar vooral de teksten zijn bijgeschaafd ten opzichte van de originele versies. Belov schreef de originele teksten namelijk toen hij zich nog maar net had verdiept in de Finse taal en volgens eigen zeggen stelde dat in die tijd nog niet veel voor. Naast de teksten is de mix en mastering van de opnames verbeterd, maar zijn er ook productionele veranderingen merkbaar.
Aamu Ja Kaste is één van de eerste tracks die ooit door Belov is gecomponeerd en volgens hem vertegenwoordigt deze song meerdere genres. Deze song was bij het begin van zijn carrière een voorbode dat Belov zich niet alleen op metalmuziek zou storten. En daar kan ik een heel eind in meegaan. Naast blackmetal vind je doommetal, maar ook progrock en ambiente partijen. De nieuw opgenomen versie klinkt aanzienlijk transparanter en helderder dan het origineel op “Lumikuuro”.
Een track waarin het tempo aanzienlijk hoger ligt dan het gemiddelde Kauan materiaal is Koivun Eläma. Ook deze versie klinkt aanzienlijk beter dan het origineel op het debuutalbum en is één van de eerste tracks waar Belov experimenteert met drones en toetsen. Die combinatie zal Belov in het vervolg van zijn carrière nog veel gebruiken en wordt zelfs één van de aantrekkelijke punten binnen zijn muziek. Tenslotte maakt de vrouwelijke zang van Alina Belova op deze song het eindresultaat ook aantrekkelijker, die ontbrak op het origineel.
Het grootste verschil laat wellicht de song Orkidea horen. Het is in elk geval een stuk korter dan het origineel op “Tietäjän Laulu” en vooral de toetsen klinken hier een stuk aangenamer. Ook hier maakt de stem van de toetsenist van Kauan en later ook Belov’s vrouw Alina Belova het geheel een stuk aantrekkelijker en minder triest.
“Muistumia” is met deze release niet het hoogtepunt binnen de carrière van Belov, ondanks de vernieuwde versies van de oude tracks. Na dit album begint de meer “progrock” fase van Kauan en zijn “Sorni Nai”, “Kaiho”, “Kuu..” en “Aava Tuulen Maa” betere graadmeters om de band te leren kennen. Maar dat de songs een stuk beter klinken dan de originelen kan niemand ontkennen. Voor de ultieme fans van de band een must have, dat moge duidelijk zijn.