Foto by TabloidWeasel

Als je denkt dat Peter Gabriel teert op een paar succesjes heb je het helemaal mis. Vanaf zijn puberteit, we praten dan halverwege de jaren ‘60, zit hij al in de muziek. Destijds was de piepjonge Gabriel zanger/fluitist bij de schoolband Garden Wall en het is bekend dat dit bandje samen met een andere schoolband, The Anon genaamd, in 1967 fuseerde tot Genesis. De rest is geschiedenis.

Iets meer dan vijftig jaar later onderneemt Gabriel samen met Sting een tour door het noorden van de Verenigde Staten om daarna een punt achter z’n actieve carrière als uitvoerend muzikant te zetten. Het is niet niks. Vijftig jaar heen en weer hobbelen tussen thuis en de oefenruimte, tussen de studio en het podium, tussen het vliegtuig en het hotel en tussen een manifestatie en het zoveelste festivalterrein. Een blik op Wikipedia maakt duidelijk dat de man haast uit z’n voegen barst van de creatieve urgentie, dat z’n dadendrang onmetelijk is en zijn sociale betrokkenheid enorm.  De man heeft een ongelooflijk groot en veelzijdig oeuvre op z’n naam staan en nog steeds levert hij ons muziek, zij het via een streamingplatform. Zo verscheen in 2019 nog het digitale verzamelalbum “Flotsam & Jetsam” met daarop een grote hoeveelheid rariteiten, remixen en B-kantjes. Hij kan het niet laten gelukkig.

Ik vertel niks nieuws als ik zeg dat het hele Genesis gebeuren indertijd nogal tot de verbeelding sprak en dat het dat nog steeds doet. Niet alleen de muziek laat zich omschrijven als geïnspireerde symfonische rock van een ongrijpbare schoonheid, ook de teksten hebben dat mysterieuze. Dat wordt allemaal nog eens versterkt door de meest bizarre uitdossingen die Gabriel op het podium droeg. Van de zes studioplaten die Gabriel met Genesis maakte zijn “Foxtrot” en “Selling England By The Pound” toch wel de meest legendarische.

Foto by TabloidWeasel

In 1975 verlaat Gabriel de band wegens een verschil in visie en gaat als soloartiest verder. De eerste vier albums die hij maakt hebben geen titel en dat is op zich opmerkelijk. Het tekent zijn eigenzinnigheid, maar de albums worden toch het meest gekenmerkt door hun experimentele karakter. Vooral de vierde laat een zoektocht horen naar ritmes uit de wereldmuziek en geluiden die via sampling tot leven komen. Op dat moment is de Fairlight het neusje van de zalm om dat te bewerkstelligen en Gabriel is er dan ook als de kippen bij. Naar aanleiding van een tour door de Verenigde Staten verschijnt de live dubbelaar “Plays Live” met daarop een keur aan nummers van deze eerste vier soloplaten. Alleen al de kleurrijke hoes is zo legendarisch als het maar zijn kan.

Gabriel heeft een groot hart. Met zijn in 1980 opgerichte organisatie WOMAD sleutelt hij elk jaar een festival in elkaar dat muzikanten, kunstenaars en dansers van over de hele wereld bij elkaar brengt. Ook zet hij een eigen label op, Real World, waarmee hij onder meer niet westerse muzikanten samen laat werken met westerse technici. Gabriel is een bruggenbouwer avant la lettre.

Foto: https://www.pinterest.ch/pin/186195765830799243/

In de jaren die volgen komt Gabriel verrassend met z’n eerste werk in de filmmuziek. “Birdy” heet de film waarvoor Gabriel de soundtrack heeft gemaakt. Hij komt hier overigens niet met rock maar met sombere, zo goed als zangloze ambient. Ondertussen draaien de radartjes bij hem op volle toeren. Zijn solocarrière krijgt een enorme boost als in 1986 het album “So” uitkomt met daarop een paar kneiters van hits zoals Sledge Hammer (wie kent de clip niet) en het samen met Kate Bush gezongen Don’t Give Up. Het album wordt een groot succes en als in de jaren die volgen nog twee succesvolle albums verschijnen blijkt dat “So” onevenaarbaar is maar daarover later meer. Ook maakt Gabriel in 1989 nog maar eens een soundtrack: “Passion”. Een jaar later verschijnt ook “Shaking The Tree”, een verzamelalbum met daarop zestien klassiekers inclusief een bijzondere versie van Here Comes The Flood, waarin de machtige stem van Gabriel hoofdzakelijk door alleen piano ondersteund wordt. In 1992 is de lang verwachte opvolger van “So” een feit. Het qua sfeer iets donkerder album heeft de welluidende titel “Us” en doet het ook goed, mede dankzij nummers als Steam en Digging In The Dirt. De tour die als gevolg van het album plaats vindt levert een sterke live dubbelaar op, “Secret World Live”. Het gaat goed met meneer Gabriel. Hij componeert de muziek voor een groot spektakel in de Millennium Dome in London. De show telt maar liefst 160 artiesten en wordt 999 keer opgevoerd gedurende de 365 dagen dat de Dome open is. De cd waar het allemaal om draait heet “OVO: The Millennium Show” en is een testosteronbom vol creativiteit.

Foto: https://i.ytimg.com/vi/Qe5EVP_048o/hqdefault.jpg

In 2002 verschijnen maar liefst twee cd’s van hem. Wat zit er toch in het leidingwater bij hem? Eerst is daar “Long Walk Home”, een soundtrack voor de Australische film Rabit Proof Fence, en een paar maanden later ziet “Up”, zijn zevende soloalbum in de categorie rock, het levenslicht. Over dat leidingwater gesproken: “Up” was al zeven jaar in de maak. Aan “Up” zat weer een tour gekoppeld en later nog één. Beide zijn vereeuwigd op dvd, “Growing Up Live” en “Still Growing Up”.

Foto: https://petergabriel.com/wp-content/uploads/2016/09/PG08.jpg

Veel muzikanten krijgen vroeg of laat de behoefte iets met orkestrale muziek te doen zo ook Gabriel. In 2010 komt hij met het album “Scratch My Back” waar hij twaalf tamelijk ingetogen nummers van anderen brengt die allemaal door John Metcalfe voorzien zijn van een somber maar sfeervol orkestraal arrangement. Het gaat dan om covers van onder andere David Bowie, Paul Simon en Radiohead. Als voortzetting van de tour, die aan het album vast zit, laat Gabriel ook een aantal van z’n eigen nummers als dusdanig arrangeren om wat meer armslag te hebben bij het samenstellen van de setlist. Deze arrangementen zijn te horen op de cd “New Blood” uit 2011 en later is ook onder de naam “Life Blood” een registratie van de concerten in Hammersmith Odeon in London op cd verschenen. Ook is er een blu-ray uitgebracht, “New Blood Live In London”. In 2012 viert Gabriel het 25 jarig bestaan van het legendarische “So” album. Niet alleen verschijnt er een luxe boxset, tevens gaat Gabriel op tour door de Verenigde Staten en een jaar later door Europa. De concerten worden onder de naam “Back To Front” gegeven en ze zijn weer voor diverse zintuigen uitgebracht. Verder laat de discografie nog een eerder concert zien dat je op blu-ray tot je kan laten komen, “Live In Athens”. Daarnaast brengt hij de laatste jaren veel streams uit. Zijn we er dan? Eh, nee. Ik zou mezelf morele billenkoek hebben gegeven als ik voorbij was gegaan aan zijn deelname aan diverse multi-mediaprojecten en aan de vele samenwerkingsverbanden. Ander keertje dan?

Bij het maken van een dergelijke special hebben we bij Progwereld altijd wel een concrete aanleiding daartoe. Bij het schrijven van deze special was dat niet nodig. Peter Gabriel heeft een torenhoog krediet en Progwereld is dan ook trots op de recensies die geschreven zijn. Een ieder ging er met hartstocht in. Tijdens het schrijven van dit artikel kwam trouwens een mooie aanleiding naar boven. Het was 13 februari 2020 en Peter Brian Gabriel werd 70 jaar.

Foto: http://www.maartenschild.com/songcatcher/wp-content/uploads/2019/06/petergabriel120912w_jon_enoch.jpg

 

Discografie:

Flotsam And Jetsam (2019)
Rated PG (2019)
Growing Up Live (2019)The Veil (2016)
I’m Amazing (2016)
Back To Front – Live In London (2014)
Courage (2013)
And I’ll Scratch Yours (2013)
Live In Athens 1987 (2013)
Secret World Live (2012)
Live Blood (2012)
New Blood Live In London (2011)
New Blood (2011)
Scratch My Back (2010)
Still Growing Up, Live & Unwrapped (2005)
Play The Videos (2004)
Hit (2003)
Up (2002)
Long Walk Home (2002)
Ovo The Millenium Show (2000)
Ovo (2000)
Secret World Live (1994)
Growing Up Live (1992)
Us (1992)
Shaking The Tree (1990)
Passion (1989)
So (1986)
Birdy (1985)
Plays Live (1983)
Peter Gabriel IV (1982)
Peter Gabriel III (1980)
Peter Gabriel II (1978)
Peter Gabriel (1977)

Koop Peter Gabriel bij Bol.com en steun ons!