The Samurai of Prog is een uiterst productief gezelschap. Als The Samurai en in allerhande andere combinaties maken de drie leden een bijna niet bij te houden hoeveelheid muziek. En als de Samurai brengen ze hun werk ook nog eens in verzamelboxen uit. We zijn inmiddels aan “Omnibus – 3” toe.
Deze box beslaat de -korte- periode 2021 en 2022, waarin ze dus vier cd’s uitbrachten. Net als de andere omnibussen is ook deze voorzien van bonusmateriaal. In totaal zijn vijf nieuwe nummers toegevoegd, met bijna veertig minuten aan nieuwe muziek. Bij elkaar toch gewoon een cd. Ik loop de cd’s even langs.
Op “The Lady and the Lion” is From Midnight to Dawn het bonusnummer. Dik tien minuten voert de saxofoon van Marek Arnold de boventoon. De track speelt zich af in een lichte jazzsfeer, het is rustig maar het swingt ook, een goede gitaarsolo ontbreekt evenmin. Van A Queen’s Wish is een remix opgenomen. Dit is een variatie op het nummer White Skies, dat het bonusnummer van “Omnibus -2” was. Dit is ook nog voorzien van een korte White Skies Prologue. Dit is een mooi rustig nummer met veel fluit, piano en woordloze zang.
The Three Feathers is het bonusnummer op “The White Snake”. Dit is ook weer tien minuten tamelijk ontspannen muziek met een hoofdrol voor toetsenspel in alle toonaarden, van uitbundig tot zweverig, van de hand van componist Mimmo Ferri. Ook hier is een licht jazzy insteek te horen, waaraan de saxofoon volgaarne bijdraagt. De gitaarsolo is fel.
Secondo Millennio past qua sfeer helemaal bij het thema van “The Spaghetti Epic 4”. Alles klinkt naar western in dit wat kortere nummer: mondharmonicageluid, de dramatische orkestratie, fluiten en gitaar. Octavio Stampalia schreef het nummer en hij speelt een fraaie, langgerekte toetsensolo, onderbroken door een wilde gitaarsolo.
“Anthem to the Phoenix Star” is verrijkt met het fraaie nummer Rebirth. Marco Grieco, die voor het hele album verantwoordelijk was, schreef ook dit nummer. Het is dik acht minuten weelderigheid wat we voorgeschoteld krijgen. De gitaar- en toetsensolo’s zijn ronduit uitbundig. Deze ook weer instrumentale track vormt een waardige afsluiting van deze box.
Een verzamelbox met vier bestaande cd’s is zeker geen noodzakelijk uitgave. Het is wel een mooie gelegenheid om in één klap een flink portie werk van Marco Bernard, Kimmo Pörsti en Steve Unruh in huis te krijgen. In een mooi doosje ook, met artwork van Ed Unitsky. De flinke hoeveelheid nieuwe muziek, de nieuwe nummers zijn zeker geen leftovers, maken de aanschaf van “Omnibus 3” nog eens extra interessant.