Samurai Of Prog, TheAlbum

The Samurai of Prog is een internationaal gezelschap met een vaste basis. Marco Bernard (basgitaar), Kimmo Pörsti (drums) en Steve Unruh (dwarsfluit, gitaar, viool en zang) verzamelen steeds een groep muzikanten om zich heen om een (volgend) muzikaal project gestalte te geven.

“Beyond The Wardobe” vormt hierop geen uitzondering. En internationaal is het! Het trio zelf heeft al de roots liggen in Finland, Italië en Amerika, de bijdragen van de gasten op deze cd komen uit onder meer Argentinië, Japan, Italië Duitsland én Nederland. De vorige cd, “Toki No Kaze”, kende een Japanse inspiratiebron. De filmische muziek is gebaseerd op het werk van de legendarische Japanse manga/anime kunstenaar Hayao Miyazaki.“Beyond The Wardrobe” is een bewerking op muziek en tekst van De Kronieken van Narnia, de beroemde kinderboekenserie van C.S. Lewis. Een van die boeken was getiteld The Lion, the Witch and the Wardrobe. E.J. Kirk maakte later een prentenboek als officiële gids voor het meesterwerk van Lewis, getiteld Beyond The Wardrobe. Kijk, dit is informatie waar we iets aan hebben!

Bijzonder aan deze muziek vanachter de klerenkast is dat een groot aantal van de gastmuzikanten ook de nummers (mee) heeft geschreven. The Samurai durven het dus aan dit uit handen te geven. Dit getuigt van moed en een groot vertrouwen in de kwaliteiten van de gasten. Het gevolg is dat we uitlopende muzikale landschappen en invloeden langs horen komen.

We beginnen bijna in loungesfeer met Another Time van toetsenist Ronaldo Rodrigues. Unruh zingt ontspannen en Marek Arnold (Toxic Smile, Seven Steps To The Green Door) blinkt uit op saxofoon, we horen een pittig tussenstukje, maar ook juist subtiel akoestisch getokkel.De klassieken ontbreken ook deze keer zeker niet. De titels Dear Amadeus en Brandenburg Gate laten wat dat betreft niets te raden over. Het Mozart nummer is tamelijk uptempo met lekker gitaarwerk dat door de zwierige orkestrale passage meandert, ook horen we operakoorgeluid, virtueel dat wel, het zijn VST-samples  (Virtual Studio Technologie). Met  toch ook weer een heerlijk akoestische tussenstukje.

Bach komt in het tweede klassieke werkje tot leven. Ronkend orgelwerk van Olivier Lacagnina brengt deze barokgrootheid heel dichtbij. Hij veroorlooft zich de nodige speelsheid, wat voor een aangenaam extra accentje zorgt.

Genesis en Anthony Phillips (jaren ’70) schuiven schitterend pastoraal voorbij in King Of Spades. Blikvanger is Daniël Fäldt, die we met zijn karakteristieke stemgeluid natuurlijk allemaal kennen van Simon Says (beluister het fantastische “Tardigrage” nog eens). De elektrische vioolsolo van Unruh mag er overigens ook zijn en wat te denken van de fijne gitaarsolo die dan volgt.

Christian Bideau schreef mee aan Forest Rondo waarin we weer andere grootheden tot leven horen komen. De ritmes doen onmiskenbaar denken aan Emerson Lake And Palmer en Gentle Giant, en het fluitspel van Unruh doet ons dan ook nog weer denken aan Jethro Tull.

Terug naar klassieke invloeden met veel piano, fluit en het symfonische koor revisited in het instrumentale Jester’s Dance, waarvoor de Argentijn Ocatavio Stampalia heeft getekend. De Argentijnse furie klinkt goed door in dit uptempo nummer, met ook een stukje swingende tango. Argentinië en  Japan zijn bijna tegenvoeters, maar op deze cd is een reis tussen deze twee landen  een kleine stap. Yuko Tomiyama componeerde deze wat zoete in het Japans er-bijna-tegenaan-gezongen semi ballad. Unruh’s viool en fraai geblaas in een trompet en een hoorn dragen bij aan de zeer ontspannen sfeer. Inkakken dreigt, maar een prettige pittige solo op akoestische gitaar voorkomt dit.

En dan mag ‘onze’ Ton Scherpenzeel (Kayak, ex-Camel) een kort instrumentaal werkje inbrengen met uiteraard een stevige inbreng van de klavieren, met een vleugje Focus in het fluitspel. Het slotakkoord is van Italiaanse signatuur. Elisa Montaldo is de frontvrouw van Il Tempio Delle Clessidre, in welke band zij ook zingt en de toetsen beroert. Heel ingetogen doet zij dat op Washing The Clouds, de wolken zouden eens beschadigd raken! Een mooie stem, gitaargeluid al a Andy Latimer, harpachtige geluiden en de viool van Unruh maken dit tot een van de pareltjes van de cd. Je kunt hier heerlijk bij wegdromen.

The Samurai Of Prog is er weer in geslaagd een mooie cd te maken. Herkenbaar, maar toch ook weer heel anders dan het vorige werk. Daar zorgt het viertienkoppige internationale gezelschap van gastspelers en –schrijvers wel voor. Van alle windstreken komen de klanken, die toch Samuraiklanken zijn, aanwaaien. Aan afwisseling geen gebrek, kijk alleen maar naar de aangehaalde referenties. Een veelheid aan stijlen en invloeden, bol van sfeer- en tempowisselingen, en alles uitstekend gespeeld. De Samurai verdienen weer een dikke pluim, piuma, kudos, Lob, 称賛.