Flower Kings, The

By Royal Decree

Info
Uitgekomen in: 2022
Land van herkomst: Zweden
Label: InsideOut Music
Website: www.roinestolt.com/
Tracklist
CD 1:
The Great Pretender (6:55)
World Gone Crazy (5:04)
Blinded (7:45)
A Million Stars (7:11)
The Soldier (5:23)
The Darkness In You (5:13)
We Can Make It Work (2:48)
Peacock On Parade (5:15)
Revolution (5:59)

CD 2:
Time The Great Healer (6:12)
Letter (2:25)
Evolution (4:47)
Silent Ways (5:01)
Moth (4:31)
The Big Funk (4:39)
Open Your Heart (5:17)
Shrine (1:08)
Funeral Pyres (7:14)
Hasse Bruniusson: akoestische en elektrische percussie
Mirko DeMaio: drums, percussie, orkestratie
Hasse Fröberg: zang, akoestische gitaar
Zach Kamins: toetsen, orkestraties
Jonas Reingold: basgitaar, fretloze basgitaar
Michael Stolt: basgitaar, Moog Taurus-pedalen, achtergrondzang
Roine Stolt: zang, elektrische en akoestische gitaren, Ukelele, Portugese 12-snarige gitaar, toetsen, orkestratie


Met medewerking van:
Jonas Lindberg: basgitaar
Jannica Lund: achtergrondzang
Rob Townsend: saxofoons
Aliaksandr Yasinski: accordeon
By Royal Decree (2022)
Islands (2020)
Waiting For Miracles (2019)
Desolation Rose (2013)
Banks Of Eden (2012)
Tour Kaputt Live (2011)
The Sum Of No Evil (2007)
The Road Back Home (2007)
Instant Delivery dvd (2006)
Paradox Hotel (2006)
Adam & Eve (2004)
Unfold The Future (2002)
The Rainmaker (2001)
Space Revolver (2000)
Alive On Planet Earth (2000)
Flower Power (1998)
Stardust We Are (1997)
Retropolis (1996)
Back In The World Of Adventures (1995)

Het vijftiende studio-album van The Flower Kings is in meerdere opzichten, zoals ze dat zelf zo mooi omschrijven, een ‘vintage affair’ geworden.

Het album is tijdens de afgelopen zomer opgenomen in de Fenix Studio in het Zweedse Varnhem, een stadje tussen Gothenburg en Stockholm. Deze opnames zouden eigenlijk een testronde zijn voor een splinternieuwe, volledig analoge Rupert Neve mixtafel. En diegenen die Roine Stolt een beetje kennen, weten dat hij een groot liefhebber is van analoge, vintage apparatuur.

Daarnaast stamt een gedeelte van het materiaal voor dit album uit de archieven van Roine Stolt, zelfs van vóór 1994, het jaartal van de opnames voor het eerste Flower Kings album.
Na een kleine gastrol op “Waiting For Miracles” betekent dit album ook de, enigszins noodgedwongen, terugkeer van Roine’s broer, Michael Stolt op de basgitaar en natuurlijk de backing vocals, enigszins noodgedwongen door het drukke, post-Covid tourschema van Jonas Reingold in de Steve Hackett-band. Dat neemt niet weg dat Reingold op negen tracks met zijn immer fraaie basspel te bewonderen is. Tijdens de komende tour zal Michael Stolt echter de basgitaar hanteren.
In deze moderne tijd van digitale muzikale communicatie via mails, dropboxen en andere clouds mogen we het fysiek aanwezig zijn en opnemen van een complete band in een studio ook wel als een vintage affair beschouwen.

Een ander vintage aspect is de terugkeer van The Flower Kings grooves. Gelukkig heeft Stolt ervoor gekozen de basgitaar, maar vooral de drums weer een meer prominente plek in de analoge mix te geven. Dit, tezamen met een ontketende Mirko DeMaio, zorgt ervoor dat we weer kunnen genieten van die heerlijke grooves van weleer. Tenslotte vind ik het zelf behoorlijk vintage (gebruikelijk) dat een Flower Kings album bij de eerste beluistering zelden meteen in de smaak valt. Nou, hoe vintage wil je het hebben?

De laatste twee studio-albums staan na enige tijd van bezinken niet echt meer in de top van mijn lijstje van Flower Kings-albums. En na de eerste beluistering van “By Royal Decree” bekroop me het gevoel dat we deze overgangen en riedeltjes allemaal al een keer eerder hadden gehoord. Maar mijn vintage intuïtie fluisterde me in dat ik het album nog minstens één kans moest geven. En jawel hoor, nog minstens één keer werd twee keer, drie keer, vier keer… en inmiddels ben ik de tel kwijt. Bij elke nieuwe luisterbeurt openbaarden zich weer nieuwe muzikale pareltjes aan mijn gehoor. The Flower Kings, met Roine Stolt voorop, tonen zich opnieuw meesters in het laten ontluiken van elk muzikaal zaadje, al is het nóg zo klein, tot een ware bloemensymfonie in volle bloei. Ze combineren muzikaal vakmanschap met een verfijnd gevoel voor melodie, maar ook voor authentieke emotie en pure schoonheid. Niet zelden betrapte ik mezelf tijdens het beluisteren op kippenvel tot zelfs een keer met tranen in mijn ogen. Erik Scherder heeft het vaak over fysieke processen die bij een mens worden losgemaakt als hij/zij muziek beluistert die hij/zij mooi vindt. Het lijkt wel of The Flower Kings een antenne hebben voor deze processen.

Waar The Flower Kings normaal een album openen met een zorgvuldig opgebouwd sfeertje of een heen en weer geslagen ping-pong balletje, vallen ze ditmaal per koninklijk besluit meteen met de deur in huis. Ze trappen stevig af met The Great Pretender waarin in een tijdsbestek van bijna zeven minuten alles voorbijkomt wat ze normaal in een epic van twintig minuten stoppen. Dat is bijna exemplarisch voor het volledige dubbelalbum. De epics van vijftien minuten of meer lijken verleden tijd. Veel tracks klokken rond de vijf minuten en een enkele rond de zeven. Maar wat een muzikale rijkdom in elke compositie. Soms begint een track met een eenvoudige melodie of instrumentaal motiefje en groeit het binnen enkele minuten uit tot grote symfonische hoogten met zoveel verschillende lagen dat je ze niet allemaal in één keer kunt bevatten.

Enkele hoogtepunten, naast de al gememoreerde openingstrack zijn, World Gone Crazy, dat na de grootse opening ontaardt in een Zappiaanse Flower Kings gekte die op geen enkel Flower Kings-album mag ontbreken, compleet met percussiefratsen van Hasse Bruniusson. Dan volgt Blinded, dat bol staat van hogeschool-symfo en in melodie-voering soms aan Humanizzimo doet denken. Prominent en fraai is hier de gastbijdrage van Rob Townsend op saxofoon.
En vervolgens horen we het ingetogen A Million Stars met dat mooie folky thema in de gitaar van Stolt. “There’s a million nameless stars above. There’a million homes not ruled by love”. Kun je het nog treffender zeggen?
Nog ingetogener maar zó vol van mededogen zingt en speelt Stolt in The Darkness In You. Hoe eenvoudig was het hier geweest om die gitaarsolo volledig uit te bouwen zoals alleen Roine Stolt dat kan. Maar nee, met de hand op zijn hart speelt hij die solo prachtig ingehouden naar het einde.
Revolution is een track met alweer zo’n typisch Zweeds folk-thema. Dit nummer doet wel wat aan Focus denken en ik kan me zomaar voorstellen dat Thijs van Leer hier graag een jodeltje aan had bijgedragen. In het tweede deel zingt Stolt A Million Stars met een ongekende intensiteit naar het einde. Geniaal hoe in dit slot het motiefje uit het folk-thema nog kort in elk instrument terugkeert.
In Silent Ways horen we prachtige zang van Hasse Fröberg na zo’n klassieke opening die me wel aan het album “Stardust We Are” doet denken. Er zijn overigens wel meer nummers die hier ‘last’ van hebben.
Koploper is misschien wel Open Your Heart, een lichtvoetige ballad vol muzikale schoonheid in zowel instrumentatie als vocalen. De tekstregel “Open your heart – put behind that sorrow” zou zomaar een boodschap voor bepaalde wereldleiders kunnen zijn.




In veel songs heeft de band deze keer erg veel aandacht besteed aan de koortjes en zelfs grote koren. De inbreng van Jannica Lund heeft hier onmiskenbaar een positief effect op.
Verder voelt toetsenist Zach Kamins zich inmiddels bij de band als een vis in het water. Hij strooit met Mini-Moogs, piano’s, koren, Hammonds en overige toetsen alsof het een lieve lust is.

Dit dubbelalbum, dat geen moment verveelt, behoort ongetwijfeld tot het beste dat The Flower Kings ooit hebben uitgebracht. En dat zonder ook maar één iconische gitaarsolo waar Roine Stolt normaal het patent op lijkt te hebben. Eerlijk gezegd heb ik die deze keer ook helemaal niet gemist.

Send this to a friend