Dit is het volgende album uit de “Lost Not Forgotten Archives” reeks van Dream Theater. In hoog tempo brengt het label van de band officiële (bootleg) live opnamen en demo recordings in omloop met telkens in een mooie uitklap hoes en perfect gepresenteerd.
Bijna elke maand verschijnt er zo’n uitgave. Zo is dit album uit deze reeks reeds in augustus 2022 uitgebracht en de volgende twee staan alweer in onze reviewlijst. Blijkbaar ligt het tempo zo hoog dat wij het ook niet bij kunnen houden. Maar we houden ervan en gaan stug door met het bespreken van deze archiefopnamen.
Het album “Live In Berlin (2019)” is opgenomen in de evenementenlocatie Tempodrom te Berlijn op 27 juni 2019. Dit was een van de eerste Europese optredens (festivals uitgezonderd) van hun “Distance Over Time Tour”. Een tour die in februari 2020 abrupt aan zijn eind kwam door het coronavirus. Het album “Distant Memories – Live In London“ uit 2020 is een eerdere officiële live-uitgave van deze tour, opgenomen net voor het beëindigen van de tour. Echter, die opnamen en beide concerten in London stonden toen meer in het teken van het 20-jarige jubileum van “Metropolis part 2: Scenes From a Memory” en was hun nieuwe album verdrongen naar de eerste act (en in de toegift).
Dit live-album staat dus duidelijk in het teken van hun uit 2019 stammende album “Distance Over Time” aangevuld met diverse hoogtepunten uit hun grootse discografie. De opnamekwaliteiten zijn goed en brengen de sfeer van een liveconcert mooi over. Wordt bij “Distant Memories” de mix soms overdreven neergezet – waarbij de drums op de voorgrond komen (was dat om Mike Mangini in een nog beter daglicht te zetten?) en de zang van LaBrie zorgvuldig wordt neergezet (zodat zijn stembeheersing gecontroleerd kan worden?) – op deze opnamen is de sfeer van het concert goed gepakt en sta je (met je ogen dicht) midden in de zaal. De beleving is dus enorm. Misschien gaat er daardoor ook soms iets in de mist – de zang op Peruvian Skies moet je maar niet te vaak beluisteren – maar live-opnames zijn er toch voor de (her)beleving van een optreden.
Wat kan ik dan nog over het optreden zeggen. Het album start met de openingstrack van het album – Untethered Angel. En evenals op het album is dit een vlammende start. Je weet dat je bij Dream Theater staat en dat er een flinke lading geweld over je heen gaat komen. De bijna 16 minuten durende epic A Nightmare to Remember vervolgt het optreden. Als je na dit hoogtepunt nog niet in de stemming bent, sta je echt bij de verkeerde band. De avond kan daarna niet meer stuk. Fall Into the Light en Barstool Warrior van hun toen recentste album zijn zeker ook hoogtepunten. Het minpuntje Peruvian Skies vergeten we dan maar even.
De tweede cd van dit dubbelalbum start met het eerste deel van In the Presence Of Enemies van “Systematic Chaos”. Dit nummer geeft mij nog altijd kippenvel, het ruim vijf minuten durende instrumentele intro, waarbij Jordan Rudess en John Petrucci elkaar tot grote hoogte brengen, is magnifiek.
Het laatste hoogtepunt dat ik wil aanhalen is het meesterstuk Pale Blue Dot. Was ik al erg lovend over dit nummer bij mijn bespreking van “Distance Over Time”, live staat dit nummer ook als een huis. Dit is Dream Theater ten voeten uit.
Dit is alweer het twaalfde album uit deze “Lost Not Forgotten Archives” reeks. Voor de echte Dream Theater fan een aanslag op zijn portemonnee, maar dit album is naast het studio-album en die andere live-uitgave van deze tour zeker aanbevelenswaardig. Ik heb het volgende album in deze reeks ook al weer op mijn bureau liggen, dus … wordt vervolgd.